Synoniemen
bloedvat, aders, lichaamscirculatie
Een ader is een bloed vat met bloed dat naar de stroomt hart-. In de hoofdcirculatie van het lichaam, bloed dat altijd zuurstofarm is stroomt door de aderen, terwijl in de pulmonale circulatie, bloed dat altijd rijk is aan zuurstof stroomt van de longen naar de hart-. In vergelijking met slagaders hebben aders een andere structuur en functies.
Belangrijke aders in het lichaam
Tot de belangrijkste aderen in het menselijk lichaam behoren de inferieure en superieure vena Cava (inferieure en superieure aderen), die alle veneuze geleiden bloed in het lichaam naar de hart-. Het zijn de grootste aderen in het lichaam. Parallel aan dit drainagesysteem is er ook het azygos- of hemiazygos-systeem.
Deze twee aders lopen parallel aan de inferieure en superieure vena Cava verder op de rug, waardoor een tweede afvoerroute voor veneus bloed ontstaat, zodat vernauwingen kunnen worden omzeild. De aders worden bijna altijd op dezelfde manier genoemd als de overeenkomstige slagaders. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld de grote rozenader (Vena saphena magna), een oppervlakkige ader in de benen, of de interne en externe halsaderen (Vena jugularis interna en externa), die het veneuze bloed uit de hoofd en nek regio terug in de bovenste vena Cava.
Bijzonderheden in de constructie
Kijkend naar de microscopische (histologische) structuur van de aderen, kan worden gezien dat deze overeenkomt met die van de slagader van het gespierde type. De afzonderlijke lagen van de ader zijn echter dunner en losser en bevatten meer bindweefsel dan slagaders van dezelfde grootte. Dit kan worden verklaard door het feit dat het veneuze systeem van het lichaam veel lager is bloeddruk, zodat er minder spiercellen in de vaatwand nodig zijn om de hoge inwendige druk op te vangen.
Verder zijn er ook lokale verschillen in aders. In been aders, er is bijvoorbeeld een dikkere spierlaag in de vaatwand dan in de armaders, aangezien er een hogere waterdruk (hydrostatische druk) in de benen is. Dit komt doordat er meer bloed boven de benen zit dan boven de armen, dus het gewicht van het bloed erboven is hoger voor de been aders dan voor de armaders.
De buitenste laag (tunica adventitia) van de aderen is de dikste laag en is vaak sterk verbonden met het aangrenzende weefsel. Dit gebeurt door middel van bindweefsel treinen die uitstralen naar het omringende weefsel en zo de ader fixeren. Bovendien wordt de ader op deze manier open gehouden en zakt niet in als de inwendige druk afneemt. Dit zorgt ervoor dat zelfs bij lage bloeddruk en in bloedarme delen van het lichaam kan het bloed altijd terugstromen naar het hart en wordt het niet geblokkeerd door gesloten aderen.
