Breuk van een tarsaal bot

Introductie

De tarsaal botten omvatten in totaal zeven botten. Deze omvatten de talus (talus), de calcaneus (calcaneus), het scafoïd (Os naviculare, zie: scafoïd vrucht in de voet), het kubusvormige bot (Os cuboideum) en drie wiggen botten (Ossa cuneiformia). EEN breuk van de talus of hielbeen komt vooral veel voor.

Beide zijn belangrijk voor de stabiliteit van de voet en voor de afrolbeweging tijdens het lopen en maken deel uit van de achtervoet. De overige tarsaal botten vormen de overgang tussen de enkel bot, hielbeen en de middenvoet. Deze tarsaal botten zijn aanzienlijk kleiner dan de enkel bot en de hielbeen en zijn door veel ligamenten met elkaar verbonden, zodat ligamentletsels vaak gepaard gaan met een breuk. Omdat ze ook de voetboog vormen, zoals de calcaneus, moeten ze correct worden herbouwd.

Symptomen

Tekenen van een breuk zijn een bestaande misvorming, een verkeerde positie van het bot of abnormale beweeglijkheid van de voet. Soms is een zogenaamd crepitusgeluid te horen. Een krakend geluid is te horen wanneer meerdere botten tegen elkaar wrijven.

Voorts pijn is van nature geassocieerd met de breuk. Vooral de pijn treedt op tijdens bewegingen. Meestal is er een zwelling van het getroffen gebied en soms is er ook een blauwe plek. Functieverlies van de voet komt ook vaak voor. Symptomen zoals pijnzwelling en functieverlies zijn echter geen zekere tekenen van een breuk en kunnen ook wijzen op een verstuikte voet of vergelijkbaar.

Oorzaken

Een fractuur van een tarsaalbeen wordt meestal veroorzaakt door een directe krachtsinspanning, bijvoorbeeld tijdens een ongeval of door een klap met een voorwerp op de voet. In de meeste gevallen wordt een fractuur van het tarsale bot veroorzaakt door een val. De ontwikkeling van een fractuur wordt vooral bevorderd wanneer de botstructuur al is veranderd als gevolg van onderliggende ziekten zoals osteoporose of tumoren. Een fractuur kan ook worden veroorzaakt door een blijvende ontsteking van het bot. Breuken van de kleinere tarsale botten treden meestal op wanneer de voet wordt getrapt of ook wanneer de voet valt.