Amputatie

scheiding; verwijdering van ledematen; scheiding; disarticulatie; ledematen verwijderen Latijn: amputare = afsnijden, verwijderen

Definitie Amputatie

De term amputatie beschrijft de chirurgische of, in zeldzame gevallen, traumatische scheiding van een lichaamsdeel, ledemaat of ander aanhangsel van het lichaam. Dergelijke operaties worden pas nodig wanneer het behoud van het overeenkomstige lichaamsdeel niet langer mogelijk is of het leven en volksgezondheid van de patiënt wordt onherroepelijk in gevaar gebracht. Als een ledemaat dat niet wordt meegeleverd bloed na een mislukte herplantingspoging verwijderd moet worden, spreekt men van heramputatie.

Hoe kan ervoor worden gezorgd dat de amputatie echt nodig is?

Vanwege de vele verschillende oorzaken van amputatie, moet diagnostiek ook zijn toevlucht nemen tot verschillende middelen. In het begin is er natuurlijk een pakkende bevraging van de patiënt (anamnese), de verzameling van typische risicofactoren zoals roken or suikerziekte mellitus en een fysiek onderzoek. Als er sprake is van een stoornis in de bloedsomloop, de mate waarin de bloed stroom in de getroffen schepen beperkt is, moet worden onderzocht.

Allereerst moet worden bepaald of pulsen nog voelbaar zijn in de aangedane extremiteit en of deze voldoende zijn bloed druk kan worden gemeten. Als, zoals meestal het geval is, de benen worden aangetast, kunnen functionele tests worden uitgevoerd. Een loopband wordt bijvoorbeeld gebruikt om te testen hoe ver de patiënt kan lopen.

Verminderde doorbloeding wordt zichtbaar gemaakt door middel van een vasculaire beeldvorming in een Röntgenstraal met contrastmiddel (angiografie) of ook in ultrageluid (duplex echografie). Deze samen afgenomen onderzoeken bepalen of het ledemaat kan worden geconserveerd. Beeldvormingstechnieken worden ook gebruikt bij tumoren of ongevalsgerelateerde (traumatische) verwondingen.

Deze omvatten: Bovendien, een bloed Test is vaak vereist. Aan de hand van deze onderzoeken kan de arts bepalen of en waar het ledemaat moet worden verwijderd. - Röntgenstraal, bijv. van breuken

  • Computertomografie (CT) of
  • Een radioactief beeldvormingsproces (scintigrafie).

Deze symptomen kunnen wijzen op een noodzakelijke amputatie

Tekenen van een ernstige stoornis in de bloedsomloop bij perifere arteriële occlusieve ziekte (PAVK) zijn pijn, die voornamelijk optreedt tijdens het sporten, maar ook later in rust aanwezig is. De aangedane ledemaat is koud en bleek door een verminderde bloedcirculatie. Uiteindelijk sterven de weefsels (necrose), ontwikkelt zich in ernstige gevallen een infectie die zich naar het lichaam kan verspreiden (sepsis) en moet worden behandeld.

Als zich kwaadaardige tumoren ontwikkelen in: deze moeten altijd worden behandeld. Door hun kwaadaardige infiltrerende groei vernietigen de tumoren het omliggende weefsel, dat zich in vergevorderde stadia in manifesteert pijn, voelbare en zichtbare verdikking en functionele beperkingen. Om te voorkomen dat de tumor zich uitbreidt naar andere weefsels (metastase), moet de tumor snel verwijderd worden, maar soms is dit alleen mogelijk door amputatie.

  • Het bindweefsel van de extremiteiten (sarcomen)
  • Het bot (osteosarcomen)
  • De spieren (rabdomyosarcoom)
  • De bloedvaten (angiosarcoom) of
  • Het kraakbeen (chondrosarcomen)

In het geval van ernstige verwondingen veroorzaakt door een trauma, zoals grote snijwonden, zijn de symptomen te wijten aan problemen met de bloedsomloop, zenuwschade dat kan leiden tot verlies van gevoel (verlies van gevoeligheid) of zelfs verlamming en directe pijnlijke weefselschade. Evenzo zijn ernstige botbreuken of gewrichtsschade, waarbij de normale functie niet kan worden hersteld, het gevolg van trauma. Als er een infectie is, wordt het aangetaste deel van het lichaam rood en gezwollen, soms zelfs oververhit. Als de ontsteking zich via de bloedbaan over het lichaam verspreidt (sepsis = bloed vergiftiging), koorts en rillingen ontwikkelen. Als dit niet wordt behandeld, schokken symptomen met een drop-in bloeddruk en toegenomen hart- snelheid kan het leven van de patiënt in gevaar brengen door circulatiestoornissen.