Noradrenaline-receptoren
De specifieke receptoren voor norepinefrine en adrenaline worden adrenoceptoren genoemd. De twee boodschappersubstanties werken op twee verschillende receptorsubtypen. Enerzijds worden de alfa-receptoren gestimuleerd en anderzijds worden de bèta-receptoren geactiveerd.
Alpha-1-receptoren bevinden zich meestal op de wanden van de bloed schepen, die zorgen voor de toevoer van de nieren en het maagdarmkanaal. Als deze receptoren worden gestimuleerd, ontstaat er een vernauwing van de bloed schepen (vasoconstrictie), wat resulteert in een toename van arterieel bloeddruk. Beta-1-receptoren bevinden zich in de hart-; hun activering leidt tot een toename van de hartsterkte en hartslag.
Het verbetert ook de overdracht van elektrische excitatie binnen de hart-, wat leidt tot samentrekking van spiercellen. Deze effecten samen resulteren in een efficiëntere hartactiviteit. De bloed schepen in het maagdarmkanaal komen voornamelijk bèta-2-receptoren tot expressie, die bij activering leiden tot verwijding van de bloedvaten (vasodilatatie) en zo de bloedtoevoer naar de organen verbeteren. De receptoren komen ook voor in de bronchiën, waar ze een vergroting van de diameter veroorzaken (bronchodilatatie).
Verhoogde norepinefrinewaarden
Om de individuele norepinefrinewaarden te evalueren, wordt de hoeveelheid norepinefrine in de urine van de patiënt bepaald. Hiervoor verzamelt de patiënt eerst gedurende 24 uur zijn uitgescheiden urine, die volledig wordt gebruikt voor metingen. De resultaten worden geïnterpreteerd in relatie tot de bekende referentiewaarden.
Voor een gezonde volwassene liggen deze in het bereik van 23-105 μg of 135-620 nmol per dag. Een verhoogde uitscheiding van norepinefrine duidt op een verhoging van het noradrenaline-niveau in het bloed, wat kan worden veroorzaakt door verschillende factoren. Enerzijds kan dit het gevolg zijn van een hormoonproducerende tumor van het bijniermerg, a feochromocytoomDeze zijn in 85% van de gevallen goedaardig en produceren meestal ongecontroleerd noradrenaline en adrenaline, en zelden dopamine.
Bovendien kan een neuroblastoom, een kwaadaardige tumor van de zenuwcellen van het adrenerge systeem, leiden tot een verhoogde productie van catecholamines. Een van de meest voorkomende oorzaken van verhoogde norepinefrinewaarden zijn hoge bloeddruk en langdurige stress, hoewel er geen verschil kan worden gevonden tussen psychologische stress en overmatige fysieke inspanning. Deze stressgerelateerde toename van catecholamines wordt niet permanent door het lichaam verdragen, wat resulteert in een gevoel van fysieke uitputting.
