Diabetische retinopathie is schade aan de netvlies van het oog veroorzaakt door de stofwisselingsziekte suikerziekte mellitus.
Wat is diabetische retinopathie?
Diabetische retinopathie vertegenwoordigt een secundaire ziekte van suikerziekte mellitus. Diabetes mellitus beschadigt de kleinste slagader bloed schepen door afzettingen en littekens, resulterend in circulatiestoornissen in de aangetaste organen (bijv. het oog) (microangiopathie). Schade aan het netvlies als gevolg van littekens resulteert in een verminderd gezichtsvermogen, wat kan leiden naar blindheid Diabetische retionopathie, die 30% van alle gevallen van blindheid in Europa is de meest voorkomende oorzaak van blindheid bij mensen tussen de 20 en 65 jaar. Ongeveer 90% van alle mensen met diabetes type 1 en ongeveer 25% van alle mensen met diabetes type 2 ontwikkelt zich ook diabetische retinopathie na 15 tot 20 jaar diabetes mellitus De eerste oogveranderingen treden gemiddeld na 10 tot 13 jaar op. Bij een op de vijftig diabetici leidt diabetische retinopathie tot blindheid.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van diabetische retinopathie bestaat al lang diabetes mellitus Het risico op diabetische retinopathie neemt toe bij onvoldoende controle bloed glucose niveaus. Het optreden van diabetische retinopathie of de progressie ervan kan worden vermeden of op zijn minst worden vertraagd als bloed glucose wordt strikt gecontroleerd. Het risico op het ontwikkelen van diabetische retinopathie is ook verhoogd tijdens levensfasen die worden gekenmerkt door hormonale veranderingen (bijv. Tijdens de puberteit of zwangerschap Er is een extra risico op ziekte tijdens zwangerschap als bloed glucose slecht onder controle is, als de bloedglucose in de vroege stadia van de zwangerschap te snel wordt gereguleerd, en als pre-eclampsie is geassocieerd met hoge bloeddruk (hypertensie In het algemeen, hypertensie, hyperlipidemie (verhoogd bloed lipiden), en nierbeschadiging als gevolg van diabetes bevordert diabetische retinopathie.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij deze ziekte zijn er verschillende symptomen van de ogen. Omdat de ziekte meestal altijd optreedt als gevolg van diabetes, lijden de getroffenen tijdens het proces ook aan diabetes. Dit resulteert in de eerste plaats in verschillende visuele stoornissen en over het algemeen zwak zicht. Patiënten zijn daarom afhankelijk van het dragen van visueel materiaal AIDS in hun dagelijks leven en lijden dus ook onder beperkingen in het dagelijks leven. Tijdens het zien kunnen ook zwarte vlekken in het gezichtsveld verschijnen, die niet zonder verdere behandeling kunnen worden verwijderd. Evenzo treden bloedingen op in het glaslichaam zelf, wat ook het gezichtsvermogen kan verstoren. Als de ziekte niet wordt behandeld, zal dit uiteindelijk gebeuren leiden om blindheid te voltooien. Dit kan niet meer worden teruggedraaid. Vooral kinderen kunnen ernstig lijden onder plotselinge en onomkeerbare visuele beperking en Depressie of andere psychologische beperkingen kunnen het gevolg zijn. De infectie kan zich ook verspreiden naar de rest van het lichaam als de ziekte niet wordt behandeld. De nieren en hart- worden ook aangevallen, zodat ook deze organen blijvend beschadigd kunnen raken. Zonder behandeling wordt de levensverwachting van de patiënt aanzienlijk verkort. In sommige gevallen hebben patiënten bovendien last van vertragingen wond genezen.
Diagnose
Als diabetische retinopathie wordt vermoed, is de eerste stap het uitvoeren van een oftalmoscopie (funduscopie, spiegeling van de achterkant van het oog), die het bloed onderzoekt schepen van het netvlies. Bij directe funduscopie zijn de vasculaire uitgangspunten in het midden en de "gele stip" (macula), die de grootste dichtheid van visuele cellen, worden gecontroleerd met behulp van een concave spiegel of een convergerende lens. Indirecte funduscopie heeft een iets lagere vergroting, maar geeft de onderzoekende arts een beter totaalbeeld dat de periferie van het netvlies omvat en een driedimensionale beoordeling mogelijk maakt. De beeldvormende techniek van fluoresceïne angiografie wordt ook gebruikt om de fundus van het oog te onderzoeken. In deze procedure kleurstoffen zoals indocyanine groen of fluoresceïne worden intraveneus geïnjecteerd parallel met medicatie om de leerling Van belang voor het onderzoek is hoe snel de kleurstoffen die als contrastmiddelen dienen, bereiken het netvlies en hoe ze daar worden verspreid om zo nodig diabetische retinopathie te kunnen diagnosticeren.
Complicaties
Diabetische retinopathie wordt geassocieerd met diabetes mellitus dat is al lang bestaand en gaat gepaard met een breed scala aan complicaties. De al lang bestaande hoogte van suiker zorgt ervoor dat het chemisch combineert met eiwitten om groter te vormen moleculen die de kleinste verstoppen schepen, waardoor de bloedstroom opdroogt. Dit leidt tot een verminderde bloedtoevoer naar bijvoorbeeld het oog (diabetische retinopathie). De getroffen persoon merkt dat zijn of haar zicht verslechtert, gezichtsveldverlies is denkbaar. De retinopathie kan zelfs leiden tot blindheid. Dit kan leiden tot beperkingen in het dagelijks leven, onder meer in het wegverkeer. Bovendien kan diabetes ook de nieren aantasten (diabetische nefropathie), in het ergste geval kan dit leiden tot nier mislukking. In eerste instantie is er een verhoogde uitscheiding van urine, die in de loop van de tijd steeds minder wordt. Bovendien wordt het bloed te zuur, wat resulteert in een verhoogde concentratie of kalium in het bloed (hyperkaliëmie). Dit kan leiden tot hartritmestoornissen, die zelfs kan eindigen in hartstilstand Aantasting van de zenuwfunctie (diabetische neuropathie) kan ook worden verklaard door diabetes. Dit leidt tot verstoringen van de gevoeligheid en verlamming. Als gevolg, wonden op de voet kan sindsdien slechter worden herkend pijn stimuli worden niet langer correct waargenomen. De wonden kunnen in omvang toenemen naarmate ze vorderen en onomkeerbare weefselschade veroorzaken (diabetische voet).
Wanneer moet je naar een dokter?
Diabetische retinopathie is aanvankelijk asymptomatisch en blijft meestal lange tijd onopgemerkt. Om vroege ziekteverschijnselen op te sporen, moeten type 2 diabetici onmiddellijk na de diagnose een oogheelkundig onderzoek ondergaan. Jaarlijkse controles worden dan aanbevolen. Type 1 diabetici wordt geadviseerd om voor het eerst een bezoek te brengen aan de oogarts uiterlijk in het vijfde jaar na de diagnose diabetes of op elfjarige leeftijd; bij slecht gereguleerde bloedglucosespiegels is een veel eerder onderzoek noodzakelijk. Zwangere vrouwen met diabetes wordt aangeraden om de drie maanden een oogheelkundige controle te ondergaan. In principe moet elke verslechtering van het gezichtsvermogen bij bekende diabetes mellitus aanleiding geven tot een onderzoek door een oogarts: Tekenen kunnen zijn: moeite met lezen, snelle ogen 피로of hoofdpijn veroorzaakt door overbelasting. Een bezoek aan de oogarts moet onmiddellijk worden gemaakt als visuele stoornissen zoals wazig zien of dansende zwarte stippen optreden. Als deze "roetige regen" plotseling optreedt en gepaard gaat met een verlies van het gezichtsveld, een acute bloeding of een complete netvliesloslating moet worden aangenomen. Een onmiddellijke oogheelkundige behandeling is in dit geval absoluut noodzakelijk om een onbeperkt zicht te behouden. Naast oogheelkundige controles moeten patiënten met bekende diabetische retinopathie ook regelmatig worden gecontroleerd bij hun huisarts om er zeker van te zijn dat hun bloedglucose, bloedlipideniveaus en bloeddruk zijn optimaal afgesteld.
Behandeling en therapie
Diabetische retinopathie kan alleen met succes worden behandeld als de onderliggende diabetes mellitus consequent wordt beheerd. Hoewel zowel diabetische retinopathie als diabetes mellitus momenteel geen definitieve genezing kennen, kan de vasculaire schade die is opgetreden in het netvlies worden verbeterd of kan progressie van de ziekte worden voorkomen. Om ernstige schade aan het netvlies te voorkomen, is het belangrijk om diabetische retinopathie zo vroeg mogelijk te herkennen en te behandelen. De patiënt moet de diabetesbehandeling consequent implementeren maatregelen zoals voldoende voeding en het onthouden van sigaretten en overmatig alcohol consumptie. hypertensie, indien aanwezig, ook behandeling vereist. Als er nieuwe bloedvaten zijn gevormd in het netvlies of als er bloedingen zijn in het glasvocht voor het netvlies, kunnen verschillende lasertherapieën worden uitgevoerd. In het geval van vochtophoping aan de gele vlek (macula-oedeem), wordt een injectieprocedure gebruikt waarbij drugs bevattende cortisone or drugs die de groei van bloedvaten remmen en ervoor zorgen dat het midden van het netvlies opzwelt, worden rechtstreeks in het glasvocht geïnjecteerd. De injectie van cortisone voorbereidingen moeten worden herhaald netvliesloslating is opgetreden of als er aanhoudende bloeding in het glasvocht is, wordt een operatie uitgevoerd om de bloeding veroorzaakt door diabetische retinopathie te verwijderen en het netvlies opnieuw te bevestigen.
Vooruitzichten en prognose
Diabetische retinopathie is geen geneesbare ziekte. Het heeft een ongunstige prognose. Het wordt ook bemoeilijkt door het feit dat het vaak in een zeer vergevorderd stadium wordt gediagnosticeerd. Het blijft lange tijd asymptomatisch en wordt daarom meestal laat gediagnosticeerd. Behandeling met medicatie is met de huidige medische mogelijkheden niet succesvol. Doorslaggevend voor een beter beloop van de ziekte is zowel het gedrag van de patiënt als een goede medische behandeling. Met een optimale aanpassing van de bloedglucosespiegel kan het verloop van de ziekte worden beïnvloed. In sommige gevallen is het mogelijk om de verslechtering van diabetische retinopathie te stoppen. Het visuele vermogen blijft continu sterkte bij deze patiënten. Om dit te bereiken, moet de patiënt wennen aan een dieet aangepast aan zijn of haar fysieke behoeften. Dit vereist vaak een volledige verandering in voedselinname. Dit moet de rest van zijn leven worden nageleefd. Afwijkingen leiden tot een verslechtering van volksgezondheid en een toename van klachten in korte tijd. Naast een special dieetheeft het organisme voldoende beweging nodig. Overgewicht moet worden vermeden en de bloed suiker niveau moet regelmatig worden gecontroleerd. Als de patiënt zich aan de richtlijnen houdt, bestaat de kans dat het gezichtsvermogen niet verder afneemt. Lasertherapie kan in sommige gevallen ook het visuele systeem verbeteren.
het voorkomen
De best mogelijke profylaxe tegen diabetische retinopathie is om diabetes mellitus en de daarop gebaseerde diabetische retinopathie zo vroeg mogelijk op te sporen en gericht te behandelen. Het dreigende verlies van het gezichtsvermogen kan vroegtijdig worden voorkomen therapie Aangezien diabetische retinopathie vaak gedurende lange tijd geen significante symptomen veroorzaakt en dus onopvallend blijft, dienen diabetici eenmaal per jaar een oogarts te raadplegen. Bij het eerste teken van een verslechtering van het gezichtsvermogen die kan worden veroorzaakt door diabetische retinopathie, moet onmiddellijk een oogonderzoek worden uitgevoerd.
Follow-up
Diabetische retinopathie, een mogelijke secundaire ziekte veroorzaakt door diabetes mellitus, moet regelmatig worden gecontroleerd door een gekwalificeerde oogarts om mogelijke veranderingen in het netvlies op te sporen en zo een mogelijke verslechtering van het gezichtsvermogen of, in het ergste geval, blindheid te voorkomen. De oogarts gebruikt fundoscopie om te zoeken naar kleine aneurysma's of bloedingen die zich kunnen vormen in de retinale vaten. Als deze worden gedetecteerd, is het mogelijk om de patiënt voor te lichten voor een operatie waarbij een laser wordt gebruikt om bepaalde delen van het netvlies te verbranden. Dit voorkomt glaucoma (groene ster), die kan worden veroorzaakt door diabetes mellitus. Bovendien moet de patiënt regelmatig de zijne controleren suiker in het bloed om de juiste instelling van de medicatie te controleren en zo verdere secundaire ziekten te voorkomen. Naast de ogen is het ook belangrijk om de nieren te controleren, aangezien een ziekte van de nieren ook veel voorkomt bij de ogen. Voor dit doel moet de patiënt regelmatig een nefroloog bezoeken. Bovendien moet de diabetespatiënt zijn voet laten controleren door zijn huisarts, aangezien a diabetische voet is niet ongebruikelijk en kan leiden tot amputatie indien de voorwaarde verergert acuut. Neurologische aandoeningen moeten ook worden gecontroleerd en behandeld door een geschikte specialist.
Wat u zelf kunt doen
De belangrijkste uitlokkende factor van diabetische retinopathie is langdurige diabetes mellitus waarbij de bloedglucose niet optimaal onder controle is. Daarom een van de belangrijkste preventieve middelen maatregelen wordt beschouwd als strikt zelfGrensverkeer bloedglucose, die indien mogelijk bepaalde waarden niet mag overschrijden. Dit geldt zowel voor de verreweg meest voorkomende diabetes type 2 als voor de zeldzame genetische auto-immuunziekte type 1 diabetes Het aanpassen en oriënteren van het gedrag in het dagelijks leven en het toepassen van zelfhulp maatregelen hebben een grote invloed op het ontstaan of voorkomen van diabetische retinopathie. Retinopathie wordt veroorzaakt door beschadiging van de wanden van bloedvaten, wat de ontwikkeling van microaneurysma's bevordert, zodat na het barsten bloedingen in het netvlies optreden - in vergevorderde stadia zelfs in het glaslichaam - en overeenkomstige visuele beperkingen veroorzaken. De belangrijkste zelfhulpmaatregelen bestaan uit strikte controle en aanpassing van bloedglucose en bloeddruk, evenals een verandering in dieet op een individueel samengesteld dieet dat de controle van de bloedglucosespiegel vergemakkelijkt. Bovendien een normaal gewicht behouden en zich onthouden van nicotine consumptie, evenals het beperken alcohol consumptie, helpen bij het voorkomen van retinopathie of het vertragen of zelfs stoppen van de progressie van de ziekte. Het opvolgen van de aanbevolen zelfhulpmaatregelen is ook bevorderlijk voor het succes van medische therapieën, zoals laserbehandelingen van het netvlies.
