De medische specialiteit van angiologie is gewijd aan ziekten van de bloed en weefselvocht schepen. Doorbloedingsstoornissen zijn een bijzondere focus.
Wat is angiologie?
Angiologen worden het vaakst geconfronteerd met de gevolgen van arteriosclerose in de dagelijkse praktijk. Deposito's in bloed schepen leiden tot vernauwde gebieden bij deze veel voorkomende ziekte. Angiologie is het medische specialisme dat zich bezighoudt met ziekten van de bloed en weefselvocht schepen Flebologie omvat alleen de aders en slagaders en niet de lymfevaten als een vakgebied. Volgens de officiële classificatie is angiologie als subspecialiteit ondergeschikt aan de interne geneeskunde. Dit ‘medicijn van de vaten’ behandelt de diagnose, therapie en profylaxe van arteriële, veneuze en lymfatische misvormingen, verworven chronische syndromen en acute ziekten. Sommige overlappingen doen zich voor met andere subspecialiteiten van de geneeskunde. De angioloog kan bijvoorbeeld een diagnose stellen van een vaatziekte waaraan de chirurg moet opereren. Evenzo problemen van de kransslagaders vallen voornamelijk onder de verantwoordelijkheid van de cardioloog. Als de angioloog een pathologische verandering in een vat van de zenuwstelselverwijst hij de patiënt door naar de neuroloog. Er is overlap met dermatologie waar spataderen zijn bezorgd. Soms moet de radioloog aanwezig zijn om vragen te beantwoorden over de evaluatie van beeldvormingsprocedures. Deze collega kan ook uitgebreidere onderzoeken uitvoeren.
Behandelingen en therapieën
De angioloog wordt in de dagelijkse praktijk het vaakst geconfronteerd met de gevolgen van atherosclerose. Afzettingen in de bloedvaten leiden tot vernauwde gebieden bij deze veel voorkomende ziekte. Vaak een "roker been”Is het resultaat of een diabetische voet De resulterende necrose (afsterven van weefsel) moet dringend worden behandeld. Als deze opengaan wonden zijn gelokaliseerd op de onderste beenspreekt de angioloog van “ulcus cruris”. Trombose behoort tot de groep van functionele vaatziekten: A bloedprop, heeft zich medisch "trombus" gevormd en kan een bloedvat De dokter spreekt dan van een "embolie Post-trombotisch syndroom treedt op na diepgeworteld trombose en leidt tot congestie van terugstroming in het vasculaire systeem. Een aneurysma is een dilatatie op een slagader muur waar het wordt verdund en kan barsten. Het resultaat is een inwendige bloeding. Hersenen slagaders en de aorta (centrale aorta) worden vaak aangetast, of een kransslagader. Het onderwerp angiologie is ook spataderen De specialist maakt onderscheid tussen primaire (genetisch bepaalde) en secundaire (verworven, bijv. Door tumor) varicose. Raynaud-syndroom wordt uitgesproken wanneer vingers en tenen niet langer van voldoende bloed worden voorzien. Vasculaire spasmen (krampen) van idiopathische (onbekende) oorsprong leiden tot de stoornis van de bloedsomloop. De bloedvaten zijn bedekt met een spierlaag die, net als andere spieren, fasen van ongecontroleerde spanning kan vertonen. Een zeldzame voorwaarde van functionele vasculaire aandoeningen is erytromelalgie. De vasculaire regulatiestoornis wordt geassocieerd met roodheid van de huid en oedeem (zwelling als gevolg van water retentie). Vaak kan de angioloog de oorzaak niet vaststellen. In de loop van acrocyanose, onvoldoende zuurstof toevoer naar de vingers en tenen vindt plaats. De oorzaak is een afname zuurstof verzadiging van de hemoglobine Dit is altijd het gevolg van het mengen van arterieel en veneus bloed als gevolg van een pathologische verbinding van slagaders en aders (anastomose). Problemen van de lymfevaten presenteren zich bij de angioloog in de vorm van lymfoedeem. olifantsziekte gaat gepaard met afbraak van lymfatische structuren in de benen, waardoor dergelijke lymfoedeem wordt gevormd. Ontstekingsziekten van de bloedvaten zijn arteritis en lymphangitis, die het resultaat is van bloed vergiftiging.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Om een diagnose te stellen, zal de angioloog eerst een anamnese afnemen (medische geschiedenis) en vraag naar symptomen. Hij of zij zal dan de patiënt onderzoeken en opmerken huidveranderingen en zwelling. Door de bloedvaten te palperen (voelen), beoordeelt de arts de pols en daarmee de doorbloeding en vaatafwijkingen. Vaak is dit niet genoeg en angiografie volgt. Dit is een radiologische procedure waarbij in de meeste gevallen contrastmiddelen worden gebruikt. Zachter voor de patiënt is een echografie (ultrageluid).Doppler-echografie registreert de richting van de bloedstroom, terwijl kleurgecodeerde Doppler-echografie onderscheid kan maken tussen arteriële en veneuze bloedstroom. Dit is belangrijk voor lokalisatie circulatiestoornissen Een andere gespecialiseerde procedure is plethysmografie, die wordt gebruikt om te visualiseren volume schommelingen. Lichtreflectie-reografie schijnt infrarood licht in het te onderzoeken gebied en maatregelen het gereflecteerde licht. Met capillair microscopie kijkt de angioloog naar de fijnste bloedvaten bij de nagelwortel. Computertomografie (CT) wordt gebruikt om te produceren Röntgenstraal afbeeldingen van individuele optische vlakken. Bovendien kan de angioloog gebruiken MRI (MRI). Een therapeutische acute interventie is ballondilatatie. De arts gaat een vat binnen met een katheter, aan het uiteinde waarvan een kleine ballon kan worden opgeblazen. Op deze manier verwijdert hij vernauwingen in het vat. EEN stent kan ook met deze techniek worden ingebracht. De buisvormige vatondersteuning houdt de dilatatie in stand. De chirurg kan vernauwingen operatief overbruggen met behulp van verwijderde endogene vaten. Injecties van een geconcentreerde zoutoplossing worden gebruikt om te vernietigen spataderen Medicamenteuze behandeling is gericht op het verbeteren van de doorbloeding. De geneesmiddelen die gewoonlijk "bloedverdunners" worden genoemd, hebben verschillende werkingsmechanismen. Cumarine-derivatenblok vitamine K, die betrokken is bij de bloedstolling. heparine bindt een aantal andere stollingsfactoren in het bloed. Bloedplaatjesaggregatieremmers voorkomen bloed bloedplaatjes (trombocyten) van het vormen van klonten. bloedplaatjes zijn gespecialiseerde bloedcellen die alleen dienen om bloed te stollen. Verlagen bloeddruk, schrijft de angioloog voor antihypertensiva. ACE-remmers, die een hormonale werking hebben, komen vooral voor bij vaatziekten. Aftappen drugs (diuretica) moet door de patiënt worden ingenomen als hij lijdt aan oedeem. Infectieziekten van de vaten worden behandeld antibiotica Conservatieve behandelmethoden van de angioloog zijn fysiotherapeutisch maatregelen zoals Kneipp-toepassingen en lymfedrainage, een massage techniek. Daarnaast adviseert de arts de patiënt om zijn gedrag te veranderen. Hij moet een niet-roker blijven of worden, matig eten dieet en oefenen.
