Prikkelbare blaas: wat helpt echt?

constante drang om te plassen en onvrijwillig urineverlies - maar er komen slechts een paar druppels urine vrij bij toiletbezoek: als er geen oorzaak kan worden gevonden voor deze symptomen, wordt de diagnose prikkelbaar blaas wordt vaak gemaakt. Maar wat helpt echt tegen de pijnlijke symptomen? Talrijke medicijnen beloven hulp voor prikkelbaar blaas, maar bijwerkingen treden vaak op tijdens therapie In milde gevallen een verandering in levensstijl gecombineerd met bekkenbodem training kan de symptomen meestal verbeteren. Bij ernstig lijden zijn er ook verschillende mogelijkheden om de zenuwen verantwoordelijk voor blaas functie.

Constante drang om te plassen: symptoom van prikkelbare blaas

Bij "overactieve blaassyndroom", als een prikkelbare blaas bekend is in medische kringen, meldt de blaas een drang om te plassen - meestal plotseling en dringend - ondanks een lage urineproductie. De getroffenen moeten mogelijk meer dan 20 keer in 24 uur naar het toilet gaan, zelfs 's nachts. Meestal kunnen slechts kleine hoeveelheden urine per keer worden gepasseerd. Sommige prikkelbare blaas patiënten lekken ook onvrijwillig urine. Afhankelijk van of er al dan niet is blaas zwakte (urge-incontinentie), wordt onderscheid gemaakt tussen nat en droog prikkelbare blaas. Pijn or brandend tijdens het plassen komt daarentegen minder vaak voor bij een prikkelbare blaas - deze symptomen zijn meer kenmerkend voor cystitis of andere urineweginfecties.

Oorzaak: overactiviteit van de blaasspieren.

De exacte oorzaak van een prikkelbare blaas is onbekend. Aangenomen wordt dat de regulatie van de blaasspieractiviteit verstoord is, zodat de blaasspier samentrekt, ook al is de blaas slechts een klein beetje vol. De volgende factoren kunnen mogelijk de ontwikkeling van een prikkelbare blaas bevorderen of de symptomen verergeren:

Nervositeit, spanning of psychologische belasting.
Hormonale veranderingen, zoals een tekort aan oestrogeen bij vrouwen.
Aan leeftijd gerelateerde veranderingen in de urinewegen
"Mistraining" van de blaas: jarenlang te vaak of te weinig toiletbezoek.
Chronische constipatie, zwaarlijvigheid or zwangerschap (vanwege verhoogde druk op de blaas).
Baarmoederverzakking bij vrouwen
Vergroting van de prostaat bij mannen

Prikkelbare blaas: pathologische oorzaken uitsluiten

Een prikkelbare blaas is - vergelijkbaar met een prikkelbare darm - een diagnose van uitsluiting. Dit betekent dat de diagnose pas wordt gesteld als er ondanks uitgebreide diagnostiek geen ziekte als oorzaak van de symptomen kan worden gevonden. In de regel vraagt de arts eerst naar de symptomen, drink- en eetgewoonten en mogelijke eerdere ziektes. In de meeste gevallen wordt de patiënt vervolgens gevraagd een dagboek bij te houden waarin hij of zij de frequentie van toiletbezoeken, de hoeveelheid urine die wordt gepasseerd en het drinkgedrag registreert. Bovendien een fysiek onderzoek en een echografie van de urineblaas worden meestal uitgevoerd. Het is ook nuttig om te onderzoeken bloed en urine om ziekten of infecties van de urinewegen uit te sluiten.

Geavanceerde diagnostiek in onduidelijke gevallen

Onder bepaalde omstandigheden kunnen aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals een Röntgenstraal onderzoek van de blaas en urinebuis met contrastmiddel (mictie cystourethrografie), meting van de urinestroom (uroflowmetrie) of meting van de urineblaasdruk (urodynamica of cystometrie). Als bepaalde ziekten van de urinebuis en blaas worden vermoed, kan een cystoscopie worden uitgevoerd - dit kan uitsluiten blaaskankerBijvoorbeeld.

Start de behandeling zonder medicatie

Bij het begin van de behandeling van een prikkelbare blaas moet eerst worden geprobeerd de symptomen onder controle te krijgen zonder medicatie. Een combinatie van gedragstherapie en bekkenbodem training is hiervoor effectief gebleken. Gedragstherapie wordt uitgevoerd aan de hand van een begeleid dagboek. Door middel van het dagboek kan het drink- en toiletgedrag worden geanalyseerd om een plan voor blaastraining op te stellen: dit houdt het actief onderdrukken van de drang om te plassen om de intervallen tussen toiletbezoeken geleidelijk te verlengen.

Bekkenbodemtraining: effectiever met biofeedback

Bekkenbodem training, die het beste kan worden uitgevoerd onder begeleiding van fysiotherapeuten, werkt in het bijzonder tegen blaas zwakte en dus onvrijwillig urineverlies. Het trainingseffect kan worden versterkt door biofeedback, waarbij elektroden die aan het perineale gebied zijn geplakt de spierspanning van de bekkenbodem meten en deze omzetten in zichtbare signalen, vooral bij milde vormen van prikkelbare blaas, zoals conservatieve therapie kan vaak een aanzienlijke verbetering bereiken.

Elektrostimulatie: hulp bij prikkelbare blaas.

Een studieanalyse wees uit dat stimulatie van de bekkenbodemspieren door elektrische pulsen een effectieve manier kan zijn om een prikkelbare blaas te behandelen. Dit omvat het plaatsen van een elektrode in de vagina of anus of het inbrengen van een fijne elektrodenaald in een oppervlakkige zenuw in de enkel Oppervlakte. De huidige puls is bedoeld om de activiteit van de blaasspier te verminderen - dit therapie is bijzonder effectief in combinatie met training van de bekkenbodemspieren.

Medicijnen voor prikkelbare blaas

Zogenaamd anticholinergica worden meestal gebruikt om een prikkelbare blaas met medicijnen te behandelen. Ze blokkeren receptoren op de blaasspier en kunnen zo de activiteit ervan verminderen. Er zijn verschillende actieve ingrediënten om uit te kiezen, zoals tolterodine (Ditropaan), trospiumchloride (Spasmex) en darifenacine (Emselex). Bij vrouwen kunnen oestrogeenpreparaten die lokaal in de vagina worden aangebracht, ook leiden tot verbetering.

Bijwerkingen komen vaak voor

Anticholinergica zijn meestal effectief voor een prikkelbare blaas, maar bijwerkingen komen vaak voor bij therapie, zoals:

Misselijkheid
Droge mond
Constipatie
Hartkloppingen (tachycardie)
Visuele stoornissen
Verhoging van de intraoculaire druk

Het is belangrijk om geduldig te zijn tijdens de behandeling, omdat de drugs helpen niet meteen - meestal treedt het effect pas na een paar weken op. Volledig te genezen is een prikkelbare blaas slechts zelden, maar vaak kan een aanzienlijke verbetering worden bereikt.

Operatie voor prikkelbare blaas: hulp in ernstige gevallen.

Als de symptomen ondanks alles niet voldoende verbeteren maatregelenzijn er chirurgische opties om een prikkelbare blaas te behandelen: bijvoorbeeld botulinumtoxine (Botox) kan tijdens een kleine ingreep in de blaaswand worden geïnjecteerd om de blaasspier gedeeltelijk te verlammen. Een andere optie is om elektroden in de zenuwwortels in de heiligbeen Het effect komt van stimulerend zenuwen die de blaasactiviteit regelen (sacrale neuromodulatie). Er wordt onderzoek gedaan om te bepalen of medicatie in het inwendige van de blaas wordt geïnjecteerd (EMDA-therapie, Electro Motive Drug Administratie) is een effectieve behandelingsoptie voor een prikkelbare blaas. Laatste opties als alle behandelingen maatregelen mislukken zijn blaasvergroting, wat een chirurgische vergroting van de blaas is, of vervanging van de urineblaas.

Prikkelbare blaas op natuurlijke wijze behandelen

Er is geen wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van alternatieve medische therapieën zoals homeopathie or Schüßler-zouten Niettemin, als de diagnose van een prikkelbare blaas wordt bevestigd - dat wil zeggen als ernstige ziekten veilig zijn uitgesloten door een arts - is er niets tegen het proberen van een natuurlijke behandeling met alternatieve geneeswijzen.

5 tips die helpen tegen een prikkelbare blaas

Daarnaast kunt u zelf iets doen om het ongemak te verlichten. We hebben vijf tips voor u samengesteld die kunnen helpen bij een prikkelbare blaas:

Vermijd irriterend voedsel: Sommige voedingsmiddelen kunnen de blaas irriteren. Deze omvatten citrusvruchten, tomaten, koolzuurhoudende dranken, hete kruiden en kunstmatige zoetstoffen, smaken en conserveringsmiddelen. Nicotine kan ook de blaas irriteren.
Breng de darmen in beweging: Constipatie versterkt de symptomen van een prikkelbare blaas, doordat de gevulde darm op de blaas drukt. Een regelmatige spijsvertering heeft dus een positief effect op een prikkelbare blaas.
Overgewicht verminderen: Ook bij overgewicht wordt de druk op de blaas verhoogd. Dus als u een prikkelbare blaas heeft, is het aan te raden om overtollige kilo's te verminderen.
Vermijd diuretische stoffen: Koffie en alcohol hebben een diuretisch effect en kunnen dus de symptomen van een prikkelbare blaas verergeren. Let op: in sommige zelfzorggeneesmiddelen zoals Cystinol en in de meeste nier en blaas theesoorten zijn plantaardige actieve ingrediënten die een diuretisch effect hebben. Deze preparaten zijn geschikt voor de gelijktijdige behandeling van urineweginfecties, maar werken contraproductief bij een prikkelbare blaas.
Verander het drinkgedrag: zorg ervoor dat u vloeistoffen gelijkmatig over de dag drinkt. Om de nachtelijke aandrang om te plassen tegen te gaan, moet u twee uur voordat u naar bed gaat zo min mogelijk drinken. Door de hoeveelheid die u elke dag drinkt te beperken, kan de aandrang om te plassen verminderen, maar het mag niet minder zijn dan één tot anderhalve liter. van vloeistof per dag.

Prikkelbare blaas bij kinderen goed te behandelen

Prikkelbare blaas komt vaker voor met de leeftijd, maar zelfs kinderen kunnen last hebben van een prikkelbare blaas. Bij kinderen lijkt een overactieve blaasspier echter niet de oorzaak te zijn. In plaats daarvan wordt aangenomen dat het blaascontrolesysteem nog niet volledig is ontwikkeld. Dit wordt dan gemanifesteerd door enuresis, die zowel 's nachts als overdag kan voorkomen. De behandeling van prikkelbare blaas bij kinderen is vergelijkbaar met de behandeling van volwassenen: blaas en bekkenbodem training gecombineerd met gedragstherapie leidt vaak tot verbetering bij kinderen. Bovendien zijn sommige medicijnen voor prikkelbare blaas geschikt voor gebruik bij kinderen en worden ze vaak beter verdragen door hen dan door volwassenen.

Prikkelbare blaas of irritatie van de blaas?

Per definitie mag een prikkelbare blaas geen pathologische verandering hebben in de urinewegen, geslachtsorganen, metabolisme, zenuwstelsel or endocriene systeem als oorzaak van de symptomen. Er zijn echter tal van ziekten die irritatie van de blaas veroorzaken en zich dus manifesteren door symptomen die vergelijkbaar zijn met die van een prikkelbare blaas, namelijk een constante drang om te plassen. Hier is een overzicht van mogelijke oorzaken van constant urineren.