Synoniemen
oorsuizen engl. tinnitus
Introductie
Fluiten in het oor is onschadelijk, maar het is een extreme last voor veel van de getroffenen. Hier kunt u alles lezen wat belangrijk is tinnitus. Geluiden in het oor zijn auditieve waarnemingen die terug te voeren zijn op verschillende oorzaken en functiestoornissen.
Het type en de intensiteit van de tinnitus kan variëren. Ze kunnen aan één kant of aan beide kanten voorkomen. Hoewel tinnitus is meer een symptoom, het wordt niettemin vermeld als een onafhankelijke diagnose volgens de ICD-10.
Oorgeluiden worden geclassificeerd op basis van verschillende criteria. Er wordt onderscheid gemaakt tussen subjectieve en objectieve tinnitus en tussen acute (korter dan 3 maanden) en chronische tinnitus (langer dan 3 maanden). Verder is ook de plaats van herkomst van de tinnitus belangrijk.
Tinnitus kan optreden in het uitwendige oor, middenoor, binnenoor, maar ook in de gehoorgang of hersenen. Ten slotte wordt tinnitus onderverdeeld in graden van ernst, die verwijzen naar de kwaliteit van leven in zowel het privé- als het professionele leven. Graad 1 komt niet overeen met enige mate van lijden, graad 4 leidt tot arbeidsongeschiktheid en gaat gepaard met een zeer hoge mate van lijden. Het type tinnitus kan heel verschillend zijn.
Frequentie
Ongeveer 25% van de bevolking heeft last van tinnitus, 4% lijdt zelfs aan chronische, dwz aanhoudende tinnitus. De incidentie, het aantal nieuwe gevallen in de populatie, blijft stijgen. Een verhoogde blootstelling aan geluid heeft hier waarschijnlijk iets mee te maken. Tinnitus manifesteert zich meestal tussen de 40 en 50 jaar. Mannen en vrouwen worden in dezelfde mate getroffen.
Oorzaken
Er zijn veel oorzaken die tot tinnitus kunnen leiden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen degene die tot een objectiveerbare bevinding leiden en degene die een subjectief oorsuizen veroorzaken. Deze symptomen duiden op een magnesium tekort.
Bijvoorbeeld een stenose (vernauwing) van de halsslagader kan leiden tot een objectief oorsuizen. Typisch treedt dan een pulssynchrone ruis op. Andere stromingsgeluiden van schepen (slagaders) zijn ook mogelijk.
Een andere oorzaak is een tumor van de glomus tympanicum. Dit is een tumor van de middenoor, die voortkomt uit een opeenhoping van zenuwcellen, het paraganglion tympanicum. De tumor veroorzaakt ook een pulserend geluid in het oor (meestal een geruis), dat kan worden geassocieerd met gehoorverlies.
Voorts ademhaling geluiden, vasculaire misvormingen (aneurysma, AV-fistel), spanning in de middenoor spieren of openingsbewegingen van de auditieve trompet kunnen objectieve tinnitus veroorzaken. Op de voorgrond van de therapie van dergelijke objectieve tinnitus staat de behandeling van de onderliggende ziekte. Dit is echter niet altijd mogelijk.
Een andere oorzaak is een tumor van de glomus tympanicum. Dit is een tumor van het middenoor, die ontstaat uit een opeenhoping van zenuwcellen, het paraganglion tympanicum. De tumor veroorzaakt ook een pulserend geluid in het oor (meestal een geruis), dat kan worden geassocieerd met gehoorverlies.
Voorts ademhaling geluiden, vasculaire misvormingen (aneurysma, AV-fistel), spanning in de middenoorspieren of openingsbewegingen van de trompet kunnen objectieve tinnitus veroorzaken. Op de voorgrond van de therapie van dergelijke objectieve tinnitus staat de behandeling van de onderliggende ziekte. Dit is echter niet altijd mogelijk.
De subjectieve tinnitus wordt alleen waargenomen door de getroffen persoon. De oorzaken van tinnitus kan worden onderverdeeld in vier categorieën: Deze oorzaken kunnen zowel binnen als buiten de schedel. Deze groep omvat tumoren (bijv
hersenen tumoren, akoestisch neuroma), trauma's (craniocerebrale trauma, petrous bot breuk) en bewerkingen (bijv. op de hersenen of oor). Stress en grote psychologische belasting kunnen tot tinnitus leiden. Ze kunnen echter ook optreden in combinatie met tinnitus of het gevolg zijn van een chronisch oorsuizen.
Hoe stressvoller het geluid is voor een persoon, des te waarschijnlijker is het dat het een psychologisch symptoom is, zoals Depressie, zal voorkomen. Deze omvatten hart- en vaatziekten zoals hoge bloeddruk or hartritmestoornissen. Voorts hyperthyreoïdie, multiple sclerose of het cervicale wervelkolomsyndroom kan een oorzaak zijn.
Psychiatrische ziekten zoals schizofrenie kan ook auditief veroorzaken hallucinaties. Strikt genomen is dit echter geen typisch oorgeluid.
- Intra- en extracraniële oorzaken
- Geestelijke oorzaken
- Systemische ziekten
Schade aan het oor en de centrale gehoorgang kan leiden tot de perceptie van hinderlijk oorsuizen, soms pijnlijke hyperacusis of zelfs gehoorverlies.
Triggers zijn bijvoorbeeld medicijnen die giftig zijn voor het binnenoor (medicijnen die het oor beschadigen) zoals lus diuretica of aminoglycosiden (gentamycine, erytromycine). Dit laatste kan acuut of chronisch akoestisch trauma veroorzaken. Ontstekingen in het oor, zoals een ontsteking van het middenoor of labyrintitis, kunnen ook oorsuizen veroorzaken.
Andere ziekten zoals otosclerose, de ziekte van Menière, perforatie van de trommelvlies en plotselinge doofheid moet ook worden vermeld. Dit laatste gaat gepaard met een plotseling gehoorverlies in het binnenoor en een gevoel van "absorberend katoen in het oor", wat vaak gepaard gaat met tinnitus.
- Functionele aandoeningen van het oor en de centrale gehoorgang
De symptoomcomplexen bij een cervicaal wervelsyndroom kunnen sterk variëren.
Vaak zijn oorsuizen, duizeligheid, nek en keel pijn en een tintelend gevoel van gevoelloosheid. De oorzaken kunnen functionele, degeneratieve of traumatische processen zijn. Mogelijke oorzaken zijn onder meer whiplash, functionele spanning of een facet syndroom.
De spierspanning van de cervicale wervelkolom beïnvloedt de functie van de hersenzenuwkernen, die onmisbaar zijn voor de functie van het gehoor. Stoornissen van de auditieve waarneming kunnen dus worden veroorzaakt door spanning of gewrichtsproblemen in de cervicale wervelkolom. Bovendien is de bloed doorstroming naar de hersenzenuwkernen speelt ook een belangrijke rol.
Deze worden soms geleverd door schepen die dicht langs de cervicale wervelkolom lopen. Degeneratieve veranderingen in de botstructuren van de cervicale wervelkolom kunnen deze vernauwen schepen en daarmee de bloed levering aan de hersenzenuwkernen. Het soort oorsuizen kan variëren.
Er wordt echter vaak een diepe, gedempte, eenzijdige toon of een onregelmatig geluid gemeld. Getroffen mensen omschrijven het suizen in de oren soms als een sissend, zoemend, fluitend, krakend of kloppend geluid. De noise kan ook een ritmisch pulserend karakter hebben of eerder eentonig zijn.
Bovendien kan het leiden tot gehoorverlies, maar vaker zelfs tot hyperacusis. Getroffenen vertonen vaak comorbiditeit (bijkomende ziekten) zoals spierspanning in de kaak en cervicale wervelkolom, Depressie, angst en zelfs zelfmoordgedachten. Slaapstoornissen als gevolg van het onaangename oorsuizen komen ook vaak voor.
Hoofdpijn en duizeligheid en een verslechtering van het gehoor worden vaak beschreven. Sommige getroffen personen nemen hun oorsuizen sterker waar wanneer ze liggen of beweren een luider geluid te horen dan normaal, vooral 's ochtends na het opstaan. Dit kan te maken hebben met het feit dat er bij het naar bed gaan meer stilte heerst dan op andere momenten van de dag.
Hetzelfde geldt voor 's ochtends wakker worden. Dienovereenkomstig wordt het lichaam niet afgeleid door andere stimuli en zijn er geen andere geluiden die het storende oorgeluid kunnen bedekken. Het kan helpen luisteren naar zachte ontspannende muziek tijdens het in slaap vallen. Daarnaast, ontspanning technieken kunnen je ook helpen om minder gefocust te raken op het geluid in je oren en het als minder irritant te ervaren.
