Schreeuwen verwijst naar een geluidsuiting op een hoge hoogte volume Sterke emotionele gevoelens worden meestal geassocieerd met huilen, en afhankelijk van de leeftijd van de persoon heeft huilen een andere communicatieve betekenis.
Wat schreeuwt?
Schreeuwen verwijst naar een klankuitdrukking op een hoog niveau volume Schreeuwen wordt meestal geassocieerd met sterke emotionele gevoelens. Een kreet is een gezonde uitdrukking van de toegenomen mens volume Baby's huilen doordringend en volhardend om de aandacht op zichzelf te vestigen en de zorg van een volwassene veilig te stellen. Hoe ouder iemand wordt, hoe minder hij of zij om hulp roept; huilen verandert dan in een waarschuwingssignaal of een manier om over lange afstanden te communiceren. Hoe luider een persoon kan schreeuwen, hoe verder weg kunnen andere mensen zijn met wie hij wil communiceren. In evolutionaire zin had dit soort vocalisatie ook een beschermend effect: hoe groter, kleurrijker en luider een vijand zich kon laten zien, hoe bedreigender hij werd ervaren. Schreeuwen hielp mensen om in de strijd en ter verdediging bedreigend over te komen voor vijanden. Zelfs vandaag de dag schreeuwen mensen bijvoorbeeld in argumenten. Bovendien wordt schreeuwen op volwassen leeftijd geassocieerd met sterke emotionele beroering - intense woede, verdriet of vreugde kan dat ook leiden naar de verhoging van het stemvolume tot het punt van schreeuwen.
Functie en taak
Huilen heeft een speciale betekenis voor pasgeborenen en baby's. Ze kunnen zichzelf nog niet in duidelijke woorden verwoorden, en in het begin kunnen ze nauwelijks verschillende behoeften uitdrukken. Binnen een paar weken leren ouders het huilen van hun baby te interpreteren en verschillen te herkennen. Een baby huilt luid en doordringend om de aandacht van volwassenen, vooral ouders, te trekken. De veronderstelling is dat het huilen bedoeld is om een behoefte bij de ouders te creëren om het te stoppen - daarom voldoen ze aan de behoeften van het kind en leren ze zelf dat het kind dan zal stoppen met huilen. Baby's huilen uit honger, eenzaamheid of zelfs pijn In de kindertijd gaat huilen over in de uitdagingsfase, waarin peuters leren omgaan met gevoelens van woede en agressie. Later in het leven huilen kinderen uiteindelijk uit sterke gevoelens of pijn Ze leren dat schreeuwen dominantie kan uitdrukken, en daarom verheffen ze vaak hun stem in ruzies of verhitte discussies. Hoe meer de jongere leert zijn of haar plaats in de samenleving te vinden, hoe selectiever hij of zij schreeuwt als het niet puur om communicatie over lange afstanden gaat. Op volwassen leeftijd heeft schreeuwen een strategisch nut. Het drukt dominantie over de gesprekspartner uit en kan een uitlaatklep zijn om hoge emoties te beheersen spanning Terwijl de toonhoogte bij het schreeuwen nog beheersbaar is, is dit bij het daadwerkelijk schreeuwen niet meer mogelijk, zodat de focus bij volwassenen in veel gevallen niet meer op communicatie ligt maar op het omgaan met emoties in het proces.
Ziekten en klachten
Al in de kindertijd kan huilen een probleem worden. Zogenaamde huilbaby's huilen vaker en meer dan andere baby's van hun leeftijd. Soms heeft hun huilen een specifieke reden, terwijl andere huilende baby's nergens door gekalmeerd kunnen worden en urenlang huilen zonder hulp van hun ouders. In de meeste gevallen is er echter een tastbare reden voor het overmatig huilen, dat een huilende ambulance kan opsporen om een remedie te vinden. Er kunnen fysieke oorzaken zijn, zoals pijn dat van buitenaf niet zichtbaar is, kan soms een andere manier van omgaan met de baby het huilen verminderen. Huilbaby's ontwikkelen dit probleem meestal in de eerste weken en maanden van hun leven, zeldzamer is overmatig huilen in de kindertijd. De uitdagende fase kan weer moeilijk zijn, aangezien sommige kinderen het moeilijker hebben dan andere leren hoe om te gaan met woede. De reden voor hun huilen is dan begrijpelijker voor de ouders, maar het draagt nog steeds op de zenuwen niet minder en kan de ouder-kindrelatie extreem belasten. In jeugd en volwassenheid is vaak huilen meestal te wijten aan problemen met het omgaan met sterke emoties zoals woede en agressie. De getroffenen hebben niet voldoende geleerd om hiermee om te gaan jeugd en gebruik nu luid huilen als uitlaatklep. Hun probleem wordt soms ook geassocieerd met ander agressief gedrag, dat ze sneller vertonen dan andere mensen onder vergelijkbare emotionele omstandigheden spanningDergelijke problemen komen vaak voor het eerst voor tijdens de adolescentie, maar er zijn ook kinderen die ongewoon agressief reageren. Minder opvallend zijn volwassenen die minder agressief zijn, maar ongewoon snel tegen hun gesprekspartner schreeuwen. Ook zij hebben niet geleerd om op een andere manier met emoties zoals woede om te gaan en gebruiken daarom de verheven stem om gemakkelijk hun dominantie in het gesprek te bereiken. Met gericht psychotherapie, kunnen ze worden geholpen om woede op sociaal aanvaardbare manieren te uiten en een minder agressieve manier te vinden om ermee om te gaan, zodat ze in gesprek met anderen rustiger kunnen blijven. Mensen die vaak en snel reageren door tijdens een gesprek te schreeuwen, krijgen hierdoor meestal problemen in de dagelijkse communicatie, dus zoeken ze vrijwillig een behandeling zodra ze dit verband herkennen.
