Synoniemen in de breedste zin van het woord
- Hartritmestoornissen
- Aritmie
- Tachycardie
- Bradycardie
- Atriale fibrillatie
- Atriale flutter
- extrasystolen
- Zieke sinus syndroom
- AV-blok
- Supraventriculaire ritmestoornissen
- Ventriculaire ritmestoornissen
Definitie
Een hartritmestoornis (ook wel aritmie genoemd, 'niet-ritmisch') is een verstoring van de normale hartslagsequentie, veroorzaakt door abnormale processen bij de vorming en geleiding van excitatie in de hart- spier. Hartritmestoornissen kunnen levensbedreigend zijn en kunnen optreden als gevolg van hart- ziekte of andere aandoeningen. Ze komen echter ook voor bij biologisch gezonde mensen en kunnen geen enkele ziektewaarde hebben.
Anatomie
Hartritmestoornissen is een verandering in de 'normale' hart- ritme. Om te begrijpen hoe de verschillende soorten hartritmestoornissen verschillen en hoe ze zich ontwikkelen, is het nuttig om de basisanatomie en fysiologie van het hart te bekijken. Het menselijk hart bestaat uit vier componenten: de rechter en linker atrium en de linker en rechter hartkamer.
De rechter- en linkerhelft van het hart worden gescheiden door het hartseptum. De zuurstofarm bloed van de bloedsomloop bereikt de rechter atrium via de grote vena Cava (inferieure en superieure vena cava). Als het rechter atrium contracten, de bloed wordt gedwongen in de rechter hartkamer.
De samentrekking van de rechter atrium wordt in de tijd gevolgd door de samentrekking van de rechter kamer, die de bloed in de longen. Het bloed, nu verrijkt met zuurstof, stroomt vanuit de longen naar de linker atrium, vervolgens naar de linkerkamer en van daaruit naar de aorta. In het hart kan het bloed maar in één richting stromen, wat wordt verzekerd door de hartkleppen. Er zijn er vier hartkleppen, twee zogenaamde zeilkleppen, die zich tussen het atrium en het ventrikel bevinden, en twee zogenaamde pocketkleppen, die zich tussen de hartkamers en de grote uitstromende schepen, dwz de longslagaders en de aorta.
