Geheugenverlies

Synoniemen

Geheugenverlies, "black-out"

Definitie

Amnesie is een meestal tijdelijke stoornis van geheugen voor tijdelijke oriëntatie of inhoudsgeheugen. Amnesie is een symptoom dat kan optreden bij verschillende triggerende aandoeningen of factoren en waarvan onderscheid moet worden gemaakt dementieWanneer de geheugen stoornis vordert langzaam en is aanhoudend.

Oorzaken

Veel storende invloeden op de hersenen kan leiden tot een verminderd bewustzijn en geheugen, die bijvoorbeeld kunnen worden waargenomen door de invloed van gifstoffen, in de vorm van alcohol, medicijnen (bijvoorbeeld kalmerende middelen), maar ook medicijnen. Bovendien zijn er allerlei gewelddadige invloeden (mechanisch, elektrisch) op de hersenen leiden tot geheugenhiaten, wat ook diagnostisch baanbrekend is in het geval van hersenschudding als de mildste vorm van craniocerebrale trauma. Ziekten van de hersenen, zoals epilepsie, beroerte of ontstekingen van verschillende oorzaken, evenals migraine kan ook leiden tot geheugenverlies.

Ten slotte zijn er psychiatrische ziekten zoals persoonlijkheidsstoornissen, dissociatieve stoornissen en hypnose, die ook kunnen leiden tot verlies van bewustzijn of geheugen. Als er hersenletsel optreedt als gevolg van het gebruik van geweld bij een ongeval, wordt dit een craniocerebrale trauma. Dit kan ook worden veroorzaakt door een val op de hoofd.

Door de duur van bewusteloosheid kunnen verschillende graden van ernst worden onderscheiden. De zwakste vorm van craniocerebrale trauma is een hersenschudding. In dit geval is de patiënt slechts korte tijd bewusteloos (tot maximaal 10 minuten).

Een typisch symptoom is retrograde geheugenverlies. De patiënt kan zich het exacte verloop van het ongeval niet herinneren. De bijbehorende symptomen zijn misselijkheid en braken.

A geheugenverlies voor toekomstige evenementen, genaamd anterograde amnesie, is onwaarschijnlijk bij licht hersenletsel. Deze vorm van geheugenverlies kan optreden bij ernstiger hersenletsel wanneer zenuwcellen worden gecomprimeerd door bloeding of oedeem. Als het ongeval uitgebreide onomkeerbare schade aan de zenuwcellen heeft veroorzaakt, zal het geheugenverlies aanhouden.

Geheugentraining kan helpen om andere delen van de hersenen te activeren om het functieverlies te compenseren. Amnesie kan ook worden veroorzaakt door stress. Enerzijds kan het leiden tot dissociatief geheugenverlies.

Deze vorm van geheugenverlies leidt tot selectieve geheugenlacunes in relatie tot autobiografische herinneringen. Deskundigen beschouwen dissociatieve amnesie als een soort beschermende functie van de psyche om te voorkomen dat ze herhaaldelijk met stressvolle gebeurtenissen moeten omgaan. Maar stress speelt ook een belangrijke rol als trigger in voorbijgaand wereldwijd geheugenverlies.

Het komt vooral vaak voor wanneer fysieke en psychologische stresssituaties eraan zijn voorafgegaan. Het is alsof de hersenen een korte pauze nemen. Uiterlijk na 24 uur wordt de geheugenkloof weer dicht en is het geheugenvermogen van de patiënt niet langer beperkt.

Na overmatig alcoholgebruik kan na het ontwaken een zogenaamde black-out optreden. De getroffen persoon heeft een geheugenkloof van enkele uren. Dit is een tijdelijk geheugenverlies, dwz het geheugen herstelt zich in de loop van de tijd.

Het is heel anders dan bij welke hoeveelheid alcohol geheugenverlies wordt veroorzaakt. Chronisch alcoholgebruik kan leiden tot de ontwikkeling van het Korsakow-syndroom als gevolg van een vitamine B1-tekort. Het belangrijkste symptoom van deze ziekte is geheugenverlies.

Dit bestaat soms in een globale vorm, dwz zowel ervaren gebeurtenissen als nieuwe inhoud kunnen niet meer worden opgehaald. Vaak wordt de oude geheugeninhoud echter goed onthouden. Patiënten kunnen zich echter nieuw ervaren gebeurtenissen niet herinneren.

Onbewust vullen de patiënten deze geheugenlacunes met fantasievolle inhoud. Dit wordt in medische terminologie confabulatie genoemd en is een typisch symptoom van het Korsakow-syndroom. Een geheugenverlies of geheugenstoornissen na a beroerte komen vaak voor.

Het type en de omvang hangen af ​​van welk deel van de hersenen is aangetast en hoe ernstig het is beschadigd. Bij patiënten met a beroerte in de linker hersenhelft zijn er vaak problemen met semantisch geheugen. De getroffenen kunnen zich feiten niet goed herinneren.

De herinnering aan persoonlijke ervaringen wordt niet verstoord. Dit komt vaker voor na een beroerte in de rechter hersenhelft; dit is waar het episodische geheugen is gelokaliseerd. Vaak zijn deze storingen slechts tijdelijk of verdwijnen ze in ieder geval gedeeltelijk.

Als de beroerte echter de oorzaak is van het afsterven van zenuwcellen in grote gebieden, is het geheugenverlies permanent. Epileptische aanvallen gaan heel vaak gepaard met geheugenverlies. Het type en de mate van geheugenverlies kunnen sterk variëren van patiënt tot patiënt.

In de meeste gevallen is het geheugenverlies na een epileptische aanval is slechts tijdelijk en verdwijnt snel. In een zeldzame vorm van temporale kwab epilepsiegeheugenverlies is het enige symptoom. Hier treden terugkerende geheugenstoornissen op zonder enige andere begeleidende symptomen.

De epileptogene focus wordt vermoed in de hippocampus. Hier kan het EEG ook afwijkingen aan het licht brengen. Het belangrijkste differentiële diagnose is voorbijgaand wereldwijd geheugenverlies.

Na chirurgische ingrepen worden geheugenstoornissen vaak postoperatief opgemerkt bij patiënten. Deze zijn van korte duur en verwijzen meestal naar gebeurtenissen direct voor of na de operatie. Dit houdt meestal ook verband met de medicijnen die de patiënt moet induceren anesthesie.

Daarom is de geheugenkloof zelfs gewenst, veel patiënten ervaren deze gebeurtenissen immers als deels traumatisch. Na neurochirurgische operaties op de schedelgeheugenverlies kan zich ook uitstrekken tot voorbij de onmiddellijke postoperatieve fase. Ook bij oudere patiënten wordt vaak opgemerkt dat geheugenstoornissen na de operatie nog lang aanhouden.

Het is onduidelijk of dit kan worden gezien als een voorbode voor de ontwikkeling van dementie. Amnesie na het ontwaken bestaat vaak in de context van sufheid. In deze toestand is de getroffen persoon na het ontwaken gedesoriënteerd in termen van tijd en plaats.

Dit gaat ook gepaard met een psychomotorische vertraging. Meestal duurt deze toestand maximaal 15 minuten. De herinnering aan deze tijd is fragmentarisch. Kenmerkend hiervoor slaapstoornis is dat het uit diepe slaap komt. Het kan worden uitgelokt door wakker te worden, maar treedt ook op tijdens spontaan ontwaken.