Introductie
Er zijn verschillende medicijnen voor gastro-intestinale aandoeningen, die door de arts worden voorgeschreven, afhankelijk van het type ziekte en de intensiteit. Afhankelijk van aan welke gastro-intestinale aandoening (gastro-intestinale aandoening) de patiënt lijdt, kunnen verschillende medicijnen worden gebruikt. Geneesmiddelen voor gastro-intestinale aandoeningen zoals diarree or misselijkheid komen bijzonder vaak voor. Er zijn echter ook zeer specifieke geneesmiddelen voor gastro-intestinale aandoeningen, zoals geneesmiddelen voor ontsteking van het slijmvlies van de maag (gastritis). Om een goed overzicht te krijgen van de medicijnen die worden gebruikt om gastro-intestinale aandoeningen te behandelen, somt dit artikel eerst de ziekten op en vervolgens de mogelijke therapie in de vorm van medicijnen.
Geneesmiddelen tegen infecties van het maagdarmkanaal
Er zijn verschillende vormen van infecties die het maagdarmkanaal kunnen aantasten. Een van de meest voorkomende infecties wordt veroorzaakt door de Campylobacter-bacterie. Dit leidt tot een ontsteking van de darm (Campylobacter enteritis), met als symptomen diarree, buikkrampen en ongesteldheid.
Medicatie tegen deze maagdarmziekte is meestal niet nodig. Slechts zelden is het gastro-intestinaal pijn zo ernstig dat de patiënt een pijnstiller nodig heeft. In zeer zeldzame gevallen kan een patiënt ook medicatie nodig hebben voor de gastro-intestinale aandoening, vooral als de patiënt immuungecompromitteerd is.
In dit geval een therapie met antibiotica kan nuttig zijn. Een vrij veel voorkomende chronische infectie van de maag is een infectie met de bacterie Helicobacter pylorii. Deze infectie veroorzaakt aanhoudende misselijkheid, pijn in de buik, braken en als een resultaat, verlies van eetlust.
De medicatie tegen deze gastro-intestinale aandoening wordt volgens een bepaald schema gegeven. De therapie wordt ook wel drievoudige therapie genoemd omdat de antibiotica amoxicilline of metronidazol worden gebruikt met claritromycine en een protonpompremmer. Deze medicijnen tegen de gastro-intestinale ziekte moeten in totaal 7 dagen worden ingenomen zodat de bacterie Helicobacter pylori wordt geëlimineerd en dus de ontsteking van de maag (gastritis) verdwijnt.
In bijzonder hardnekkige gevallen kunnen ook andere medicijnen tegen de gastro-intestinale ziekte worden gebruikt. In dit geval spreekt men van de zogenaamde viervoudige therapie, waarbij een protonpompremmer, de antibiotica tetracycline en metronidazol en een bismutzout worden toegediend. Infectie met de bacteriën Salmonella komt vooral veel voor in de zomer.
Deze leiden tot acute gastro-intestinale ontsteking, met diarree, misselijkheid, braken, koorts en pijn in de buik. Medicatie tegen deze gastro-intestinale aandoening is meestal niet nodig, alleen in ergere gevallen kan de arts een antibioticum aan de patiënt toedienen. Maar niet alleen de gastro-intestinale ziekte wordt veroorzaakt door Salmonella, zijn er ook speciale vormen van salmonella, die tyfus kunnen veroorzaken koorts en paratyfus koorts.
Dit gebeurt vooral in landen met lage hygiënische normen. De patiënten krijgen koorts en erwtachtig diarree, waarbij de duur van de ziekte meestal langer is. In beide gevallen moet de patiënt zo snel mogelijk medicatie voor de gastro-intestinale aandoening innemen, in dit geval een antibioticum.
Welk antibioticum geschikt is, hangt vooral af van het feit of de ziekteverwekker al resistentie heeft ontwikkeld. Verder is er een vaccinatie tegen buiktyfus, die wordt aanbevolen voor reizigers naar verschillende landen. Een andere infectie die kan leiden tot gastro-intestinale problemen is een infectie met de bacterie Clostridium difficile.
Een infectie treedt hier vooral op als de patiënt een gestoorde en aangevallen heeft darmflora, bijvoorbeeld na een therapie met antibiotica. Er zijn twee verschillende medicijnen voor de behandeling van gastro-intestinale aandoeningen. Enerzijds is er een antibioticum dat de patiënt kan krijgen, waarbij het risico bestaat dat de bacterie Clostridium difficile is ook resistent tegen dit antibioticum en dus wordt de infectie nog erger.
Verder is er de mogelijkheid van een ontlasting transplantatie. In dit geval wordt de gezonde ontlasting van een gezond persoon bij de patiënt geïmplanteerd. Deze vorm van therapie klinkt in het begin vaak ongebruikelijk, maar heeft een zeer hoog slagingspercentage en wordt daarom aanbevolen in ernstige gevallen. Vooral in Duitsland kunnen gastro-intestinale infecties met verschillende virussen, zoals het adenovirus of het norovirus, komen vaak voor.
Patiënten hebben dan last van diarree, misselijkheid en braken evenals gastro-intestinale krampen. Geneesmiddelen tegen deze gastro-intestinale aandoeningen zijn meestal niet nodig omdat de infectie na korte tijd verdwijnt (zelflimiterende infectie). Het belangrijkste is dat de patiënt voldoende vloeistof binnenkrijgt en het verloren gaat elektrolyten worden vervangen door bananen en zoutstaafjes.
Slechts in enkele gevallen is medicatie tegen de maagdarmziekte nodig. In dit geval worden antibiotica gebruikt. Andere infecties zoals bacteriële dysenterie (shigellose) of amoebische dysenterie zijn vrij zeldzaam in Duitsland.
In het geval van shigellose zijn er medicijnen voor gastro-intestinale aandoeningen, waarbij meestal antibiotica worden toegediend. Amoebe-dysenterie wordt behandeld met het speciale antibioticum metronidazol. Ook een cholera infectie, veroorzaakt door de bacterie Vibrio cholerae, is in Duitsland niet meer aanwezig.
Toch zijn er altijd gevallen waarin patiënten uit vakantie komen en besmet zijn geraakt met de ziekteverwekker, bijvoorbeeld in India. In dit geval erg waterig diarree, erge, ernstige pijn in de buik, braken en misselijkheid optreden. Medicatie tegen de maagdarmziekte is in veel gevallen niet nodig, maar er moet voor worden gezorgd dat de patiënt voldoende vocht en elektrolyten.
In sommige gevallen, behandeling met antibiotica kan ook nuttig zijn. Over het algemeen kunnen bijna alle infecties van het maagdarmkanaal met antibiotica worden genezen, hoewel medicatie voor maagdarmaandoeningen vaak niet nodig is. Vooral door de steeds toenemende weerstand van bacteriën door ongecontroleerd antibioticagebruik proberen veel artsen nu medicatie tegen maagdarmaandoeningen te vermijden en de patiënt voornamelijk symptomatisch te behandelen. Dit betekent dat de patiënt voldoende vloeistof moet drinken in plaats van medicatie tegen de gastro-intestinale aandoening en daarnaast evenwicht zijn elektrolyten. Niettemin, in het geval van infecties zoals chronische gastritis door Helicobacter pylori infectie, is het raadzaam om medicatie te gebruiken tegen gastro-intestinale aandoeningen om gevolgen op de lange termijn te voorkomen.
