In aortastenose, de kruising tussen de hart- en de aorta is vernauwd door beschadiging van de hartklep. De hart- moet meer kracht uitoefenen om te pompen bloed door de vernauwing en zal op de lange termijn zonder therapie.
Wat is aortastenose?
Aortastenose is een hart- klep defect waardoor het uitstroomkanaal van de linker hartkamer versmallen. Als gevolg van de vernauwing (stenose) ontstaat er een drukbelasting op het linkerhart, wat in veel gevallen leidt tot hartfalen Symptomatische manifestaties van aortastenose omvatten duizeligheidkortademigheid en syncope (flauwvallen) bij inspanning, hartritmestoornissen en angina pectoris aanvallen. Afhankelijk van de locatie van de stenose worden drie vormen van de ziekte onderscheiden. De zogenaamde klepstenose wordt gekenmerkt door een vernauwing van de aortaklep (typische aortastenose). Bij supravalvulaire stenose bevindt de vernauwing zich boven de aortaklep Zogenaamde subvalvulaire stenose wordt veroorzaakt door vliezige verdikking van het uitstroomkanaal of hypertrofische obstructieve cardiomyopathie (verdikking van de spieren van de linker hartkamer).
Oorzaken
Er wordt algemeen onderscheid gemaakt tussen degeneratieve (verworven) en aangeboren (aangeboren) aortastenosen. Aangeboren stenosen zijn meestal toe te schrijven aan morfologische afwijkingen (misvormingen) van de hartklep. De aangetaste klep kan bijvoorbeeld uit slechts twee klepbladen bestaan in plaats van drie (bicuspid aortaklep), waardoor slechts een kleine opening mogelijk is. Getroffen personen tussen de 40 en 60 jaar oud lijden gewoonlijk aan verworven klepstenose. Dit kan zich manifesteren als gevolg van reumatisch koorts of bacterieel endocarditis (ontsteking van de binnenbekleding van het hart). Bij getroffen personen ouder dan 60 jaar zijn de meeste gevallen te wijten aan aortasclerose (verkalkende klepstenose of seniele vorm). Extra risicofactoren voor verworven aortastenose omvatten roken, nierinsufficiëntie (verminderde nierfunctie), hypercalciëmie (verhoogde calcium concentratie in de bloed), hypertensie en suikerziekte mellitus.
Symptomen, klachten en tekenen
In het ergste geval kan aortastenose leiden tot het overlijden van de getroffen persoon. Dit geval treedt echter meestal alleen op als aortastenose niet wordt behandeld. Omdat er geen zelfgenezing is, zijn de getroffen personen in ieder geval afhankelijk van behandeling. De patiënten hebben vooral last van een sterk gevoel van duizeligheid en bovendien ook van kortademigheid. In ernstige gevallen kan dit leiden tot bewustzijnsverlies, waarbij de getroffen persoon zichzelf ook kan verwonden. Verlies van bewustzijn kan ook optreden zonder lichamelijke inspanning. Als gevolg van aortastenose lijden veel getroffen personen ook aan hartritmestoornissen en dus hart pijn Zonder behandeling leidt dit uiteindelijk tot blijvende schade aan het hart en eveneens tot plotselinge hartdood. De omliggende schepen worden ook beschadigd door aortastenose, zodat verdere ziekte zich zonder behandeling kan ontwikkelen. Patiënten zien er vaak vermoeid en moe uit, en wel 피로 kan niet worden tegengegaan door slaap. Het vermindert ook aanzienlijk het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning In veel gevallen komen de beperkingen in het dagelijks leven ook voor leiden tot psychisch ongemak, waardoor patiënten met aortastenose afhankelijk worden van psychologische behandeling.
Diagnose en progressie
Bij auscultatie is tijdens de contractiefase een geruis te horen (systolisch hartgeruis) als gevolg van veranderde hemodynamica (stromingsdynamiek van bloed Wat betreft differentiële diagnose, aortastenose moet worden onderscheiden van mitralisklep regurgitatie, pulmonale stenose en ventriculaire septumdefecten door verder onderzoek. echocardiografie kan linkerventrikel onthullen hypertrofie en een fibrotisch verdikte of verkalkte klep met verminderde mobiliteit. Bovendien een borst röntgenstraal toont een verwijde aorta (aortadilatatie en verlenging). Kleur Doppler echocardiografie en hartkatheterisatie kan het openingsgebied van de klep en de drukgradiënt bepalen. Aanvankelijk is aortastenose meestal asymptomatisch. Het eerste symptoom is meestal kortademigheid bij inspanning (kortademigheid bij inspanning) met syncope. Aangezien de bovenstroomse delen van het hart meer kracht moeten uitoefenen om het bloed door de vernauwing naar het grote systemische systeem te pompen. circulatie, de hartspier wordt dikker naarmate deze vordert en vereist meer zuurstof Echter, de kransslagader schepen die het leveren, bevinden zich stroomafwaarts van de vernauwing. Dit leidt tot een verminderde doorbloeding en verdere schade aan de hartspier (links hartfalen Ongeveer een vijfde van de getroffenen sterft als gevolg van een plotselinge hartdood als gevolg van ventriculaire fibrillatie of AV-blokkades (atrioventriculaire geleidingsstoornis). Bij operatief behandelde patiënten is het overlevingspercentage na 10 jaar meer dan 65 procent. Indien onbehandeld, is de prognose voor aortastenose slecht.
Complicaties
Complicaties die kunnen optreden als gevolg van onbehandelde aortastenose worden uiteindelijk veroorzaakt door de belemmerde bloedstroom door de aortaklep. De aangeboren of later verworven verminderde doorsnede van de doorgang in het gebied van de aortaklep veroorzaakt een verminderde bloedtoevoer naar het hele lichaam, inclusief de hersenen Dit is vooral merkbaar na lichamelijke inspanning. Kortademigheid, uitputting en zelfs korte periodes van flauwvallen (syncope) kunnen het gevolg zijn. Aan de andere kant probeert het hart de verminderde toevoer van arterieel bloed naar het lichaam te compenseren door de pompcapaciteit van de linker hartkamer Als gevolg hiervan wordt de hartspier van de linker hartkamer dikker en heeft deze meer nodig zuurstof In de regel werkt dit echter niet vanwege de aanvoer kransslagaders alleen aftakken achter de stenose. Typisch naast duizeligheidkortademigheid en korte aanvallen van flauwvallen, andere complicaties zoals hartritmestoornissen en coronaire hartziekte ontwikkelen zich bij onbehandelde aortastenose als gevolg van de verminderde toevoer. De meest voorkomende hartritmestoornissen in deze context is de zogenaamde boezemfibrilleren In ongecoördineerde atriale contracties bij hoge frequentie is dit niet direct levensbedreigend, maar het leidt tot aanzienlijke prestatieverliezen en kan zeer onaangenaam zijn. De hierboven beschreven complicaties kunnen grotendeels worden voorkomen door behandeling van aortastenose. Afgezien van het risico van een operatie en de mogelijke noodzaak om stollingsremmers (bloedverdunners) levenslang te gebruiken, zijn er geen andere complicaties te verwachten.
Wanneer moet je naar een dokter?
If hartritmestoornissenduizeligheid of zwelling in de ledematen optreden, moet de huisarts of een cardioloog onmiddellijk worden geraadpleegd. Als specifiek aortastenose wordt vermoed, kan de arts een echocardiogram maken en de voorwaarde of stel het zonder enige twijfel vast. Idealiter wordt de ziekte in een vroeg stadium gediagnosticeerd, dwz wanneer de eerste symptomen optreden, zoals toenemende kortademigheid, benauwdheid en borst benauwdheid. Iedereen die deze symptomen zelf opmerkt, moet rechtstreeks contact opnemen met de huisarts. In de vroege stadia kan aortastenose meestal worden hersteld voordat zich ernstige complicaties voordoen. Een bezoek aan de dokter is uiterlijk noodzakelijk bij zwelling van de enkels en onderbenen, ernstige kortademigheid en hartkloppingen optreden. Hoewel complicaties zich dan vaak al hebben ontwikkeld, zijn ernstige aandoeningen zoals bloedstolsels en hartfalen kan nog steeds worden vermeden. Over het algemeen moet aortastenose zo vroeg mogelijk worden gediagnosticeerd en behandeld. Ook na de behandeling dient regelmatig overleg met de cardioloog plaats te vinden. Hierdoor kunnen afwijkingen snel worden opgehelderd en kunnen ernstige gevolgen worden vermeden.
Behandeling en therapie
De behandelingsstrategie voor aortastenose hangt af van de ernst van de ziekte. Bij milde en asymptomatische stenosen, conservatieve medicatie therapie Met diuretica en digitalis (Cardiale glycosiden) kan aanvankelijk voldoende zijn. Getroffen patiënten dienen in het algemeen zware lichamelijke inspanning te vermijden. Endocarditis profylaxe is geïndiceerd om het risico op bacteriële infectie van de beschadigde kleppen te verminderen. Dit betekent dat patiënten zo snel mogelijk medisch advies moeten inwinnen bij de eerste tekenen van een besmettelijke ziekte (Inclusief koorts) zodat antibioticum therapie kan indien nodig in een vroeg stadium worden gestart. In aanvulling op, antibioticum De therapie moet voorafgaand aan chirurgische ingrepen (inclusief tandheelkundige ingrepen) worden toegediend om infectie te voorkomen. Bij de meeste patiënten is chirurgische ingreep in het verdere verloop van de ziekte onvermijdelijk om linkerhartfalen te voorkomen. Vooral bij verworven stenose wordt meestal een klepvervangende operatie uitgevoerd. Klepvervangingen kunnen mechanische prothesen zijn die zijn gemaakt van plastic of metaal, biologische prothesen (meestal geprepareerde varkenskleppen) of menselijke kleptransplantaten. Als kunstmatige kleppen worden geïmplanteerd, is levenslange antistolling (antistollingsmedicatie) vereist. Daarnaast ballondilatatie van de aortaklep via hartkatheterisatie kan aangewezen zijn bij aangeboren stenose. Bij deze procedure wordt de beschadigde klep geëxpandeerd en tegelijkertijd worden gesmolten kleppen opengeblazen. Bij kinderen met een aangeboren aortastenose worden de beschadigde kleppen steeds vaker verwijderd en vervangen door de eigen longkleppen van de patiënt. Deze, in tegenstelling tot kunstmatige kleppen, groeien in een normaal tempo met het organisme van het kind en laat normaal toe spanning en atletische activiteiten na een operatie. De getransplanteerde pulmonale kleppen worden vervangen door vreemde menselijke kleppen (homograft). In alle gevallen zijn regelmatige vervolgonderzoeken vereist.
Vooruitzichten en prognose
Mensen met een aortastenose hebben vaak jarenlang geen klachten. Als er dan symptomen optreden, is er vaak al secundaire schade aan het hart ontstaan. In de meeste gevallen lijden patiënten ook aan verschillende bijkomende ziekten, zoals bloedarmoede, hypertensieof COPD, die de symptomen van het hart maskeren. Als aortastenose niet wordt behandeld, kan dit ernstige gevolgen hebben, omdat zich dan bloedstolsels kunnen vormen bij de verkalkte aortaklep als gevolg van de bloedstroom en de hersenen Als ze daar een vat blokkeren, wordt de bloedtoevoer afgesloten en lijdt de patiënt aan een beroerte Onbehandelde aortastenose kan ook leiden tot hartritmestoornissen, ventriculaire fibrillatie, en zelfs de dood. Bij een chirurgische behandeling is de prognose voor aortastenose echter erg goed. De prognose verschilt echter van patiënt tot patiënt, aangezien deze van het algemeen afhangt voorwaarde of de ernst van de ziekte, evenals alle bijkomende ziekten. Vervanging van de aortaklep heeft de prognose aanzienlijk verbeterd, zodat met name oudere patiënten met aortastenose nu dezelfde leeftijd bereiken als personen die geen aortastenose hebben.
het voorkomen
De best mogelijke profylaxe voor degeneratieve stenose is het verminderen risicofactoren. Aan de ene kant, nicotine consumptie moet worden vermeden, en aan de andere kant, ziekten zoals reumatische aandoeningen koorts, suikerziekte mellitus, endocarditis, nierinsufficiëntie en hypertensie moet adequaat en vroeg worden behandeld. Aan de andere kant kan een aangeboren aortastenose niet worden voorkomen.
Follow-up
Ernstige vormen van aortastenose vereisen een operatie, waarbij regelmatig vervolgonderzoek nodig is. Een belangrijk aanspreekpunt is de huisarts. Hij of zij zorgt voor bloedonderzoek en elektrocardiogrammen. Soms wordt bij de follow-up ook een cardioloog geraadpleegd. Direct na de operatie worden er met korte tussenpozen onderzoeken uitgevoerd. Na enkele jaren zonder symptomen is een jaarlijks vervolgonderzoek dan voldoende. Milde vormen van aortastenose vereisen daarentegen geen speciale therapie. Patiënten mogen alleen lichamelijk vermijden spanning Immuniteit voor hartproblemen wordt niet opgebouwd na behandelde aortastenose. Dit dwingt patiënten om in het dagelijks leven weinig voorzichtigheid te betrachten. De patiënt speelt zelf een belangrijke rol. Hij moet de waarschuwingssignalen van zijn lichaam opmerken en indien nodig een arts raadplegen. Vooral koorts, infecties en bloedingsneigingen kunnen het hart aantasten. Endocarditis wordt als een risico beschouwd na een hartoperatie. Indien onbehandeld, kan dit tot de dood leiden. In het dagelijks leven moet men stress vermijden en, indien nodig, bezuinigen op het werk. Het consumeren van sigaretten wordt als uiterst schadelijk voor het hart beschouwd. Nicotine moet daarom volledig worden vermeden. Een arts zal bij de eerste diagnose informatie verstrekken over de dagelijkse gevolgen.
Wat u zelf kunt doen
Een gediagnosticeerde aortastenose, synoniem voor aortaklepstenose, wordt toegewezen aan een van de drie ernstniveaus: licht, matig of ernstig. Terwijl algemene symptomen zoals kortademigheid bij inspanning, flauwvallen, of pijn op de borst kan niet over het hoofd worden gezien bij de matige en hooggradige ernst, er zijn meestal geen subjectieve symptomen bij mild aortaklepstenose Ondanks het klepdefect worden sportactiviteiten aanbevolen om het te versterken en te stabiliseren cardiovasculair systeemBij milde aortastenose zijn er geen beperkingen ten aanzien van sport, mits er geen andere klachten optreden tijdens het sporten. In het geval van matig aortaklepstenose, uithoudingsvermogen sporten moeten worden beoefend zonder oncontroleerbare piekbelastingen. Bijzonder geschikt zijn wandelen, Nordic walking, fietsen, zwemmen en golfen op een zo vlak mogelijke baan. De meeste balsporten, waar piekbelastingen moeilijk te beheersen zijn, zijn niet goed geschikt. Benadrukken van de cardiovasculair systeem en oefenen als zelfhulpmaatregel leidt tot een verbeterd algemeen voorwaarde Het is echter zeer waarschijnlijk dat de activiteiten waarschijnlijk geen effect zullen hebben op het verdere verloop van de ziekte. Als er sprake is van hoogwaardige klepstenose, is lichaamsbeweging bijna onmogelijk omdat de prestatiebeperkingen te groot zijn en eventuele prestatie-uitdagingen tot acute problemen kunnen leiden. In ernstige gevallen van aortastenose, geen van beide zelfhulp maatregelen noch medicamenteuze behandeling is effectief, dus geschikte chirurgische of corrigerende ingrepen moeten worden overwogen.
