Organisch psychosyndroom is de term die wordt gebruikt om alle mentale veranderingen te beschrijven die het gevolg zijn van een organische ziekte, meestal van de hersenen De oude term 'hersenen organisch psychosyndroom ”wordt in deze context vrijwel niet meer gebruikt. Organisch psychosyndroom - of fysiek gebaseerd psychose - is over het algemeen verdeeld in acute en chronische vormen.
Wat is organisch psychosyndroom?
Artsen spreken van een organisch psychosyndroom wanneer een mentale verandering (bijv. deliriumverminderd bewustzijn, dementie, verwarring, etc.) heeft een onderliggende organische oorzaak, zoals een hersenen tumor, hersenbloeding, encefalitis, of wanneer het optreedt als gevolg van een traumatisch hersenletsel Niet alleen verschillende hersenziekten kunnen voorafgaan aan het organische psychosyndroom, maar ook een verscheidenheid aan andere lichamelijke ziekten kan er oorzakelijk verantwoordelijk voor zijn. Als organisch veroorzaakte vorm moet organisch psychosyndroom strikt worden onderscheiden van andere soorten mentale verandering: van endogene psychosen, dwz psychosen die gerechtvaardigd kunnen worden door aanleg, zoals Depressie, manie or schizofrenie, en van exogene psychosen, dwz psychische stoornissen veroorzaakt door externe factoren. Verder wordt bij organisch psychosyndroom onderscheid gemaakt tussen acuut organisch psychosyndroom en acuut organisch psychosyndroom. In wezen spelen zowel leeftijd als cerebrale of fysieke omvang een belangrijke rol bij de prognose en het veronderstelde verloop van deze ziekte of dit syndroom. Vanwege het brede scala aan mogelijke oorzaken is een zo nauwkeurig mogelijke diagnose een basisvoorwaarde voor een effectieve langdurige behandeling van organisch psychosyndroom.
Oorzaken
Hoe gevarieerd de manifestaties van een organisch psychosyndroom ook zijn, de oorzaken kunnen even divers zijn. Wanneer dementie komt voor, er kunnen bijvoorbeeld verschillende hersenziekten aanwezig zijn, zoals een hersenaandoening beroerte (apoplexie), een craniocerebrale trauma, een hersentumor, encefalitis or hersenvliesontsteking, een hersenbloeding, Maar epilepsie behoort hier onder andere ook tot de mogelijkheden. Wat betreft niet-cerebrale oorzaken, kan een breed scala aan stofwisselingsstoornissen ook verantwoordelijk zijn voor een organisch psychosyndroom: deze omvatten hyperglycemie or hypoglycemieuremie, hyperthyreoïdie, maar ook lever mislukking of suikerziekte mellitus moet worden overwogen. Bovendien kunnen ernstige infecties, zoals urineweginfecties of [5sepsis]] (bloed vergiftiging) kan een organisch psychosyndroom veroorzaken, evenals neurodegeneratieve ziekten zoals Parkinson Maar vergiftiging (intoxicatie) door medicijnen (bijv. antidepressiva, neuroleptica, antihistaminica), drugsof alcohol, evenals ontwenningsverschijnselen daarvan, kunnen ook een rol spelen. Evenzo ernstig uitdroging en de bijbehorende verstoring van de water-zout evenwicht in het lichaam (exsiccose) of een tekort aan zuurstof (hypoxie) kan leiden naar organisch psychosyndroom.
Symptomen, klachten en tekenen
De eerste niet-specifieke tekenen van een organisch psychosyndroom kunnen zijn: geheugen beperking, gebrek aan interesse, gedragsproblemen en verminderde fysieke prestaties. Angst komt vaak voor en creativiteit en enthousiasme gaan verloren. Getroffen personen worden onverschillig voor zichzelf en hun omgeving, verwaarlozen persoonlijke hygiëne en voedselinname. Een acuut organisch psychosyndroom kan binnen enkele uren ontstaan. Kenmerkend is een vertroebeling van het bewustzijn gekenmerkt door desoriëntatie, angst of waanvoorstellingen. hallucinaties komen meestal voor in de vorm van auditieve waarnemingen zoals het horen van stemmen of visuele wanen; minder vaak worden sensorische wanen waargenomen in de gebieden van geur, smaak, aanraking of lichamelijke waarneming. Delirium gaat meestal gepaard met desoriëntatie, hyperactiviteit, tremoren, circulatiestoornissen en overmatig zweten; zelden treedt een hypoactieve vorm van delier op. Geheugenverlies wordt gekenmerkt door verminderde geheugen waarin een bepaalde tijd uit het geheugen van de patiënt is gewist. Oriëntatiestoornissen kunnen betrekking hebben op tijd, plaats, mensen of de huidige situatie van de patiënt. Het denkvermogen kan op veel manieren worden beïnvloed: vertraagd denken, ideeënvlucht, grillig denken of een vernauwing van de reikwijdte van het denken treden op.Stemmingswisselingen die doen denken aan Depressie of bipolaire stoornis zijn ook typerend. Chronisch organisch psychosyndroom ontwikkelt zich sluipend en wordt geassocieerd met progressief verlies van mentale vermogens, persoonlijkheidsveranderingen en gedragsstoornissen.
Diagnose en verloop
Wat betreft het beloop en de diagnose van organisch psychosyndroom, vanwege de verscheidenheid aan manifestaties, is een nauwkeurige specificatie in elk afzonderlijk geval noodzakelijk. Met betrekking tot de manifestatie en het basisverloop worden twee soorten organisch psychosyndroom onderscheiden. Acuut organisch psychosyndroom omvat: het affectieve syndroom met stemmingswisselingen, het geheugenverlies met geheugen verstoring en verlies, de schemeringstoestand met sterke slaperigheid en gedachtenstoornissen, de delirium in de vorm van agitatie, hartkloppingen, rusteloosheid en sensorische illusies, de hallucinose, ook met sensorische illusies, de geïsoleerde verstoring van het bewustzijn met sterke coma, evenals een algemene verwarringstoestand met oriëntatiestoornissen. Deze acute organische psychosyndromen worden als regresseerbaar of geneesbaar beschouwd, maar kunnen - afhankelijk van de oorzaak - ook chronisch worden. De acute vorm staat in contrast met het chronische organische psychosyndroom: dit treedt meestal op als gevolg van permanente schade aan de hersenen. In dit geval, dementie met een afnemend intellectueel geheugen en denkvermogen wordt vaak gediagnosticeerd, of ook een frontaal hersensyndroom of Korsakow-syndroom (hersenlokaal psychosyndroom) evenals bijvoorbeeld mutisme of een apallisch syndroom (zogenaamde defectsyndromen, bijv. coma Hypersomniesyndroom (slaapverslaving) en neurasthenisch syndroom met neurale en cerebrale zwakte behoren ook tot het chronische organische psychosyndroom. Chronische organische psychosyndromen kunnen, afhankelijk van de oorzaak, leeftijd en omvang, stabiel zijn of progressief zijn (blijven vorderen). Om een mogelijk beloop te voorspellen of therapeutische stappen te initiëren, is een uitgebreide en nauwkeurige diagnose daarom van het grootste belang in het organische psychosyndroom. De anamnese omvat een onderzoek naar eerdere ziekten, mogelijke trauma's (ongevallen, verwondingen), het uitsluiten van infecties en uitgebreide neurologische onderzoeken. Laboratoriumtests omvatten een compleet bloed telling en een uitsplitsing van elektrolyten Differentiële diagnostische en beeldvormende procedures omvatten EEG (elektro-encefalogram), een CCT (brain computertomografie), intracraniële drukmeting en, indien nodig, een cerebrospinale vloeistof (CSF) prik Om tot een zo nauwkeurig mogelijke diagnose te komen, wordt gezocht naar emotionele gedragsafwijkingen en veranderingen (wanen, exhibitionisme, Depressiewoede-uitbarstingen, stemmingswisselingen, enz.), evenals voor denk- en geheugenstoornissen, angst, oriëntatieproblemen, gebrek aan interesse, 피로, problemen met voedselinname of persoonlijke hygiëne, aandrijvingsstoornissen, enz., en ook voor algemene lichamelijke symptomen zoals duizeligheid, zweten of misselijkheid.
Complicaties
Bij dit syndroom lijden patiënten aan een aantal verschillende veranderingen in de psyche. Dit houdt meestal in psychose en verdere mentale stoornis of depressie. Patiënten hebben in veel gevallen ook last van sociale ongemakken en kunnen hun sociale contacten niet meer onderhouden. Innerlijke rusteloosheid of geheugenstoornissen komen ook voor en gaan vaak gepaard met hartkloppingen of zweten. Storingen in concentratie of oriëntatie komen ook voor bij dit syndroom en hebben een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de getroffen persoon. Vaak, hallucinaties of verhoogde prikkelbaarheid van de getroffen persoon komt ook voor. De ouders of de familieleden worden in veel gevallen sterk beïnvloed door de symptomen van dit syndroom. In het ergste geval verliest de getroffen persoon het bewustzijn volledig en valt hij in een coma Behandeling hiervan voorwaarde is meestal gebaseerd op de oorzaak. Een positief verloop kan echter niet in alle gevallen worden gegarandeerd. Nemen psychotrope geneesmiddelen wel leiden tot verschillende bijwerkingen bij de getroffen persoon en de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als mensen afwijkingen of afwijkingen van hun persoonlijkheid vertonen, moeten ze een arts raadplegen. Bewustzijnsstoornissen, vertroebeling van het bewustzijn, verwarring of een eigenaardigheid van geheugenactiviteit moeten worden onderzocht en behandeld. In het geval van geheugenverlies of onvermogen om kennis en gebeurtenissen in het geheugen op te slaan, is een arts nodig. Een depressieve stemming, depressieve toestanden of lusteloosheid zijn tekenen van een bestaande volksgezondheid wanorde. Er moet een arts worden geraadpleegd, zodat opheldering van de oorzaak kan worden gestart. Als de dagelijkse verplichtingen niet kunnen worden vervuld, wanen ontstaan of er een sterke euforische stemming is, is er reden tot bezorgdheid. Angst, gedragsafwijkingen, zwaar zweten or hallucinaties zijn verdere indicaties van een geestesziekte Vaak ontbreekt het de getroffen persoon aan het nodige inzicht in de ziekte. Daarom is de steun en assistentie van mensen in de sociale omgeving noodzakelijk. Er moet een vertrouwensband worden opgebouwd met de betrokken persoon, zodat hij of zij een arts raadpleegt. In ernstige gevallen, een publiek volksgezondheid officier moet worden opgedragen. Oriëntatiestoringen of onregelmatigheden van de circulatie zijn klachten die behandeld moeten worden. Illusies van zintuiglijke waarneming zijn kenmerkend voor een organisch psychosyndroom. Een bezoek aan de dokter moet zo snel mogelijk worden gestart, zodat er geen toename van de klachten is. Een verminderd gevoel van welzijn, innerlijke rusteloosheid en apathie moeten aan een arts worden voorgelegd.
Behandeling en therapie
Individuele behandeling hangt af van de specifieke diagnose. Een van de belangrijkste therapeutische maatregelen is natuurlijk de behandeling van de onderliggende organische ziekte, zo goed en voor zover mogelijk. Vooral bij acuut organisch psychosyndroom, causaal therapie is cruciaal voor de prognose. Bovendien, algemeen spanning reductie is buitengewoon belangrijk, en afhankelijk van de vorm en oorzaken, nutritioneel therapie (bijv. balanceren elektrolyten) of medicijn therapie (bijv. met neuroleptica) mogelijke therapeutische opties zijn. In het geval van een nieuw begonnen chronisch organisch psychosyndroom staat revalidatie ook aan het begin van de medische behandeling. Als er geen causaal genezende optie wordt gevonden, is het doel om de symptomen, zoals hallucinaties, agitatie of depressie, zo goed mogelijk te verlichten met medicatie. In veel gevallen - vooral bij hersenbeschadiging - is een volledig herstel eerder onwaarschijnlijk, zodat juist hier actie moet worden ondernomen om de symptomen te verbeteren. In het geval van puur fysieke, vooral acute organische psychosyndromen, kunnen daarentegen behoorlijk goede behandelsuccessen worden behaald nadat de organische oorzaken zijn weggenomen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij stofwisselingsstoornissen of een verstoring van de elektrolyt evenwicht In sommige gevallen hangt het verloop en het succes van de therapie ook af van de therapietrouw van de patiënt, bijvoorbeeld wanneer alcohol misbruik is causaal verantwoordelijk voor het organische psychosyndroom.
Vooruitzichten en prognose
De prognose bij aanwezigheid van een organisch psychosyndroom hangt altijd af van de oorzaak van de ziekte. In het algemeen kan worden gesteld dat men een grotere kans op herstel heeft als de oorzaak van het organische psychosyndroom snel en effectief wordt verholpen. Vooral bij acuut organisch psychosyndroom wordt de kans op herstel als zeer goed omschreven. In deze voorwaardemoet snel worden achterhaald wat het tekort precies heeft veroorzaakt. Elektrolytische aandoeningen net zoals hypernatriëmie, hyponatriëmie en traumatisch hersenletsel vereisen hun eigen individuele behandeling. Als het om mildere cursussen gaat, medicijnen of antibiotica kan snelle verlichting bieden. Voor ernstigere aandoeningen kan chirurgische ingreep ook nodig zijn om geïnfecteerd weefsel te verwijderen. Als de oorzaak van het organische psychosyndroom is gevonden, is de kans groot dat de ziekte oorzakelijk te behandelen en te genezen is. Als er geen oorzaak voor het organische psychosyndroom kan worden vastgesteld, is de behandeling vooral gericht op het verminderen van de symptomen van het lichaam en de psyche, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt toeneemt. Hoewel er tegenwoordig goede behandelingsmogelijkheden zijn, kan een positief beloop van het organische psychosyndroom niet in alle gevallen worden gegarandeerd. Regelmatige screening en snelle behandeling van de oorzaak kunnen de prognose van de ziekte aanzienlijk verbeteren.
het voorkomen
Preventie of preventie is nauwelijks mogelijk vanwege het brede symptomatische en causale bereik. Een gezonde, evenwichtige levensstijl - ook en vooral mentaal evenwicht - en het vermijden van alcohol en drugs kan op zijn minst een organisch psychosyndroom voorkomen dat wordt veroorzaakt door fysieke tekortkomingen of stimulerende vergiften. Regelmatige controles helpen ook bij het opsporen van ernstige cerebrale of organische ziekten of stofwisselingsstoornissen zoals suikerziekte or lever en nier problemen in een vroeg stadium en daarmee een ongunstige progressie voorkomen. Daarnaast geldt voor het organisch psychosyndroom ook het volgende: hoe eerder een diagnose wordt gesteld en er effectief therapie kan worden gestart, hoe groter de kans op herstel.
Nazorg
Bij organisch psychosyndroom mag nazorg niet worden vergeten. Dit hangt af van de oorzaak en de onderliggende ziekte die heeft geleid tot het organische psychosyndroom. Vervolgonderzoeken kunnen de psychosociale problemen van de patiënt in een vroeg stadium signaleren en aanpakken. De arts en therapeut voorziet de patiënt van competente begeleidingsinhoud. Hij onderkent de behoefte aan therapiebenaderingen, zelfhulp en andere hulp in een vroeg stadium van de follow-up. Daarnaast kunnen regionale revalidatiemogelijkheden worden geregeld. Als patiënten zich aansluiten bij en gebruik maken van de nazorgnetwerken voor organisch psychosyndroom, kan verdere opname in het ziekenhuis worden bekort of volledig worden voorkomen. Als patiënten goed ondersteund worden door nazorg, kunnen ze door zelfreflectie meer te weten komen over zichzelf en hun ziekte. Percepties veranderen. Indien nodig kan dit voor sommige patiënten meer beloven dan jaren psychotherapie Voor nazorgbehandelingen is echter een breed tijdsbestek nodig. Niet elke behandeling is in alle opzichten veelbelovend. Vaak zijn vernieuwde benaderingen nodig door de arts en therapeut. Voor de patiënt met organisch psychosyndroom kan langdurige therapie in een psychotherapeutische groep ook nuttig zijn. Hier is de uitwisseling met groepsleden al veelbelovend en nuttig. Dit bevordert zelfreflectie en versterkt de neiging tot psychologisch evenwicht.
Dit is wat u zelf kunt doen
Door het ongemak en de immense verslechtering van hersenfuncties biedt de ziekte de patiënt geen mogelijkheden voor zelfhulp. Normaal gesproken is de getroffen persoon afhankelijk van dagelijkse steun van andere mensen en kan hij niet voor zichzelf zorgen. Een verblijf in het ziekenhuis wordt vaak geassocieerd met de ziekte, omdat familieleden overweldigd zijn door de situatie. Als familieleden voor de getroffen persoon zorgen, moeten ze volledig worden geïnformeerd over het optreden van de psychische stoornis en de gevolgen ervan. In het geval van het organische psychosyndroom kan de getroffen persoon zich antisociaal gedragen. De mensen uit de sociale omgeving moeten dringend geïnformeerd worden over de ziekte en de gevolgen ervan. Een begripvolle benadering van de patiënt is noodzakelijk zodat de situatie niet verslechtert of contacten worden verbroken. Aangezien desoriëntatie en verwarring als verdere klachten verschijnen, moet een poging worden gedaan om de dagelijkse uitdagingen met kalmte en geduld aan te gaan. Hoe stabieler de sociale omgeving en hoe meer gereguleerd de dagelijkse routine, hoe beter het is voor de patiënt. Hectisch, spanning en opwinding moet worden vermeden. De dagelijkse routines moeten worden georganiseerd en overgenomen door anderen, aangezien de getroffen persoon dit niet kan. Zintuiglijke illusies en hallucinaties komen vaak voor. Op deze momenten moeten provocaties worden vermeden.
