diverticulitis

  • diverticulosis
  • Ontsteking van de dikke darm

Divertikels zijn uitstulpingen van de darmwand op spierzwakte. Ze kunnen zichzelf niet ledigen omdat ze geen spieren hebben, zoals de rest van de darm. Als zo'n uitstulping ontstoken is, wordt dit diverticulitis genoemd. Diverticulitis wordt altijd voorafgegaan door de vorming van divertikels (diverticulose).

Introductie

Divertikels zijn uitstulpingen van de darmwand. Ze bestaan ​​niet vanaf de geboorte, maar ontwikkelen zich in de loop van de jaren. Een geprefereerde plaats om dergelijke uitstulpingen te ontwikkelen is de dikke darm.

80 procent van de divertikels komt voor in de sigmoid dikke darm. De sigmoid dikke darm is een s-vormig deel van de dikke darm. Als de divertikels ontstoken raken, wordt dit diverticulitis genoemd.

Dit gebeurt in ongeveer 25% van de gevallen. Een vezelarm dieet heeft een slechte invloed op de vorming van deze divertikels. Een gezond dieet met veel fruit, groenten en volkorenproducten zou daarom wenselijk zijn.

Dit stimuleert niet alleen de spijsvertering, maar bindt ook gal zuren. Daarom is dit type dieet wordt ook aanbevolen voor high cholesterol niveaus, aangezien cholseterol ook kan worden uitgescheiden met de gal zuur. Ontstekingen treden op als gevolg van constipatie van uitwerpselen.

Symptomen van diverticulitis zijn onder meer pijn en moeite met poepen. Diverticulitis wordt gediagnosticeerd door ultrageluid of als een willekeurige vondst van een colonoscopie. Ontstoken divertikels zijn ook te herkennen aan hun verdikte, ontstoken wand erin ultrageluid.

Natuurlijk spelen ook de symptomen die de patiënt naar de dokter brengen een belangrijke rol. Deze ontstekingen worden behandeld antibiotica. Een operatie is meestal alleen nodig als er een doorbraak in de buikholte is.

Medische richtlijnen

De medische richtlijnen zijn bedoeld om de huidige stand van de wetenschappelijke kennis over de oorzaken en ontwikkeling van de ziekte, de typische symptomen en de meest effectieve diagnose te presenteren, inclusief de veiligste, beste en modernste therapie. De richtlijnen dienen artsen als oriëntatie en als rode draad in diagnostiek en therapie. Er is echter geen gereguleerde verplichting voor artsen om de aanbevelingen op te volgen. De richtlijnen voor diverticulitis zullen naar verwachting in december 2013 worden afgerond.