Wat is het maagdenvlies?
Het maagdenvlies (vaginale corona) is een dunne, elastische slijmvliesplooi die de vaginale opening gedeeltelijk afsluit. Het vertegenwoordigt de grens tussen de interne en externe geslachtsorganen van een vrouw. Via een resterende opening tussen het maagdenvlies en de wand van de vaginale ingang kan menstruatiebloed normaal gesproken ongehinderd naar buiten stromen.
Waar komt de naam maagdenvlies vandaan?
De naam maagdenvlies is gebaseerd op een veronderstelling waarvan inmiddels is bewezen dat deze niet waar is: vroeger dacht men dat het maagdenvlies bij de eerste geslachtsgemeenschap altijd scheurde en vervolgens bloedde. Meisjes en vrouwen met een intact maagdenvlies waren dus nog onaangeroerd, oftewel maagd.
Hoe ziet het maagdenvlies eruit?
Waar bevindt het maagdenvlies zich precies?
Het maagdenvlies bevindt zich in de vagina, achter de kleine schaamlippen. Om precies te zijn, het bevindt zich ongeveer twee tot drie centimeter achter de vaginale ingang, of ongeveer twee centimeter lager bij meer corpulente vrouwen. Tussen het maagdenvlies en een ligament dat van de clitoris naar de kleine schaamlippen loopt, is de vaginale ingang in een groef gevormd. Dit is waar de klierafscheiding die wordt geproduceerd tijdens seksuele opwinding zich verzamelt.
Kan het maagdenvlies scheuren?
In principe kan het maagdenvlies beschadigd raken. De oorzaken zijn niet altijd duidelijk. Het is echter verkeerd om aan te nemen dat het altijd scheurt in de loop van het leven van een vrouw. Niettemin blijven dergelijke aannames bestaan.
Scheurt het maagdenvlies bij de eerste keer dat je seks hebt?
Niettemin heeft het maagdenvlies vandaag de dag nog steeds een bijzondere betekenis in sommige culturen en religies: volgens deze overtuiging is alleen het vermeende scheuren van het maagdenvlies tijdens de huwelijksnacht en de kleine hoeveelheid bloeding die hieruit kan voortvloeien een bewijs dat de vrouw nog steeds onaangeroerd, d.w.z. dat zij vóór het huwelijk geen geslachtsgemeenschap had gehad. Dit is echter een misvatting.
Bloedt het altijd?
Wanneer het maagdenvlies scheurt, bloeden sommige vrouwen. Maar zelfs dit is geen regel: zelfs als het maagdenvlies gewond is, hoeft het niet hevig te bloeden. Bovendien kan er ook een bloeding optreden als het slijmvlies van de vagina elders gewond raakt. Ongeveer de helft van alle vrouwen bloedt niet bij de eerste keer dat ze seks hebben. Pijn hoeft overigens ook niet voor te komen.
Wanneer scheurt het maagdenvlies?
Het maagdenvlies kan ook scheuren tijdens een natuurlijke bevalling. De mate waarin het maagdenvlies gewond raakt, hangt ook af van de vorm (maagdenvlies met een groot oppervlak is gevoeliger dan kleine marginale). Hoe rekbaar de slijmvliesplooi eigenlijk is, speelt ook een rol.
Een niet-gewond maagdenvlies bewijst geen maagdelijkheid. Omgekeerd kan bij maagden ook een gescheurd maagdenvlies voorkomen. Er hoeft ook geen bloeding plaats te vinden. Of de bloeding komt voort uit een ander letsel aan het vaginale slijmvlies.
Wat is de functie van het maagdenvlies?
Het is niet duidelijk of het maagdenvlies een biologisch doel dient. Sommige wetenschappers vermoeden dat het bedoeld is om de vagina tegen infecties te beschermen. Dienovereenkomstig dient het als een mechanische barrière tegen ziekteverwekkers. Er is echter geen duidelijk bewijs hiervoor.
Kan het maagdenvlies worden hersteld?
Krijg gedetailleerd advies van experts of een arts die u vertrouwt over het herstel van een maagdenvlies!
Welke problemen kan het maagdenvlies veroorzaken?
Als het maagdenvlies de vaginale ingang volledig afsluit, spreken artsen van een maagdenvlies imperforatus of een hymenale atresie. Ongeveer één op de 2000 meisjes heeft last van deze genitale misvorming.
Dergelijke gevallen worden meestal merkbaar wanneer de menstruatie begint: het menstruatiebloed kan niet wegvloeien, maar verzamelt zich in de vagina. Bij grote hoeveelheden bloed komt het terecht in de baarmoeder of zelfs in de eileiders. Getroffen meisjes en vrouwen ervaren elke maand toenemende pijn, mogelijk gepaard gaand met stoornissen in de lediging van de blaas en de darmen. Dit probleem kan eenvoudig worden verholpen door een microchirurgische procedure onder plaatselijke verdoving (spleet van het hymenus).
