Gehoorgang

Algemene informatie

De term "gehoorgang" verwijst naar twee verschillende anatomische structuren. Enerzijds verwijst het naar de “interne gehoorgang” (Meatus acusticus internus), anderzijds naar de “externe gehoorgang” (Meatus acusicus externus). In de volksmond wordt echter meestal het laatste bedoeld.

De uitwendige gehoorgang

De uitwendige gehoorgang als onderdeel van het uitwendige oor heeft een lengte van ongeveer 2 - 2.5 cm bij mensen en strekt zich uit van de oorschelp aan de trommelvlies, die het scheidt van de zogenaamde middenoor. In het buitenste derde deel van zijn loop wordt zijn wand gevormd door kraakbeen, terwijl de overige tweederde benig is en deel uitmaakt van het slaapbeen. Het is volledig bekleed met huid, die uiteindelijk overgaat in de trommelvlies.

Behalve de huid beschermen borstelharen (tragi) in het buitenste derde deel onze gehoorgang tegen vreemde voorwerpen. Bijzonder talgklippen, de kogelklieren, samen met de afscheiding van de talgklieren en vlokken huidschubben van de oorsmeer (cerumen). Deze was heeft ook een beschermende functie door als antibacterieel en antischimmelmiddel te werken en zo infecties tegen te gaan.

Naast de functie van het sturen van het geluid dat wordt gebundeld door de oorschelp aan de trommelvliesis de uitwendige gehoorgang ook in staat om het geluid te versterken door zijn eigen resonantie. Dit gebeurt voornamelijk in het frequentiebereik van 2000 - 4000 Hz, daarom zijn we gevoeliger voor deze frequenties dan voor andere. Het is dus niet verwonderlijk dat een deel van ons belangrijkste spraakbereik (de frequentie waarin we spreken, ca.

500 - 3000 Hz) ligt binnen dit bereik. Ziekten van de gehoorgang worden vaak veroorzaakt door het gebruik van wattenstaafjes om deze schoon te maken. Een van de meest voorkomende ziekten die hierdoor worden veroorzaakt, is de gehoorgang.

Dit is een ontsteking van de haar follikels van de gehoorgang veroorzaakt door bacteriën en wordt gekenmerkt door pijn veroorzaakt door druk op het oor of door kauwen. Het wordt behandeld met in alcohol gedrenkte strips en antibiotica-bevattende zalven die in het oor worden ingebracht. Wanneer de arts een wattenstaafje of een otoscoop inbrengt, kunnen sommige mensen een hoestgevoel krijgen. Dit komt door het feit dat de uitwendige gehoorgang wordt geïnnerveerd door een tak van dezelfde zenuw die ons gevoelig strottehoofd en is op geen enkele manier een reden tot bezorgdheid.