Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS, TNS, TENS therapie transcutane elektrische zenuwstimulatie) is een elektromedische stimulatie huidige therapie voor pijn behandeling.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Herpes Zoster zenuwpijn (synoniem: zoster neuralgie; extreem ernstig zenuwpijn voortvloeiende uit gordelroos).
- fantoompijn
- Neuralgie (zenuwpijn)
- Lumbago (lumbago)
- Reumatische aandoeningen
- Degeneratieve aandoeningen van het skeletstelsel (slijtage of overbelasting van het skelet).
- Sportverwondingen
- Pijn als gevolg van aangeboren of verworven misvormingen van het bewegingsapparaat.
- Pijn in de context van kanker
- Pijn in de context van stoornissen in de bloedsomloop
Contra-indicaties
- Personen met pacemakers
- Personen met epilepsie
- Elektroden mogen niet op een beschadigde huid worden geplaatst
De procedure
Transcutane elektrische zenuwstimulatie omvat het genereren van elektrische impulsen in een klein apparaat, die vervolgens door middel van elektroden naar het lichaam worden overgebracht naar het pijnlijke gebied.
Er worden vier mechanismen gebruikt om het analgetische effect (effect dat het pijngevoel opheft of onderdrukt) van transcutane elektrische zenuwstimulatie te verklaren:
- De elektrische impulsen stimuleren pijn-remmende boodschappersubstanties, zogenaamde neurotransmitters (endorfines, encefalines), die in toenemende mate worden vrijgegeven. Deze blokkeren de receptoren in de zenuwstelsel, waar anders pijnveroorzakende boodschappers zouden opstapelen.
- Bloed stroombevorderende vaatverwijdende stoffen zoals vasoactief intestinaal polypeptide (VIP-hormoon) worden ook verhoogd gevormd.
- Pijnremmende systemen in het ruggenmerg worden geactiveerd, waardoor de overdracht van pijnimpulsen wordt geblokkeerd
- Impulstransmissie van perifere zenuwen (gelegen buiten het ruggenmerg en de hersenen) wordt geblokkeerd door elektrische remmende processen
In alle bovenstaande gevallen verhogen de elektrische impulsen de pijngrens.
Het beste bewijs is een frequentie van de pulsen van 80 Hz, waardoor de pijngrens kan worden verhoogd tot 20%. Met deze methode kan pijnmedicatie vaak worden bespaard of verminderd en daarmee de kans op ernstige bijwerkingen.
Belangrijk voor de juiste toepassing zijn de juiste elektrodegrootte, de juiste plaatsing van de elektroden en de juiste instelling van de stroomfrequentie. Studies hebben aangetoond dat zelfs het plaatsen van de elektroden ver weg van het pijnlijke gebied resulteert in pijnverlichting, maar de pijnverlichting is minder dan de pijnverlichting door het plaatsen van de elektrode dicht bij de bron van de pijn.
Afhankelijk van waar de pijn zich bevindt, zijn verschillende opstellingen van elektroden aangegeven.
De duur van een behandeling is doorgaans ongeveer 30 minuten per sessie. Omdat succes meestal maar een paar uur duurt, wordt de behandeling vaak meerdere keren per dag gegeven. Bij acute ziekten verdwijnen de symptomen meestal snel. Bij chronische ziekten moet echter meestal thuisbehandeling worden overwogen.
Het TENS-apparaat is na instructie van de behandelende arts gemakkelijk en veilig te gebruiken.
Door de TENS-unit te gebruiken, kan pijn in veel gevallen worden verminderd of zelfs geëlimineerd zonder bijwerkingen. De TENS-unit is goed te combineren met medicijnen en andere pijnbestrijdende maatregelen.
Mogelijke complicaties
Complicaties zijn zeldzaam vanwege de zeer goede verdraagbaarheid van TENS-therapie:
- Huidig gerelateerde huidirritaties
- Huid irritaties als gevolg van incompatibiliteit van de elektrodecontactgel.
