Intensive care-geneeskunde houdt zich bezig met de diagnose en behandeling van levensbedreigende ziekten en aandoeningen. Het is nauw verwant aan noodgeval medicijn, als intensief medisch maatregelen worden gebruikt om vitale functies te behouden. Het primaire doel is het leven van de patiënt te behouden, waarbij de diagnose voorlopig ondergeschikt is.
Wat is intensive care-geneeskunde?
De spoedgeneeskunde houdt zich bezig met de diagnose en behandeling van levensbedreigende ziekten en aandoeningen. De drie belangrijkste aspecten van de intensive care-geneeskunde zijn Grensverkeer, ventilatie, en invasieve procedures. In Duitsland was de intensive care-geneeskunde voorheen niet duidelijk afgebakend, omdat het geen onafhankelijk specialisme omvatte, maar werd toegewezen aan de verschillende subspecialiteiten van anesthesiologie, chirurgie, interne geneeskunde, neurochirurgie, neurologie, kindergeneeskunde en hartchirurgie. Er is nu de "interdisciplinaire specialist in anesthesiologie en intensive care-geneeskunde". De zorgsector ziet een groeiend aantal intensive care-centra voor intensieve zorg therapie, anesthesie, intensive care en intermediaire zorg. Ze opereren onder de specialistische titel “Clinic for Anesthesie en Intensive Care Medicine ”. Het verplegende personeel heeft de gespecialiseerde voortgezette opleiding “verpleegster voor anesthesie en intensieve zorg ”.
Behandelingen en therapieën
De drie belangrijkste aspecten van de intensive care-geneeskunde zijn Grensverkeer, ventilatie, en invasieve procedures. Monitoren legt de vitale functies van de patiënt vast door zijn of haar fysieke gegevens te creëren en vast te leggen. Dit omvat het bewaken van de hartactiviteit, bloed druk, zuurstof verzadiging in verschillende compartimenten, intracraniële druk (ICP), centrale zenuwdruk (CVP) en pulmonale slagader druk (PAP). De laboratoriumcontroles zijn fijnmazig opgezet en signaleren direct disfuncties waarop de medische staf snel kan reageren. Ventilatie wordt gecombineerd met luchtwegbescherming. Het wordt uitgevoerd door tracheotomie of endotracheaal intubatie Invasieve procedures zijn een voorwaarde voor het creëren van toegang tot lichaamsopeningen en schepen Ze worden gebruikt bij orgaanvervangende procedures zoals dialyse, extracorporale oxigenatie en continue monitoring. Intensive care-artsen en verpleegkundigen werken in de intensive care afdeling, anesthesie, pijn beheer, noodgeval medicijn, intermediaire zorg, ambulancediensten en de spoedeisende hulp. Patiënten die levensbedreigend zijn voorwaarde of wiens toestand naar verwachting bedreigend wordt, worden toegelaten tot de intensive care afdeling Dus niet alleen ernstige ziekten leiden tot intensieve medische monitoring en therapie, maar ook aandoeningen na zeer invasieve operaties. Over het algemeen moet een gunstige prognose worden gegeven, aangezien het doel is om vitale functies en de daarmee samenhangende functies te herstellen volksgezondheid, of om een grotendeels autonome toestand van de patiënt te bereiken. Terminale aandoeningen en ziekten niet leiden aan de intensive care afdeling, maar voor palliatieve geneeskunde. Intensive care-geneeskunde behandelt elementaire aandoeningen van de ademhaling, elektrolyt evenwicht, hemostase (bloed stolling), verschillende schokken staten (septisch, anafylactisch, hypovolemisch, cardiologisch) en ernstige bewustzijnsstoornissen. Kritische artsen zijn ook verantwoordelijk voor complexe medische aandoeningen zoals vergiftiging, algemene infecties, traumatisch hersenen letsel, buikvliesontsteking, pancreatitisneurologische aandoeningen (bijv. beroerte, erge, ernstige hersenvliesontsteking, hersenbloeding, myasthenische crisis, subarachnoïdale bloeding, delirium tremens), hartaandoeningen, meervoudig orgaanfalen en nier- en longfalen.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Diagnosebevestiging omvat alle beeldvormende en endoscopische procedures (Röntgenstraal, ultrageluid, MRI, CT). Kritische geneeskunde is niet synoniem met apparaatgeneeskunde. In plaats daarvan werken artsen en medische professionals uit verschillende medische beroepen samen om voor patiënten te zorgen. Naast behandelingen en therapieën die bekend zijn van normale afdelingen, gebruikt de intensive care-geneeskunde een breed scala aan moderne apparatuur om het behandelconcept te implementeren. Intensive care-artsen in staat stellen de vitale functies van hun patiënten te bewaken, zoals hart- tarief, zuurstof niveaus, ademhaling, hersenen werkzaamheid, circulatie en de activiteit van andere organen zijn ze verbonden met bewakingsapparatuur (monitoren). De vitale functies worden geregistreerd via meetsondes in de vorm van elektroden en sensoren, die deze gegevens door middel van bekabeling naar de bewakingsmonitor sturen. Daar worden de geregistreerde gegevens geëvalueerd en weergegeven als een curve. De bewakingsapparatuur heeft akoestische en optische alarmsignalen. Om veiligheidsredenen zijn deze intensief medische reageren op zelfs de kleinste veranderingen. Daarnaast wordt er regelmatig en persoonlijk toezicht gehouden door de artsen en het verplegende personeel. Infuuslijnen zijn andere belangrijke instrumenten voor intensieve medische zorg, aangezien veel patiënten medicatie of kunstmatige voeding nodig hebben. Deze aanvoer vindt plaats via infusietherapie Om ervoor te zorgen dat de juiste medicatie kan worden verstrekt, brengen artsen een katheter in die van de patiënt ader De nutritionele solutions en medicijnen worden via plastic leidingen aan het organisme geleverd. Patiënten die hun voedsel niet zelfstandig kunnen opnemen, worden gevoed via een maagsonde Deze voedingsslangen worden in de maag via de slokdarm. Veel intensive care-patiënten hebben soms een urinekatheter nodig voor het verwijderen van urine. Urine wordt door de katheter in een dunne plastic buis gevoerd die zorgt voor een veilige afvoer van urine naar een verzameling bekken Ventilatoren helpen de patiënt ademhaling De patiënt is via een slang (ademhaling buis) die door de mond in de luchtpijp. Op deze manier, zuurstof wordt afgeleverd van de ventilator naar de longen. Tijdens dit long levering, kan de patiënt niet praten. Als hij echter bewust en responsief is, is communicatie mogelijk via uithangborden of gebarentaal. hemodialyse en hemofiltratie (kunstmatig nier) machines worden gebruikt voor patiënten met een handicap nierfunctie Ze vervangen de gestoorde natuurlijke nier activiteit en schakel het nodige in bloed wassen. Deze apparaten verwijderen afvalproducten, overtollig vocht, medicijnresten en andere schadelijke stoffen uit het lichaam. De verbinding tussen het apparaat en de bloedbaan van de patiënt wordt tot stand gebracht via katheters, die bloed in het apparaat leiden voor zuivering en van daaruit terug naar de patiënt. Deze invasieve monitoringmethoden worden aangevuld met niet-invasieve monitoring van de cardiovasculair systeem door middel van ECG en bloeddruk monitoring, evenals meting van lichaamstemperatuur en zuurstofverzadiging. Hiervan onderscheiden zijn de invasieve methoden voor het meten van de centrale veneuze druk, arterieel bloeddruk meting en pulmonale slagader katheterisatie. Bovendien helpen geautomatiseerde laboratoria artsen bij het verzamelen van vaak vereiste waarden zoals zuur-base-status, bloedgassen, hemoglobine en elektrolyten bij point-of-care testen. Voor medicijnen gebruiken intensivisten pijnstillers (pijn verliezers), anti-aritmica (trachycardische aritmieën), antidota (antitoxine, antidotum), infectieus verdovende middelen, catecholamines (epinefrine, dopamine), relaxantia, sedativa (ontspannende geneesmiddelen), lokale anesthetica, nitropreparaten, anti-astmatica, antihypotensiva (tegen lage bloeddruk), En spasmolytica/ vagolytica (buscopan, atropine sulfaat). Patiënten op intensive care-afdelingen hebben een tien keer hoger risico op infectie dan patiënten op normale afdelingen. Gunstige factoren zijn leeftijd, de onderliggende ziekte, bijkomende ziekten, slechte voedingstoestand en verminderd bewustzijn. Op de therapie kant, een groot aantal maatregelen wel leiden tot een doorbraak van de immuunbarrière van de patiënt. Daarom worden er buitengewoon hoge eisen gesteld aan een steriele en kiemvrije omgeving. Om deze reden zijn de afdelingen uitgerust met een sluitsysteem waarin personeel en eventuele toegestane bezoekers zich omkleden. Medisch personeel draagt een mond bewaker om druppelinfecties en speciale kleding af te weren. Handen vertegenwoordigen het grootste transmissiereservoir en moeten daarom honderd procent steriel zijn. Patiënten met een gecompromitteerd immuunsysteem worden overgebracht naar speciale isolatieafdelingen. Alle gebruikte apparatuur moet ook volledig steriel en kiemvrij zijn.
