Lipase

Wat is lipase?

De term lipase staat voor een groep van enzymen die speciale voedingsvetten, de zogenaamde triacylglyceriden, kunnen afbreken in hun samenstellende delen. Ze spelen daarom een ​​doorslaggevende rol bij de spijsvertering. In het menselijk lichaam komt lipase voor in verschillende subvormen die op verschillende locaties worden gevormd, maar hetzelfde effect hebben.

Ze kunnen zowel binnen als buiten de cellen voorkomen. In het algemeen verwijst de term lipase echter naar de vorm van het enzym dat wordt geproduceerd door de cellen van de alvleesklier. Dit enzym wordt daarom ook wel pancreaslipase genoemd.

Taak en functie

Pancreaslipase wordt geproduceerd in speciale cellen van de alvleesklier, die het enzym samen met de resterende spijsverteringsafscheidingen van de alvleesklier in de dunne darm via een kanalensysteem. Dit is waar het enzym zijn effect ontwikkelt: de taak van pancreaslipase is om speciale voedingsvetten af ​​te breken in hun samenstellende delen, wat hun vertering in de eerste plaats mogelijk maakt. Aangezien slechts één ander enzym naast pancreaslipase deze voedingsvetten kan afbreken, is de productie van het enzym essentieel voor de vertering in de dunne darm.

Al aan het einde van de twaalfvingerige darm de pancreaslipase heeft een groot deel van de vetten gesplitst. De voedingsvetten die door de lipase worden gesplitst, worden triacylglyceriden (TAG's) genoemd. Deze bestaan ​​uit drie vetzuurketens die via glycerol met elkaar zijn verbonden.

Door de grootte van deze triacylglyceriden kunnen ze niet zomaar het slijmvlies in de darm passeren en worden opgenomen. De functie van pancreaslipase is hierbij essentieel. Door de esterbinding tussen de vetzuurketens en de glycerol te splitsen, wordt de grootte van de afzonderlijke producten aanzienlijk verkleind.

Omdat alle producten ook elektrisch neutraal geladen zijn, kunnen ze de darm passeren slijmvlies veel gemakkelijker. In de darm slijmvliesworden de individuele vetzuren weer met glycerol gebonden om een ​​triacylglyceride te vormen. Bovendien worden ze opgenomen in speciaal transport eiwitten waardoor ze in de bloedbaan kunnen komen.

Om de pancreaslipase in de dunne darm om volledig te kunnen functioneren moet nog aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Als spijsverteringsenzym wordt het lipase niet in zijn actieve vorm afgegeven aan het kanalensysteem de alvleesklier. Activering vindt alleen plaats in de dunne darm.

Dit wordt gedaan door de spijsvertering enzymen chymotrypsine en trypsine. Naast een basische pH-waarde en calciummoet er ook een co-enzym aanwezig zijn. Dit co-enzym wordt colipase genoemd.

Het colipase komt ook vrij als een inactieve precursor en wordt door het enzym omgezet in de actieve vorm trypsine. Naast de splitsing van triacylglyceriden, heeft pancreaslipase ook de functie van het splitsen van retinylesters. Na decolleté kan het resulterende retinol in het lichaam worden opgenomen.

Net als vitamine A vervult retinol enkele belangrijke functies in het lichaam, zoals het visuele proces. Andere vormen van de lipasegroep worden in het menselijk lichaam aangetroffen, bijvoorbeeld in vetweefsel. Hier worden triacylglyceriden ook afgebroken tot hun componenten. Hoewel dit de spijsvertering niet bevordert, is het toch belangrijk voor andere belangrijke processen zoals het leveren van energiereserves tijdens lange pauzes tussen maaltijden of tijdens uithoudingsvermogen sport.