Definitie
Hallucinaties zijn percepties die niet optreden als reactie op een overeenkomstige sensorische stimulus. Dit betekent dat de getroffen persoon iets hoort, ziet, proeft, ruikt of voelt zonder een externe prikkel. Een weloverwogen uitspraak over bestaande hallucinaties kan alleen worden gedaan als een gezonde medemens in dezelfde situatie verkeert maar niets van dien aard voelt.
Functionele hallucinaties zijn een bijzondere vorm van hallucinaties waarbij patiënten de hallucinaties alleen waarnemen tijdens een daadwerkelijke sensorische prikkel. Er worden bijvoorbeeld stemmen gehoord parallel aan het getjilp van vogels. Hoe de getroffen persoon de situatie beoordeelt, kan van persoon tot persoon verschillen. De evaluatie van de hallucinaties varieert van absolute geloofwaardigheid - de getroffen persoon denkt dat het een echte stimulus is - tot een dubieuze houding, tot het inzicht dat het een hallucinatie is en geen bestaande zintuiglijke stimulus.
Oorzaken
De oorzaken van hallucinaties kunnen zeer divers zijn. Er hoeft niet per se een pathologisch proces achter dit psychiatrische fenomeen te zitten. Verschillende stoffen kunnen ook hallucinaties veroorzaken.
Legale en illegale drugs spelen een zeer belangrijke rol. Alcohol is de meest gebruikte drug in Duitsland. Daarom zijn de meeste patiënten met verslavingsproblemen alcoholist.
Diverse volksgezondheid-kritische condities kunnen ontstaan tijdens de terugtrekking. Alcohol en cannabis, maar ook hallucinogene (hallucinogene) stoffen zoals LSD kunnen verschillende soorten hallucinaties veroorzaken, die echter, in tegenstelling tot de meeste ziektegerelateerde verschijnselen, slechts van korte duur zijn. De typische ziekten, waaronder hallucinaties als symptoom, komen uit de psychiatrie en neurologie.
Mensen die lijden aan schizofrenie in het bijzonder ervaren vaak hallucinaties op verschillende sensorische niveaus tijdens hun ziekte. Belangrijke andere ziekten zijn epilepsie, organische psychosen, Depressie, verschillende laesies in de hersenen en tumoren van bepaalde hersengebieden. Hallucinaties kunnen psychologisch kritieke situaties bij de getroffen persoon veroorzaken en hem / haar ertoe aanzetten acties te ondernemen met ernstige gevolgen.
Aangezien de mogelijkheid bestaat dat de hallucinator sterft, moeten alle oorzaken zorgvuldig worden onderzocht. De consumptie van marihuana, in de volksmond ook wel gras of wiet genoemd, kan in zeldzame gevallen tot hallucinaties leiden. Ze komen voor in verband met het gebruik of als een symptoom van schizofrenie of paranoïde hallucinerend psychose als gevolg van langdurig drugsmisbruik.
Zo'n psychose is een geestesziekte als gevolg van drugsgebruik. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat, vooral tijdens de puberteit, marihuanagebruik kan leiden tot psychose zelfs bij mensen die anders niet worden belast door andere risicofactoren. Hallucinaties zijn vaak van invloed op gebruikers die marihuana voor het eerst of voor het eerst in grote hoeveelheden gebruiken.
Een overdosis in de zin dat het gevaarlijk mogelijk is met andere medicijnen komt niet voor bij gras, maar de ongewenste bijwerkingen kunnen de gebruiker nerveus, zelfs angstig of paniekerig maken. Hallucinaties die optreden hebben een negatieve invloed op deze bijwerkingen, zoals hartkloppingen of kortademigheid, en kunnen de voorwaarde van de gebruiker. Snelheid is de scènenaam van amfetamine, dat tot de groep van stimulerende middelen behoort.
Cocaïne, crystal meth en extase zijn ook vertegenwoordigers van deze groep stimulerende middelen. Het gebruik van speed in kleine doses heeft in eerste instantie een stimulerend effect. De gebruiker voelt zich wakker, geconcentreerd en extreem krachtig.
Als de dosis echter boven een bepaald niveau komt, bijvoorbeeld door vanaf het begin te veel in te nemen of na korte tijd, kan amfetamine ook tot hallucinaties leiden. In sommige gevallen is tweemaal de snelheid die men normaal zou verbruiken voldoende als drempeldosis. Na enkele dagen van snel consumeren kan een zogenaamde amfetamine-psychose optreden.
Deze door drugs veroorzaakte psychose wordt onder meer gekenmerkt door zijn sterke hallucinerende symptomen, die gepaard gaan met toestanden van verwarring, paranoïde en angstige gedachten en fasen van ernstige uitputting. De hallucinaties zijn veelomvattend. De getroffenen horen stemmen en zien dingen die andere mensen niet kunnen zien - optische en akoestische hallucinaties komen voor.
Soms worden ook tactiele hallucinaties (iets voelen dat niet echt is) gemeld. De getroffen persoon voelt een prikkelend of tintelend gevoel op de huid, dat in combinatie met de waanideeën kan worden geïnterpreteerd als blootstelling van insecten op de huid, want voorbeeld. Alcohol kan ook hallucinaties veroorzaken. Dergelijke symptomen worden echter altijd geassocieerd met chronisch, dwz langdurig alcoholmisbruik.
Er zijn twee mogelijke scenario's: de hallucinaties treden op tijdens een ontwenningsfase, wanneer de patiënt is gestopt met drinken, of de stoornissen treden op tijdens intoxicatie. Verkoudheid alcoholopname kan leiden tot een alcoholontwenningssyndroom (predelirium) of, erger nog, tot een alcoholdelier. Beide aandoeningen zijn potentieel gevaarlijk en gaan gepaard met verschillende lichamelijke en psychiatrische symptomen.
De predelirium duurt gewoonlijk 3 dagen tot een week en kan hallucinaties veroorzaken, naast toevallen, depressieve en angstige stemmingen, concentratieproblemen en slapeloosheid. De opgewonden toestand van de patiënt maakt hem gevoeliger voor visuele of akoestische overstimulatie. De hallucinaties zijn echter zeer kortstondig en komen slechts kort voor, vooral op visueel niveau.
In het geval van een alcohol delier wordt de situatie gevaarlijker. Als er geen medische hulp wordt gezocht, overlijdt tot een kwart van alle getroffen patiënten aan het begin van een alcoholdelier. De symptomen van de voorkeur worden versterkt bij een fulminerend delier en gaan gepaard met ernstige oriëntatie- en bewustzijnsstoornissen.
Hallucinaties worden ook intenser. Zo worden dieren of objecten over een langere periode visueel waargenomen. De patiënt is zich er niet van bewust dat dit een hallucinatie is - hij fantaseert veel in zijn omgeving.
In tegenstelling tot de hierboven beschreven ontwenningsziekten, is alcoholhallucinose pathologisch voorwaarde die optreedt tijdens alcoholvergiftiging. In tegenstelling tot een hallucinatie spreekt men van een hallucinose wanneer karakteristiek slechts één zintuiglijke waarneming wordt beïnvloed door de valse gewaarwording - in dit geval akoestische waarneming, gehoor. Patiënten horen bijvoorbeeld stemmen, maar weten dat het een hallucinatie is.
Deze omstandigheid, bekend als pseudo-hallucinatie, is een kenmerk van alcohol hallucinose, samen met een helder bewustzijn en een angstige basale stemming. Door therapie met neuroleptica (antipsychotica) en gecontroleerd alcoholopname, alcohol-hallucinose kan meestal worden genezen. Vooral jonge of oude mensen kunnen hallucinaties krijgen tijdens een episode van high koorts of ernstige nachtmerries hebben tijdens het slapen.
Deze voorwaarden, bekend als "koorts fantasieën ”of“ koortsdelirium ”, zijn een reactie van de hersenen tot de verhoogde temperatuur. Wanneer de lichaamstemperatuur stijgt door koorts, metabolische activiteit en prikkelbaarheid van hersenen cellen nemen ook toe. Irritaties kunnen gemakkelijker worden geactiveerd en leiden in sommige gevallen tot overeenkomstige valse sensaties.
Meestal hebben koortsige kinderen nare dromen en nemen ze 's nachts contact op met hun ouders. Door de hoge activiteit van de hersenen worden de dromen als zeer intens en echt ervaren, wat de kinderen beangstigt. Zelfs een korte tijd na het ontwaken kan de droomtoestand worden gehandhaafd.
De kinderen lijken dan wakker, maar zijn eigenlijk nog niet helemaal bij bewustzijn en blijven hun droom beleven. Deze intensieve droomfasen kunnen ook overdag optreden als de koorts hoog is. Dergelijke dagdromen moeten weer worden onderscheiden van hallucinaties, die als nog reëler worden ervaren, maar ook bij hoge koorts kunnen worden waargenomen.
Dergelijke koortsfantasieën kunnen beangstigend zijn voor het kind en de ouders, maar zijn meestal onschadelijk. Als zo'n voorwaarde degenereert tot een koortsstuipenmoet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Koortsstuipen zijn een reactie van de hersenen op de extreme prikkelbaarheid en houden waarschijnlijk verband met een genetische aanleg.
