ICSI: Procedure, risico's en kansen

Wat is ICSI?

De afkorting ICSI staat voor “intracytoplasmatische sperma-injectie”. Dit betekent dat één spermacel met behulp van een fijne pipet rechtstreeks in de cel (cytoplasma) van de eerder teruggevonden eicel wordt geïnjecteerd. De procedure bootst de natuurlijke penetratie van het sperma in het ei na. Het hele proces vindt echter buiten het lichaam plaats (extracorporaal) en wordt onder een microscoop gevolgd.

Hoe werkt ICSI?

Ovulatie en eierverzameling

Sperma monster

Op de dag van de eicelafname moet er, vers of verwerkt, ingevroren sperma beschikbaar zijn – bijvoorbeeld afkomstig van een spermadonatie. Op basis van uiterlijk, vorm en beweeglijkheid selecteert de voortplantingsarts een geschikte zaadcel voor ICSI.

Variant PICSI

Sperma-injectie en -overdracht

ICSI: Duur

De gehele procedure duurt maximaal 20 dagen. Voor een eerste zwangerschapstest na ICSI moet je ongeveer vijf weken wachten. Als ICSI succesvol was, kunt u speciale zwangerschapscalculators gebruiken om de geboortedatum te bepalen. Of het nu ICSI of IVF is: de datum van eicelinzameling of de dag waarop een gecryopreserveerd monster werd ontdooid, wordt als basis voor de berekening gebruikt.

Voor wie is ICSI geschikt?

Redenen hiervoor kunnen antilichamen tegen sperma, ontbrekende zaadleider, geblokkeerde zaadleiders of verminderde spermaproductie in de testikels zijn. Als er geen zaadcellen in het ejaculaat aanwezig zijn (azoospermie), kunnen deze via een operatie (TESE of MESA) uit de testikels of bijbal worden verkregen. ICSI belooft ook succes na kankertherapie, wanneer alleen ingevroren (gecryopreserveerde) zaadcellen beschikbaar zijn.

Kans op succes van ICSI

Voor ICSI zijn in principe één eicel en één zaadcel voldoende. Daarom is het ICSI-succespercentage zelfs bij mannen met weinig sperma in het ejaculaat of een slechte spermakwaliteit goed. Bevruchting vindt plaats in ruim 70 procent van de eieren.

Assisted Hatching

Een nieuwe methode om de slaagkansen van ICSI (of in-vitrofertilisatie, IVF) te vergroten is ‘assisted hatching’. Nadat de eicel kunstmatig is bevrucht en het embryo door celdeling is ontstaan, moet het zich rond de vijfde dag in het baarmoederslijmvlies nestelen. Dit kan echter alleen lukken als het omhulsel dat het embryo omringt (de zogenaamde zona pellucida) dun genoeg is om het embryo eruit te laten komen.

In sommige onderzoeken verhoogde het geassisteerde uitkomen het zwangerschapspercentage. Er zijn echter ook onderzoeken waarin een dergelijk voordeel van laserbehandeling niet aantoonbaar was.

Voor- en nadelen van ICSI

Voor de vrouw begint de ICSI-behandeling met hormonale stimulatie van de eierstokken. Dit kan fysiek erg belastend zijn. In het ergste geval ontstaat er een overstimulatiesyndroom, dat levensbedreigend kan zijn. Er zijn ook kleine risico's op infectie of letsel na het aanprikken van de eierstokken – dat wil zeggen het verwijderen van de eicellen voor ICSI.