Twaalfvingerige darm

Positie en koers

De twaalfvingerige darm is een onderdeel van de dunne darm en is de link tussen de maag en het jejunum. Het heeft een lengte van ongeveer 30 cm en is anatomisch verdeeld in 4 verschillende secties, afhankelijk van het verloop. Na het verlaten van de pylorus bereikt de chymus het bovenste deel van de twaalfvingerige darm (pars superior).

Dit gedeelte wordt gedekt door de rechterkwab van de lever en de galblaas van voren (ventraal). Aan de achterkant (dorsale) zijde, de gal kanaal (Ductus choledochus) evenals een deel van het portaal ader bevinden zich. Een anatomische bijzonderheid is dat het bovenste deel van de twaalfvingerige darm het enige is dat binnen de buikvlies (intraperitoneale positie).

De overige delen van de twaalfvingerige darm zijn allemaal versmolten met de achterste buikwand, hun positie wordt secundair retroperitoneaal genoemd. De pars superior duodeni is bijzonder vatbaar voor zweren in de twaalfvingerige darm (ulcus), die kunnen worden veroorzaakt door het zure voedselpulp van de maag. Grenzend aan het bovenste deel van de twaalfvingerige darm volgt het klinisch belangrijke dalende deel (pars descendens).

Dit belang is voornamelijk te wijten aan het feit dat de gal kanaal en het pancreaskanaal komen uit in dit gedeelte via een gemeenschappelijke opening (major papil duodeni). Op deze manier spijsvertering enzymen oppompen van de alvleesklier en gal zuren uit de lever komen in de darm en zorgen ervoor dat de spijsvertering goed functioneert. Bovendien wordt de zure voedselpulp geneutraliseerd door basiscomponenten van de afscheidingen.

Het derde deel van de twaalfvingerige darm is het horizontale deel (pars horizontalis). Het bevindt zich ongeveer op het niveau van de derde lumbale wervel en beweegt voor de wervelkolom naar de linkerkant van het lichaam. Daar mondt het horizontale deel uit in het laatste deel van de twaalfvingerige darm, namelijk het zogenaamde stijgende deel (pars ascendens).

Zoals de naam suggereert, neemt dit vierde segment van de twaalfvingerige darm een ​​koers richting de diafragma, dwz naar boven (craniaal). Ter hoogte van de eerste lumbale Vertebrale lichaamdringt het stijgende deel de buikholte binnen (intraperitoneaal) en gaat over in het volgende dunne darm sectie, het jejunum. Als je nu het verloop van de afzonderlijke secties van de twaalfvingerige darm visualiseert, komt dit ongeveer overeen met de letter C. Dit is interessant omdat de hoofd of de alvleesklier past precies in deze bult.

Deze nauwe positionele relatie is ook de reden waarom alvleesklierkanker groeit vaak in de twaalfvingerige darm en beschadigt deze. Als de twaalfvingerige darm is gescheurd (geperforeerd), bijvoorbeeld door een blessure aan de buikholte of een darmobstructie (ileus), kan voedselpulp de buikholte binnendringen en leiden tot een levensbedreigende ontsteking of bloed vergiftiging (sepsis). In dit geval is een onmiddellijke operatie essentieel om te overleven.