Fecaal incontinentie (synoniemen: ontlasting; anale incontinentie; anale fecale incontinentie encopresis; incontinentia alvi; incontinentia faecalis; incontinentie van de anale sluitspier; incontinentie van de sfincter ani; verlies van controle over de rectale sluitspier; ontlasting; fecaal uitstrijkje; onvrijwillige ontlasting; verlies van controle over de rectale sluitspier; ICD-10 R15: Fecale incontinentie) beschrijft de onvrijwillige lozing van vloeibare of vaste ontlasting. In tegenstelling, anaal incontinentie beschrijft de onvrijwillige lozing van gas met of zonder ontlasting.
De WHO definieert fecale continentie als het aangeleerde vermogen om 'vrijwillig ontlasting te verdrijven op een plaats- en tijdgeschikte manier'.
Vormen van fecale incontinentie zijn onder meer:
- Anorectaal incontinentie: veroorzaakt door bekkenbodem insufficiëntie / bekkenbodemzwakte; sfincter defecten / sfincter defecten, vaak veroorzaakt door geboortetrauma of eerdere chirurgische ingrepen; gelijkwaardig aan spanning urine-incontinentie.
- Urge-incontinentie: typisch hier is de korte "waarschuwingstijd" tussen ontlasting en het begin van ontlasting (ontlasting); ontlasting drang en ontlasting moedwillig onderdrukken gaat verloren
- Overloopincontinentie: chronisch constipatie met ontlasting overvulling (coprostasis) van het geheel dikke darm (dikke darm) en rectum door de lange verblijftijd in de darm kan de ontlasting vloeibaar worden en veinzen diarree ("Paradoxale diarree"); als resultaat, in plaats van geportioneerd stoelgang, is er een "fecaal uitstrijkje".
- Combinatie van de eerder genoemde vormen
Veel verschillende ziekten kunnen ten grondslag liggen fecale incontinentie.
Men kan de oorzakelijke vormen van fecale incontinentie onderscheiden:
- Opruiend
- Functioneel: bijv. laxeermiddel misbruik / misbruik) - Overloopincontinentie, dwz ophoping van grote hoeveelheden ontlasting in de rectum (endeldarm) die constant druk uitoefent op de sluitspier (sluitspier), waardoor deze zijn rusttonus verliest. Als gevolg hiervan verwijdt het en kan het niet meer samentrekken.
- Verminderde reservoirfunctie: chronische inflammatoire darmziekte (IBD), tumorchirurgie).
- Iatrogeen (als gevolg van medische tussenkomst): bijv. Na een operatie of radiatio (radiotherapie).
- Gespierd: bekkenbodem insufficiëntie / bekkenbodemzwakte; sfincter defecten / sfincter defecten, vaak als gevolg van geboortetrauma of eerdere chirurgische ingreep.
- Neurogeen (vanwege zenuwschade): centrale / perifere oorzaken.
- Sensorisch (gevoeligheidsstoornissen): verlies van anale sensatie; bijvoorbeeld als gevolg van een operatie.
- Traumatisch (door blessures)
- Idiopathisch (zonder duidelijke oorzaak)
Bovendien symptomatisch fecale incontinentie met een intact continentie-orgaan kan worden onderscheiden van fecale incontinentie in engere zin met een aandoening van het continentie-orgaan.
Fecale incontinentie kan een symptoom zijn van vele ziekten (zie onder “Differentiële diagnoses”).
Geslachtsverhouding: mannen tot vrouwen is 1: 4-5 Piekincidentie: de hoogste incidentie is ouder dan 65 jaar. Het kan echter op elke leeftijd voorkomen! De prevalentie van anale en fecale incontinentie in Duitsland is 5-10%, tot 30% in ziekenhuizen en tot 70% in verpleeghuizen.
Verloop en prognose: hangt af van de vorm van fecale incontinentie.
