Lymfedrainage

Manuele lymfedrainage is een vorm van fysiotherapie en wordt voornamelijk toegepast bij oedeem- en decongestietherapie, die kan optreden na operaties of trauma. Deze therapie wordt met name vaak toegepast na tumorbehandeling of verwijdering van weefselvocht knooppunten. Sinds 1960, de therapie van de manuele weefselvocht drainage, voornamelijk ontwikkeld door Emil Vodder, is ingeburgerd.

Sindsdien wordt het in het Duits gegeven massage en fysiotherapiescholen. De personen die de therapie uitvoeren zijn voornamelijk masseurs en fysiotherapeuten. Omdat de therapie van manuele lymfedrainage oefening en speciale training vereist, is de therapie alleen toegestaan ​​​​aan getraind personeel. De training is een aanvullende training van 4 weken en is vastgelegd in de richtlijnen van het IKK. Hoewel lymfedrainage zeer wijdverbreid is in Oostenrijk en Duitsland, wordt het in de VS veel minder gebruikt.

Applicatie-engineering

Emil Vodder beschrijft vier basisbegrippen in zijn techniek van lymfedrainage: Deze verschillende grepen zijn aangepast aan de corresponderende lichaamsgebieden. Dit is bedoeld om te activeren het lymfestelsel, wat met name de pompcapaciteit van de weefselvocht schepen. De frequentie van deze pompactie is 10 tot 12 contracties per minuut in rusttoestand.

Dit kan worden verhoogd tot 20 contracties. Door de grepen en de wisselende druk creëert de therapeut een prikkel voor het weefsel. De gladde spiercellen van de lymfe schepen reageren op deze stimulus met een verhoogde pompfrequentie.

Door deze grepen vele malen te herhalen, wordt een verhoogd debiet bereikt. De richting van de druk is aangepast aan de lymfe schepen die bereikbaar is en altijd in de richting van de wortel van de ledemaat (armen, benen) of naar het eindpunt van een lymfevat moet zijn. De lymfevaten verenigen zich in twee grote aderen, de subclavia en interne halsaderen, die zich in het gebied van de hart- en onder het sleutelbeen.

Op deze manier wordt de lymfe gericht naar de grote lymfatische stammen. Verder kan de therapeut eiwitrijke lymfe vanuit het oppervlakkige lymfestelsel, dat het hele lichaam als een net bedekt, via de zogenaamde stroomgebieden naar een gezond gebied verplaatsen. Daar kan de opgehoopte lymfe vervolgens worden verwijderd.

Bij al deze toepassingen is de lymfedrainage, in tegenstelling tot de klassieke massage, veroorzaakt geen verhoogde bloed circulatie van het weefsel. Als de congestie zeer ernstig is, handmatige lymfedrainage kan worden gecombineerd met compressieverbanden, oefentherapie en huidverzorging.

  • Staande cirkel
  • Pomphendel
  • Schep handvat
  • Draaibare handgreep

Manuele lymfedrainage wordt voornamelijk gebruikt om lymfostatisch oedeem te behandelen.

Deze ontstaan ​​door een onvoldoende transportcapaciteit van de lymfevaten wanneer de lymfe normaal is. Dit omvat primaire en secundaire lymfoedeem. Een typische secundaire lymfoedeem zou het oedeem van de arm zijn na borstkanker operatie met verwijdering van de oksel lymfeklieren.

Naast dit decongestivum heeft lymfedrainage ook een: pijn-verlichtend en sympathicolytisch effect. Patiënten worden rustiger, het maagdarmkanaal wordt gestimuleerd en de skeletspierspanning neemt af. Door decongestie voor en na operaties, pijn kan worden verlicht en in sommige gevallen de noodzaak van pijnstillers kan aanzienlijk worden verminderd.

Bovendien kan het genezingsproces sneller verlopen. Verdere indicaties zijn alle orthopedische en traumatologische ziekten die gepaard gaan met zwelling. Lymfedrainage wordt ook vaak gebruikt bij brandwonden, migraine of whiplash verwondingen.

Bij littekenbehandeling wordt lymfedrainage gebruikt om de mobiliteit van het litteken en de vorming van nieuwe lymfevaten te verbeteren nadat de bloedvaten zijn doorgesneden. Tegenwoordig wordt de huid blootgesteld aan bijzondere stress. Of het nu gaat om omgevingsfactoren of stress in het dagelijks leven, de huid, als het grootste orgaan van het menselijk lichaam, wordt zwaar belast en heeft daarom speciale zorg nodig.

Dit geldt vooral voor de gezichtshuid, die er vaak dof en vermoeid uitziet. De reden hiervoor is vaak een onvoldoende afvoer van schadelijke stoffen uit de omgeving via de lymfe. Dit leidt tot een congestie van secreties, die merkbaar kan worden door een zwelling van de lymfeklieren en waardoor de huid er dof en dof uitziet, vaak ook rood.

Lymfedrainage kan worden gebruikt om te proberen deze huid te verbeteren voorwaarde. Het effect van lymfedrainage op het gezicht is gebaseerd op de methode van: massage. Door zachte druk en strijkende bewegingen op de huid, het lymfestelsel wordt gestimuleerd en een bestaande lymfecongestie kan worden opgeheven. Het doel van lymfedrainage in het gezicht is het stimuleren van het transport van schadelijke stoffen naar de dichtstbijzijnde lymfeklieren en om te verbeteren bloed circulatie in het gemasseerde gebied door de omgeving te stimuleren bindweefsel en spieren.

Lymfedrainage moet altijd worden uitgevoerd door een getrainde therapeut. U kunt ook zelf eenvoudige procedures uitproberen. Dit is echter altijd op eigen risico.

Instructies voor lymfedrainage in het gezicht: First beroerte uw vingers langs één kant van de nek (links of rechts) en beweeg dan je vingers van het midden naar de andere kant van de nek. De massagerichting is altijd van de sleutelbeen naar de kin. Dan beweeg je met je wijsvingers onder de neusgaten en de middelvingers onder de onderste lip aan beide zijden tegelijk vanuit het midden naar het oor.

Plaats nu de ring vinger op de neusgaten en beweeg ze met een zachte strijkbeweging naar het oor. In de vierde stap, de index vinger wordt op de wenkbrauwen en dan, met een beetje druk, wordt geleid naar de oren en vandaar onder de ogen naar de neus-. In de laatste stap worden de handpalmen op het gezicht geplaatst, zodat alleen de neus- gratis.

Oefen nu ongeveer 5 seconden sterke druk uit op het gezicht. Als de lymfedrainage regelmatig op het gezicht wordt herhaald, kan een frissere en egalere teint worden bereikt. Veel mensen kennen het probleem dat na lang staan/zitten of bij warm weer de benen 's avonds opgezwollen zijn.

Dit komt vooral doordat mensen niet meer op handen en voeten lopen maar rechtop. Het water verzamelt zich in de diepere delen van het lichaam en kan daar zwelling veroorzaken. In de meeste gevallen is dit voorwaarde 's nachts weer normaal wordt.

If het lymfestelsel defect is, wordt het water niet meer volledig naar de hart-. De oorzaak hiervan kan zijn dat er te veel stoffen getransporteerd moeten worden, wat leidt tot overbelasting van het systeem of zelfs vernietiging van het lymfestelsel door bijvoorbeeld operaties. Dit leidt tot zwellingen, die om bovengenoemde redenen vaak op de benen voorkomen.

Via de lymfedrainage op de been, het lymfevatenstelsel wordt gestimuleerd om het weefselvocht weer op te nemen en te transporteren met lichte druk, die altijd in dezelfde richting wordt uitgeoefend. De been wordt eerst gemasseerd van de enkel met strijkende bewegingen omhoog. Vervolgens worden cirkelvormige bewegingen gemaakt op de dij vanaf de knie naar de lies toe.

De verschillende grepen kunnen in verschillende aantallen en locaties worden toegepast. Ook hier moet je nooit voelen pijn tijdens de behandeling, omdat dan de gevoelige lymfekanalen onder te veel druk komen te staan. In de meeste gevallen wordt de behandeling echter als zeer prettig ervaren.

U kunt uw arts ook lymfedrainage laten voorschrijven op de been. Meestal zijn meerdere sessies met regelmatige tussenpozen nodig om de zwelling volledig te verwijderen. Vooral na blessures of operaties in het kniegebied kunnen de gevoelige lymfekanalen beschadigd raken.

De lymfe wordt dan niet meer volledig verwijderd en hoopt zich op in de knie, dij en onderbeen regio. Lymfedrainage kan hierbij helpen. In het begin moet het door een fysiotherapeut worden uitgevoerd, maar na enige tijd en passende instructies kan de patiënt het ook zelfstandig uitvoeren.

De lymfedrainage bij de knie is altijd gebaseerd op het anatomische verloop van de lymfevaten en wordt altijd in de stromingsrichting uitgevoerd. Overmatige druk moet worden vermeden, omdat de lymfevaten erg dun zijn en al beschadigd zijn door de operatie/het letsel. Instructies voor lymfedrainage van de knie: Leg eerst beide handen op elkaar en masseer de zwelling en het omliggende gebied in een cirkelvormige beweging met lichte druk.

Trek nu, vanaf de knie naar de lies, met weinig druk aan de handen en herhaal de hele procedure ongeveer vijf tot tien keer. Voor lymfedrainage van de onderbeen, begin bij enkel niveau en omarm eerst het geheel onderbeen een paar seconden met beide handen. Daarna wordt de greep weer losgemaakt en wordt het onderbeen weer ingesloten.

Nadat u het onderbeen ongeveer drie keer stevig hebt samengeknepen, begint u op dezelfde manier iets verder omhoog. Ga hiermee door totdat je kniehoogte hebt bereikt. De lymfedrainage heeft op zijn eigen manier als doel het weefselwater in beweging te brengen en in de richting van de lymfeklieren te transporteren.

Het is echter nooit een vervanging voor een gekwalificeerde behandeling door een fysiotherapeut. Als u ongemak ervaart tijdens de lymfedrainage van de knie, moet u onmiddellijk uw arts raadplegen. Net als de benen worden de voeten beschouwd als een aanlegplaats voor lymfatische congestie. Dit komt doordat de lymfe zich door de zwaartekracht ophoopt op het laagste punt van het lichaam, namelijk de voeten.

Dankzij handmatige lymfedrainage, kan effectieve decongestietherapie de lokale symptomen verminderen, waardoor pijnlijke zwellingen aan de voet als gevolg van lymfedrainagestoornissen worden verminderd. Overigens, lymfoedeem van de voet is relatief eenvoudig klinisch te diagnosticeren en te onderscheiden van oedeem van een andere oorsprong. In tegenstelling tot veneus oedeem zijn de tenen bijvoorbeeld ook gezwollen en worden ze "boxtenen" genoemd.

De naam wordt verklaard door het feit dat wanneer er druk op de tenen wordt uitgeoefend, ze een doos of rechthoekige vorm aannemen. Het Stemmer-teken is ook positief. Hier controleert men de hefbaarheid van de huid over de tweede teen door een lichte knijpbeweging.

Bij lymfoedeem kan de huid niet worden opgetild, dus het teken is positief. Om lymfoedeem van de voet te behandelen, worden de typische grijptechnieken van handmatige lymfedrainage kan worden gebruikt. In principe is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de druk op het weefsel effectief maar niet pijnlijk is en dat het lymfevocht naar het volgende lymfekliergebied kan worden getransporteerd door de grepen correct uit te voeren.

De twee dynamische handgrepen, de schep en het pomphandvat, zijn bijzonder geschikt, omdat ze worden gebruikt in alle perifere delen van de extremiteiten (dwz handen en voeten of onderarm en onderbeen). De drukmassage wordt meestal uitgevoerd vanuit de periferie, dat wil zeggen van de tenen naar de enkel. Als de voet extreem gezwollen is, kan de draaigreep ook worden gebruikt om de lymfevaten te ontlasten.

Het is belangrijk dat ook andere delen van het lichaam worden behandeld, ondanks de lokalisatie van klachten in de voet. De volgorde en selectie van de op te nemen lichaamsdelen is afhankelijk van de ernst van de symptomen en het klinische beeld. Ten slotte is het raadzaam om te dragen steunkousen naast lymfedrainage en om voor voldoende beweging te zorgen.

Lymfoedeem van de arm manifesteert zich door zwelling van de arm. De arm voelt soms zwaar aan en er kunnen tintelingen optreden. Net als bij lymfedrainage in het rompgebied, is de positie van de arm ten opzichte van de hart- betekent dat eventuele contra-indicaties expliciet vermeld moeten worden.

Deze zogenaamde contra-indicaties omvatten bijvoorbeeld geavanceerde hartfalen, actieve kankers, trombose en infecties. De exacte indicatie dient altijd in overleg met de behandelend arts van de patiënt te worden bepaald. De behandelingsprocedure voor lymfedrainage is in principe gebaseerd op dezelfde criteria als die voor lymfedrainage van de voet, aangezien de arm ook een extremiteit is.

Het is daarom belangrijk om ervoor te zorgen dat de drukmassage vanuit de handen in de richting van de schouder wordt uitgevoerd, dat wil zeggen van de periferie naar het midden van het lichaam. Met zachte strijkbewegingen wordt de lymfedrainage gestimuleerd. De therapeut begint meestal bij de onderarm en langzaam strijkt en kneedt in de richting van de bovenarm tot aan de lymfeklieren van de oksels.

Hier wordt de lymfe vervolgens naar het lymfestelsel getransporteerd. Alvorens het oedemateuze gezwollen gebied te behandelen, moeten echter meer centraal gelegen en symptoomvrije lichaamsgebieden worden opgenomen in de decongestieve massage. Deze omvatten de nek, borst en kofferruimtes.

Afhankelijk van de intensiteit van de klachten kunnen dynamische handbewegingen van de lymfedrainagetechnieken worden toegepast. Dit omvat de schep en het pomphandvat. Net als bij de voet kan de draaibare handgreep ook worden gebruikt bij extreme zwellingen, die eigenlijk meer geschikt zijn voor lymfedrainage van de romp.

Op de armen is, naast primair lymfoedeem, secundaire oedeemvorming of stromingsobstructie na trauma met chirurgische of conservatieve behandeling vaak indicatief voor lymfedrainage. Lymfoedeem op de arm is bijvoorbeeld zichtbaar na een operatie. Patiënten die een operatie hebben moeten ondergaan voor: borstkanker (borstkanker) en bij wie de lymfeklieren in het okselgebied moesten worden verwijderd, worden in het bijzonder getroffen door dergelijk oedeem.

De duur van de lymfedrainage op de arm wordt bepaald door de behandelend therapeut en de voorschrijvend arts; het duurt meestal 30 tot 60 minuten. De frequentie van lymfedrainage hangt ook af van de ziekte, het kan een of meerdere keren per week worden gedaan. Bij bepaalde ziekten mag lymfedrainage van de arm niet worden uitgevoerd.

Er zijn verschillende redenen waarom manuele lymfedrainage niet mag worden toegepast. Er wordt onderscheid gemaakt tussen absolute en relatieve contra-indicaties. Absolute contra-indicaties zijn onder meer onbehandelde huidtumoren (maligniteiten), trombose of trombo-embolie, acute septische ontsteking en gedecompenseerde hartfalen (NYHA III of IV). Relatieve contra-indicaties zijn chronische ontstekingen, trombose, hypotensie, schildklierdisfunctie of bronchiale astma. In deze gevallen kan manuele lymfedrainage worden gebruikt, maar deze moet worden aangepast aan de eerdere ziekten en er moeten bepaalde voorzorgsmaatregelen worden genomen.