eileiderontsteking

Synoniemen in bredere zin

Ontsteking van de baarmoederaanhangsels zoals eierstokken en eileiders Ontsteking van de eileider, ovariële ontsteking Engels: adnexitis De taak van de baarmoederaanhangsels is om het vruchtbare ei te laten rijpen (eierstok) en het vervolgens naar de baarmoeder, wat gebeurt via de eileider. De term bekkenontstekingsziekte wordt nu gebruikt om de ontsteking van de eierstok en de eileider (tuba uterina) te beschrijven. Beide orgels, eierstokken (eierstok) en eileider (tuba uterina), kunnen ook afzonderlijk worden ontstoken.

Een dergelijke geïsoleerde ontsteking is echter uiterst zeldzaam, omdat de ziekteverwekkers meestal via de eileider de eierstok bereiken en de ontsteking zich dus naar beide organen verspreidt. Er is een eileider en een eierstok aan beide zijden van de baarmoeder, zodat de bekkenontstekingsziekte aan één of beide zijden kan optreden. De ontsteking leidt tot pijn in de eierstokken, maar dit kan ook vele andere oorzaken hebben en komt vaker voor tijdens zwangerschap.

U kunt meer over dit onderwerp lezen onder Pijn in de eierstokken tijdens zwangerschap. De wereld Gezondheid Organisatie (WHO) bedacht een internationaal erkende verzamelnaam die verschillende chronische en acute ontstekingen in het bekken omvat. Pelvic inflammatory disease (PID) is de verzamelnaam en omvat een ontsteking van de eileider (salpingitis = ontsteking van de eileiders), ontsteking van de eierstok (salpingoophoritis = ontsteking van de eierstokken) en, als complicaties, ontsteking van de buikvlies (pelveoperitonitis = buikvliesontsteking) en ontsteking van de ophangingsbanden van de baarmoeder (parametritis). Bekkenontstekingsziekte behoort tot de ernstige gynaecologische aandoeningen. Ondanks een succesvolle behandeling kan het ook leiden tot chronische progressies of late effecten, zoals verklevingen, a zwangerschap buiten de baarmoeder (extra lagere zwangerschap, zoals een buitenbaarmoederlijke zwangerschap) Of onvruchtbaarheid (steriliteit).

Epidemiologie

Een acute ontsteking van de eierstok treedt op bij jonge vrouwen die niet zwanger zijn maar wel seksueel actief zijn. Vooral vrouwen met een groot aantal verschillende seksuele partners, bij wie de seksuele activiteit vroeg begon en bij wie de hygiëne onvoldoende is, lopen een verhoogd risico op ziekte. Jaarlijks worden 11-13 op de 1000 vrouwen ziek, waarbij de nieuwe gevallen vooral worden aangetroffen bij patiënten tussen de 16 en 20 jaar.

Veroorzaken

De triggers van de bekkenontstekingsziekte zijn in de meeste gevallen bacteriën. Deze komen ofwel van de lagere geslachtsorganen, via de vagina en de baarmoeder tot aan de eileiders en eierstokken. Dit infectiepad is alleen doorlaatbaar voor bacteriën als de normale beschermende barrières, zoals gesloten hals, worden opgeheven.

Dit is bijvoorbeeld het geval tijdens menstruatie (menstruatie), na bevallingen of miskramen en na vaginale chirurgie, zoals het inbrengen van een spiraaltje of schrapen van de baarmoeder. Deze vorm van ontsteking die van onderaf opstijgt (oplopend) komt bijna uitsluitend voor bij seksueel volwassen en seksueel actieve vrouwen. Een andere mogelijkheid voor de verspreiding van de ontsteking is de afdaling (neergaande infectie) van de bacteriën van de buikorganen.

Als een naburig buikorgaan ontstoken is, bereiken de bacteriën direct de eileider of de eierstok en veroorzaken daar bekkenontsteking, of worden de bacteriën via het lymfestelsel en bekkenontsteking veroorzaken. Als er een infectie optreedt in het operatiegebied na een buikoperatie zoals het verwijderen van de appendix bij appendicitis (blindedarmoperatie), kunnen de bacteriën die hier zijn binnengedrongen ook bekkenontsteking veroorzaken. Chlamydia, gonococcus (gonorroe pathogeen) en mycoplasma staan ​​erom bekend dat ze in meer dan 75% van de gevallen de triggerende bacteriën zijn. In zeer zeldzame gevallen kan de infectie ook ontstaan tuberculose.