Ontsteking, samen met infecties, is een van de meest voorkomende medische aandoeningen bij mensen. Vrijwel elk lichaamsdeel of inwendig orgaan kan worden beïnvloed door ontsteking Bekende ontstekingen zijn tendinitis, hersenvliesontsteking, appendicitis en longontsteking. Omdat ontsteking kan een ernstige ziekte veroorzaken of zelf levensbedreigende aandoeningen veroorzaken, het is altijd raadzaam om een arts te raadplegen.
Wat is een ontsteking?
Bekende ontstekingsaandoeningen zijn onder meer peesontsteking, hersenvliesontsteking, appendicitis en longontsteking Vrijwel elk lichaamsdeel of inwendig orgaan kan door een ontsteking worden aangetast. Een ontsteking (in medische termen ook wel ontsteking genoemd) verwijst in feite naar een reactie van het lichaam op schadelijke invloeden. Ontsteking dient om de veroorzakende schade te elimineren, de verspreiding ervan in het lichaam en ook de eerste herstelprocessen te voorkomen. De klassieke symptomen worden veroorzaakt door een uitgesproken activering van de immuunsysteem Er komen boodschappersubstanties (cytokines) vrij die de afweercellen aantrekken via de bloed systeem naar de plaats van actie. Door de verbreding van de schepen, vloeistof, afweercellen en afweerstoffen komen rechtstreeks in het ontstoken weefsel terecht. Afhankelijk van de ernst wordt een onderscheid gemaakt tussen lokale en systemische (dwz het hele lichaam aangetaste) ontsteking, en zijn de overgangen vloeiend.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van een ontsteking is een niet zelden triviale verwonding waardoor pathogenen doordringen de zachte weefsels. Ook wordt gevreesd voor ontstekingen na operaties, waarbij bacteriën kan via de wond of al tijdens de operatie het operatiegebied binnendringen. In de meeste gevallen is het pathogenen zijn bacteriën (bv pus-vormend bacteriën zoals stafylokokken or streptokokken veel minder vaak wordt een ontsteking veroorzaakt door virussen of schimmels. Maar ook andere barrière-verwondingen, mechanische, chemische of fysische invloeden kunnen leiden tot ontsteking. Typische voorbeelden zijn zonnebrand (huid ontsteking veroorzaakt door UV-stralen), chemisch brandwonden, darmontsteking (vooral appendicitis or diverticulitis, wanneer fecale kussentjes of vreemde lichamen irritatie veroorzaken en het gebied dus secundair kan worden gekoloniseerd door bacteriën) of longontsteking (veroorzaakt door inademing van ziekteverwekkende pathogenen Als de afweerreactie nu in gang wordt gezet, ontstaan de typische ontstekingsverschijnselen: roodheid (rubor), zwelling (tumor), pijn (dolor), hyperthermie (calor) en bewegingsbeperking (functio laesa), die vooral zichtbaar zijn bij huid of weke delen ontstekingen. Aanzienlijk vaker treedt elk type ontsteking op wanneer de immuunsysteem verzwakt, bijvoorbeeld in de context van suikerziekte mellitus of 에이즈.
Ziekten met dit symptoom
- tendinitis
- Ontsteking van het binnenoor
- Longontsteking
- Zenuwontsteking
- Otitis media
- Hartspierontsteking
- Hersenvliesontsteking
- Oogontsteking
- Conjunctivitis
- Hepatitis
- Gastritis-ontsteking
- Tandvleesontsteking
- Appendicitis
- Tandwortelontsteking
- amandelontsteking
- Ontsteking van het nagelbed
- Pancreatitis
- Spierontsteking
Complicaties
De mogelijke complicaties van een ontsteking zijn talrijk. Als de ontsteking niet op tijd wordt behandeld, treden er toenemende symptomen van uitputting op, vaak vergezeld van koorts, duizeligheid en soortgelijke begeleidende symptomen. Afhankelijk van de oorzaak en onderliggende ziekte kan de ontsteking dan ontstaan leiden tot het falen van de interne organen De bijnierschors faalt meestal eerst, gevolgd door de nier zichzelf en de lever or hart- De cursus is vaak dodelijk, vooral bij ernstige ziekten zoals bloedvergiftiging, myocardiet of longontsteking. Dit hangt er ook van af of de ontsteking chronisch, acuut of recidiverend is. Ontstekingen in de strottehoofdBijvoorbeeld leiden naar zere keel, heesheid en typisch koud symptomen zoals koorts en 피로, die zich in het verdere verloop echter ook naar de keelholte kunnen verspreiden en daar tot abcessen kunnen leiden. Hetzelfde geldt voor acute keelholteontsteking or amandelontsteking, wat ook leidt tot koorts en moeite met slikken. Over het algemeen veroorzaken ontstekingen in het lichaam een breed scala aan problemen: de ontstekingsprocessen verdrijven de bloedsomloop evenwicht en zweten veroorzaken, droog of heet huid, misselijkheidrusteloosheid en, in extreme gevallen, hallucinaties en ernstige orgaanstoornissen. Constipatie, een versnelde ademhalingsfrequentie en rillingen zijn ook mogelijke complicaties van ontstekingen in het lichaam. De specifieke complicaties kunnen veel uitgebreider zijn vanwege het brede scala aan ziekten en oorzaken die verband houden met ontstekingen, die op hun beurt tot verdere problemen kunnen leiden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Wanneer een ontsteking medisch advies of onmiddellijke medische behandeling vereist, hangt dit af van de aard en ernst ervan. In principe wordt er onderscheid gemaakt tussen acute en chronische ontstekingen. In het geval van acute appendicitis, de juiste maatregelen moet onmiddellijk worden ingenomen. Evenzo longontsteking, cystitis or amandelontsteking mag nooit worden genegeerd. Ze hebben absoluut nodig therapie, dat moet worden afgestemd met de huisarts. Hoe langer een ontsteking niet gediagnosticeerd en onbehandeld blijft, hoe groter de schade die deze aan het lichaam kan toebrengen. Het is ook belangrijk om te vragen wat de ontsteking heeft veroorzaakt en wat maatregelen zijn al genomen om het genezingsproces te ondersteunen. Chronische ontstekingen of autoimmuunziekten van de schildklier, De ziekte van Crohn or multiple sclerose worden behandeld door het toedienen van medicatie. Deze ziekten vereisen vooraf overleg met de huisarts. Hij of zij kan ook advies geven over eventuele dieetwijzigingen die nuttig kunnen zijn. Bij ontstekingsziekten zien experts onder meer de darm als drager en trigger. Ook hier voor profylaxe kan een doktersbezoek zinvol zijn voor diegenen die tot een speciale risicogroep behoren. Als een ontsteking wordt vermoed, kan de arts een onderzoek van de bloed Dit kan zogenaamde C-reactief detecteren eiwitten, die informatie geven over de aanwezigheid en sterkte van de ontsteking in het organisme. Conclusie: in het geval van een ontsteking, ongeacht het ontstaan ervan, is het altijd raadzaam om een arts te raadplegen.
Behandeling en therapie
Therapie en de behandeling is meestal conservatief voor kleine lokale ontstekingen. Het desinfecteren van kompressen (bijvoorbeeld met geweekte kompressen) is in dit opzicht zeer effectief. Pijnstillers uit de groep van niet-steroïde ontstekingsremmers drugs (bv diclofenac or ibuprofen) hebben naast de pijnstillende werking een milde ontstekingsremmende component en kunnen goed worden gebruikt als aanvullen Een consistente toepassing van koud, bijv. cool packs, heeft ook een verlichtend effect. Om verspreiding te voorkomen, moet het aangetaste lichaamsdeel indien mogelijk worden geïmmobiliseerd. Als er echter een uitbraak of vorming van pus (bijvoorbeeld een abces) is opgetreden, moet deze worden opengesneden zodat de pus kan weglopen. Als er een uitgesproken lokale ontsteking is, als de lokalisatie intern is (bijv. Appendicitis) of als er al een systemische infectie heeft plaatsgevonden (de maximale variant hier is bloed vergiftiging, ook medisch bloedvergiftiging), De administratie of antibiotica is meestal onvermijdelijk. Dit moet worden gestart bij verdenking nadat de vermoedelijke ziekteverwekker is geïdentificeerd, om geen tijd te verliezen. Volgens de bijbehorende onderzoeksresultaten is de antibioticum moet mogelijk tijdens de cursus worden gewijzigd of aangepast. Algemeen maatregelen (bijv. rust, vermindering van koorts, pijn medicatie, koeling) worden daarnaast gebruikt. Grote chirurgische ingreep therapie van een ontsteking is meestal alleen nodig in geval van complicaties.
Vooruitzichten en prognose
Helaas kan in het geval van een ontsteking niet universeel worden voorspeld of het zich zal ontwikkelen met complicaties of vanzelf zal genezen. Of en hoe het verdere verloop van de ontsteking zal zijn, hangt sterk af van het type ontsteking en van het deel van het lichaam dat ontstoken is. In de meeste gevallen is het echter niet nodig om naar een arts te gaan en kan de getroffen persoon de ontsteking zelf genezen en verzorgen. Met een goede persoonlijke hygiëne en veel zorg moet de ontsteking ook verdwijnen en snel genezen. De situatie is anders voor ontstekingen die optreden in zeer gevoelige gebieden, zoals het oog of mond In dergelijke gevallen moet altijd onmiddellijk een arts worden geraadpleegd, die de ontsteking zal bekijken en er medicijnen tegen zal voorschrijven. Het hoeft in de regel niet altijd alleen van buitenaf te worden behandeld, maar kan ook met medicatie van binnenuit worden genezen. is uitgevoerd. In de overgrote meerderheid van de gevallen neemt de ontsteking af als het lichaam aandacht krijgt.
het voorkomen
De belangrijkste preventie tegen ontstekingen is hygiënisch hanteren, vooral na kleine huidletsels. Deze moeten worden afgespoeld met schoon water en indien nodig gedesinfecteerd. Een schone gips verband kan de daaropvolgende penetratie van ziekteverwekkers verminderen. Na operaties zijn regelmatige en vooral steriele verbandwissels essentieel; het is niet ongebruikelijk voor profylactisch gebruik antibiotica toe te dienen tijdens de operatie. Het is ook logisch om contact met geïnfecteerde mensen, dieren of voorwerpen te vermijden. Ontsteking kan ook worden verminderd door het versterken van de immuunsysteem, bijvoorbeeld door veel fruit en groenten te eten, frisse lucht, lichaamsbeweging en koud baden.
Hier is wat u zelf kunt doen
Ontsteking kan met behulp van verschillende maatregelen tot op zekere hoogte zelfstandig worden behandeld. Kortom, een gezond dieet rijk aan vitaminen is belangrijk bij ontstekingen. Kruidengeneesmiddelen zoals kamille, gember, fenegriek, bloedwortel, lindebloesem, echinacea en goudsbloem worden verondersteld een ontstekingsremmend effect te hebben. Ze helpen vaak bij het behandelen van milde ontstekingen. Een aantal planten versterken het immuunsysteem. Waaronder rozenbottel, vlier, knoflook, framboos, duindoorn, Oostindische kers, ginseng, zoethout, kurkuma, mierikswortel, ui en theeboom. Meestal worden deze en andere planten gebruikt als theebereiding. Bovendien kunnen ze worden gebruikt als inhalatie, baden of wrijven. Als een ontsteking gepaard gaat met zwelling en pijn, koud wordt aanbevolen. Een koelkussen helpt vaak bij gewrichts- of tandontsteking, en in het geval van amandelontsteking, ijs kan pijn verlichten en zwelling verminderen. Als koeling oncomfortabel blijkt te zijn, moet deze worden stopgezet. Als gewrichten ontstoken zijn, moeten ze eerst worden geïmmobiliseerd. Een spalk kan in dit geval uitkomst bieden. Het gewricht moet dan weer langzaam worden geoefend. Als een ontsteking koorts veroorzaakt, kunnen kuitkompressen helpen om de lichaamstemperatuur weer te verlagen. Bovendien moet voor voldoende vochtopname en bedrust worden gezorgd.
