In mitralisklep regurgitatie, de hart- klep tussen de linker atrium en linker hartkamer kan niet meer volledig sluiten. Mitralisklep regurgitatie is het op een na meest voorkomende klepdefect bij volwassenen, met een incidentie van ongeveer 2 tot 3 procent.
Wat is regurgitatie van de mitralisklep?
Mitralisklep regurgitatie treedt op wanneer de sluitfunctie van de hart- klep, gelegen tussen de linker atrium (atrium cordis) en de linker hartkamer (ventriculus cordis), is zo verminderd dat bloed stroomt gedeeltelijk terug uit het ventrikel in het atrium tijdens de hartslag (regurgitatie). Als gevolg hiervan is een bepaald bedrag van bloed pendelt permanent heen en weer tussen de linker atrium en het ventrikel (slinger volume), met een slingervolume van 15 procent van de beroerte volume of meer als relevant worden beschouwd mitralisklep insufficiëntie Als resultaat van deze constante slingerbeweging van de bloed, het ventrikel en het atrium breiden steeds meer uit (dilatatie), terwijl tegelijkertijd de linker hartkamer wordt steeds beperkter in zijn efficiëntie (left hart- zwakheid). Als gevolg van het verhoogde bloed volume in het linker atrium kan het bloed weer in de longen terechtkomen. Op de lange termijn is het toegenomen bloeddruk daar (pulmonale hypertensie) veroorzaakt de water in het bloed om in de longen te worden gedwongen. De rechter hartkamer van het hart is steeds minder in staat om de longen van bloed te voorzien. Dit leidt tot een permanente overbelasting en uiteindelijk naar rechts hartfalen. Hartritmestoornissen en boezemfibrilleren, bloedstolsels in het aangetaste atrium, verminderde inspanningscapaciteit, kortademigheid en oedeem wanneer de rechter hartkamer Het betreft kenmerkende symptomen van regurgitatie van de mitralisklep.
Oorzaken
In de meeste gevallen is mitralisinsufficiëntie te wijten aan reumatisch of bacterieel endocarditis. Als gevolg van ontsteking van de binnenste laag van het hart ontwikkelt zich littekenweefsel dat vernauwing en lekkage van de mitralisklep kan veroorzaken. Bovendien reumatisch koorts volgende streptokokkeninfectie kan de hartstructuren of de mitralisklep beïnvloeden naast de gewrichten en hersenen, resulterend in insufficiëntie. Bovendien wordt mitralisklepregurgitatie geassocieerd met mitralisklep prolaps (misvormd mitralisklepapparaat), myocardinfarct (hartaanvallen), hypertrofische obstructieve en verwijde cardiomyopathie (hartspierziekte) en calcificaties (calcificaties) van de klepannulus. Bovendien kan regurgitatie van de mitralisklep aangeboren of traumatisch zijn (ruptuur van de chordae).
Typische symptomen en tekenen
- Hartritmestoornissen
- Hartstotteren en / of hartkloppingen
- Hartgeruisen
- Atriale fibrillatie
- Trombose
- Lage veerkracht
- Kortademigheid
- Zwelling
Diagnose en verloop
Mitralisklepregurgitatie kan worden gediagnosticeerd door auscultatie (luisteren) met een stethoscoop op basis van hoorbaar bloed reflux door de aangetaste mitralisklep. Een ECG (echocardiogram) en een Röntgenstraal kan karakteristieke veranderingen in het hart (vergroot linker atrium) en potentieel onthullen longoedeem. Bovendien is een hartkatheterisatie, waarin een katheter via een hoofdlichaam naar het hart wordt voortbewogen ader voor plaatselijke verdoving, kan het exacte slingervolume en daarmee het stadium van de ziekte bepalen. De prognose en het verloop van regurgitatie van de mitralisklep zijn sterk afhankelijk van de ernst en mate van progressie van de ziekte. Gemiddeld leeft ongeveer 25 tot 40 procent van de getroffen personen bij wie geen operatie is uitgevoerd vijf jaar na de diagnose, terwijl de letaliteit aanzienlijk afneemt bij klepvervanging (20-40 procent).
Complicaties
Regurgitatie van de mitralisklep veroorzaakt ernstige hartklachten bij de patiënt. Deze kunnen daardoor in het ergste geval ook leiden tot het overlijden van de patiënt, als er geen behandeling voor deze ziekte wordt gestart. In de regel hebben de getroffenen last van hartkloppingen of hartkloppingen. Evenzo kunnen hartritmestoornissen optreden, waardoor er ook ongebruikelijke geluiden in het hart ontstaan. De getroffenen hebben er ook last van 피로 of lage inspanningstolerantie. Verder ademhaling moeilijkheden kunnen optreden, waardoor verlies van bewustzijn of schade aan de interne organen kan optreden. zonder behandeling van mitralisklep insufficiëntiewordt de levensverwachting van de patiënt aanzienlijk verminderd. Het is niet ongebruikelijk dat getroffen mensen er ook last van hebben Depressie of vaak een angst voor de dood als er een beklemmend gevoel of een steek in de borst De kwaliteit van leven wordt hierdoor aanzienlijk verminderd mitralisklep insufficiëntie om deze reden. De behandeling van deze ziekte hangt af van de symptomen en de oorzaken. In de regel is chirurgische ingreep echter noodzakelijk, wat niet het geval is leiden op specifieke complicaties. Verder is het meestal ook nodig om medicatie te nemen om dit te voorkomen ontsteking en infectie.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Veranderingen en afwijkingen van het hartritme moeten zo snel mogelijk aan een arts worden voorgelegd. Bij onderbrekingen van het hartritme, hartkloppingen of een sterke hartslag moet een arts worden geraadpleegd. Indien hoorbaar en ongebruikelijk hartgeruisen optreden, is er reden tot bezorgdheid. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk, zodat de oorzaak van de symptomen kan worden vastgesteld. Een afname van de normale prestaties, verminderde emotionele en fysieke veerkracht en verhoogde vermoeidheid moeten worden onderzocht en behandeld. Mensen die last hebben van slaapstoornissen, innerlijke onrust ervaren of een gebrek aan concentratie moet een medische check-up ondergaan. Op volwassen leeftijd is het ook raadzaam om in principe deel te nemen aan de medische check-ups die worden aangeboden met het oog op vroege opsporing van ziekten. Als kortademigheid ontstaat of angst ontstaat als gevolg van een verminderde zuurstof levering, is een arts nodig. Als trombose of oedeem ontstaat, is een doktersbezoek nodig. Prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, en gedragsafwijkingen duiden op onregelmatigheden die met een arts moeten worden besproken. Als dagelijkse of sportieve activiteiten niet meer kunnen worden uitgevoerd, als er sprake is van een verminderd gevoel van welzijn en als men zich terugtrekt uit het deelnemen aan het sociale leven, is een bezoek aan de dokter aan te bevelen. Opheldering van de oorzaak wordt aanbevolen om levensbedreigend te voorkomen voorwaarde uit ontwikkelingslanden.
Behandeling en therapie
Therapeutische maatregelen voor regurgitatie van de mitralisklep hangt af van de ernst van de ziekte, hoewel een operatie tegenwoordig over het algemeen vroeg wordt uitgevoerd. Mild hartfalen wordt in eerste instantie behandeld met medicijnen. ACE-remmersworden onder andere gebruikt om de afterload te verminderen. Tegelijkertijd onderliggende ziekten zoals arteriële hypertensie or endocarditis, die de progressie van de insufficiëntie bevorderen, worden consequent behandeld. In gevallen van aangeboren stoornis van het mitralisklepapparaat en uitgesproken mitralisklepinsufficiëntie met rechts hartfalen, ernstig verslechterde functionele capaciteit van de linker hartkamer, is chirurgische ingreep meestal aangewezen. Standaard chirurgische procedures zijn mitralisklepreconstructie en vervanging van de mitralisklep door een mechanische of biologische klepprothese, waarbij klepreconstructie nu vaker wordt toegepast dan klepvervanging in Duitsland. Bij deze procedure wordt de patiënt aangesloten op een hart-longmachine terwijl de mitralisklep wordt gereconstrueerd met behulp van weefsel en synthetische peesdraden (meestal gemaakt van Goretex) en gestabiliseerd door een speciale steunring die op de mitralisklep is genaaid. Als de mitralisklep niet kan worden gereconstrueerd, wordt deze vervangen door een prothetische klep gemaakt van synthetisch (pyrolytisch carbon, roestvrijstalen omhulsel) of biologisch (runder- of varkensweefsel) materiaal. Om bloedstolsels in het verwijde linker atrium te voorkomen, wordt bovendien de bloedstolling geremd drugs (Inclusief fenprocoumon, warfarine Profylactisch, antibioticum therapie wordt ook gebruikt wanneer mitralisinsufficiëntie aanwezig is om bacteriële infectie en dus extra beschadiging van de klep te voorkomen wanneer er een verhoogd risico op infectie is (inclusief tandheelkundige ingrepen).
Vooruitzichten en prognose
Vanwege het zeer individuele en variabele beloop van mitraalklepregurgitatie is de prognose voor patiënten ook relatief variabel. Tegenwoordig wordt echter aangenomen dat patiënten die alleen milde mitralisklepinsufficiëntie hebben en geen andere hartaandoening hebben, een normale levensverwachting kunnen hebben. Patiënten die volgens de huidige richtlijnen worden gediagnosticeerd en geïndiceerd voor een operatie, hebben een overlevingspercentage van 89% gedurende acht jaar. Studies van 1980 tot 1989 laten een afhankelijkheid van de prognose zien van de pompcapaciteit van de linker hartkamer zoals die was vóór de operatie. Hier is het overlevingspercentage van patiënten met een meer normale ventrikelfunctie, de zogenaamde ejectiefractie van meer dan 60 procent, gedurende 10 jaar ongeveer 72 procent. Dit komt dus overeen met een overlevingskans van leeftijdsgenoten zonder hartoperatie. Ondertussen moet het overlevingspercentage van de getroffenen met een ejectiefractie van minder dan 50 procent, namelijk 32 procent, als significant lager worden beschouwd. Plotselinge sterfgevallen bij mensen met regurgitatie van de mitralisklep zijn vrij zeldzaam. Dit komt doordat ze bij patiënten slechts met een extreem lage frequentie van net geen 0.8 procent voorkomen. Als getroffen personen echter tegelijkertijd andere hartaandoeningen hebben, zoals boezemfibrillerenkunnen plotselinge sterfgevallen optreden met een grotere kans van ongeveer 4.8 procent.
het voorkomen
Mitralisklepregurgitatie kan worden voorkomen door bacteriële infecties en andere uitlokkende onderliggende ziekten consequent te behandelen om het risico op klepstoornissen te verminderen. Aan de andere kant kunnen aangeboren mitralisklepdefecten die tot insufficiëntie leiden, niet worden voorkomen.
Follow-up
Na chirurgische behandeling van mitralisinsufficiëntie herstellen patiënten meestal relatief snel. Desalniettemin is een consistente nazorg belangrijk. De getroffen persoon moet het bijvoorbeeld in eerste instantie rustig aan doen en speciale medicijnen slikken. Als mitralisklepregurgitatie wordt behandeld door middel van knippen, moet de patiënt nog steeds de nacht doorbrengen in de intensive care afdeling Daar, de patiënt ademhaling en cardiovasculair systeem worden grondig gecontroleerd. Een dag later wordt de patiënt overgebracht naar een normale afdeling van het ziekenhuis, waar hij ongeveer drie tot vijf dagen verblijft. In deze periode mag hij al opstaan en weer bewegen. Vaak wordt in de eerste dagen opgemerkt dat de symptomen van mitralisklepinsufficiëntie, zoals kortademigheid, zijn verbeterd en het lichaam weer meer gewicht kan dragen. Onder nazorg valt ook het gebruik van speciale medicijnen. Bijvoorbeeld de bloedplaatjesagressieremmer clopidogrel, wat voorkomt bloedplaatjes van samenklontering, wordt gedurende ongeveer een maand toegediend. Op deze manier kan een bloedprop in de slagaders kan worden tegengegaan. Acetylsalicylzuur kan tot zes maanden worden toegediend. Dit medicijn is ook een remmer van bloedplaatjesagressie, maar heeft een zwakker effect dan clopidogrel Gedurende ongeveer 30 dagen mag de patiënt geen zware lasten tillen of dragen. Licht fysiek echter uithoudingsvermogen training, die kan plaatsvinden in een cardiale oefengroep onder medisch toezicht, is heel goed mogelijk.
Hier is wat u zelf kunt doen
In gevallen van milde tot matige mitralisklepinsufficiëntie, moeten situaties in het dagelijks leven worden vermeden leiden tot een plotselinge stijging van bloeddruk of plotselinge verhogingen van de maximale fysieke prestatie-eisen. Een plotselinge stijging bloeddruk als gevolg van een stijging van adrenaline van de sympathieke zenuwstelsel leidt tot een oncontroleerbare hoge drukbelasting op de twee bladen van de mitralisklep, zodat tijdens de systole de bladen kunnen uitpuilen in het atrium, waardoor de terugstroom van bloed naar het linker atrium toeneemt. Uithoudingsvermogen sporten zoals jogging, fietsen of zwemmen helpen om iemands welzijn te verbeteren. De sport mag echter niet worden beoefend tot de respectieve prestatielimiet. De getroffenen hebben het meeste baat bij een relatief gelijkmatige belasting. De individuele inspanningstolerantie kan sterk variëren, afhankelijk van de manifestatie en ernst van de klepinsufficiëntie. De hoogste prioriteit is zeker niet rust en zeker geen sport, maar zelfhulp in het dagelijks leven bestaat uit aangepaste routines met zo min mogelijk onberekenbare spanning pieken mogelijk, maar zeker met matige stress. Mentaal ontspanning technieken zoals yoga en meditatie zijn ook zeer geschikt om elke medicamenteuze behandeling met bètablokkers te ondersteunen en ACE-remmers Het is nuttig om een beetje aandacht te schenken aan lichamelijke symptomen in het dagelijks leven zonder erop gefixeerd te raken.
