Juveniele idiopathische artritis is een chronische gewrichtsaandoening die behoort tot de reumatische groep. Het treedt op vóór de leeftijd van 16 jaar en duurt minimaal zes weken.
Wat is juveniele idiopathische artritis?
Juveniele idiopathische artritis, ook bekend als de ziekte van Still, is ook bekend onder het synoniem juveniel reumatoïde artritis Het wordt respectievelijk afgekort als JIA en JRA. Het is een chronische inflammatoire gewrichtsaandoening die wordt genoemd artritis De ziekte behoort tot de reumatische groep en komt voor in jeugd De ziekte behoort tot de specialiteit van kinderreumatologie. Pediatrisch reumatiek en kinderreuma zijn veel voorkomende verzamelwoorden voor ziekten op het gebied van kinderreumatologie. In het algemeen, jeugd reumatische aandoeningen, en dus JIA, behoren tot de autoimmuunziekten De incidentie van JIA is vier tot vijf ziekten per 100,000 kinderen. Elk jaar krijgen ongeveer 1000 kinderen de ziekte.
Oorzaken
De oorzaak van JIA is nog niet vastgesteld. Dit wordt ook aangegeven door de "idiopathische" in de naam van de ziekte. De term idiopathisch wordt gebruikt voor ziekten waarbij geen oorzaak kan worden achterhaald. Vermoedelijk bevorderen verschillende auto-immuunmechanismen het ontstaan van de ziekte in aanwezigheid van een genetische aanleg. Infecties of trauma kunnen ook een rol spelen. In het bijzonder wordt vermoed dat infecties met parvovirus B19 de ontwikkeling van JIA bevorderen. Aangenomen wordt dat het lichaam zich vormt antilichamen tegen het virus, dat uiteindelijk gericht is tegen het eigen lichaamsweefsel. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat de oppervlaktestructuur van de pathogenen is vergelijkbaar met de oppervlaktestructuur van bepaalde lichaamsweefsels. Dus de antilichamen schade niet alleen de virussen maar ook de eigen weefsels van het lichaam.
Symptomen, klachten en tekenen
Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende vormen van JIA, afhankelijk van de symptomen, leeftijd, geslacht en familiegeschiedenis. Systemisch juveniele idiopathische artritis is de meest ernstige vorm van jeugd reumatoïde artritis De ziekte begint met een high koorts Een zalmkleurige uitslag met kleine vlekken vormt zich op de romp, dijen en bovenarmen. Dit kan ook jeuk De kinderen hebben er last van pijn in de cervicale wervelkolom, die aanvankelijk vooral optreedt bij het draaien van de hoofd Na enkele weken tot maanden ontsteking van klein en groot gewrichten komt ook voor. Naast de gewrichten long riep, hartzakje en buikvlies kan ook ontstoken raken. Juveniele polyartritis met positief reumafactor begint op dezelfde manier als chronische polyartritis bij volwassenen. Aanvankelijk waren de polsen, vinger gewrichten, en teengewrichten worden aangetast door de ontstekingen. De ontstekingen komen symmetrisch voor. Schade, waarvan een deel onomkeerbaar is, kan binnen enkele maanden optreden. Reumatoïde knobbeltjes kunnen verschijnen aan de strekzijden van de armen en benen. De ziekte kan gepaard gaan met vasculair ontsteking De kleine en middelgrote slagaders kunnen worden aangetast. Daarnaast zijn er algemene symptomen zoals groeistilstand of groei vertraging, gewichtsverlies, slechte prestaties of labiliteit. De lever en milt kan gezwollen zijn. Juveniele polyartritis met negatief reumafactor begint met temperaturen onder koorts, groei vertragingen gewichtsverlies gedurende meerdere maanden. Gewrichten zijn matig gezwollen en licht hyperthermisch. Kinderen zijn beperkt in hun bewegingsvrijheid. Typisch, de vinger gewrichten, teengewrichten, en pols gewrichten worden symmetrisch aangetast. De kaakgewrichten en de gewrichten van de cervicale wervelkolom kunnen ook functionele gebreken vertonen. Bij juveniele idiopathische oligoartritis, de kniegewricht wordt het meest getroffen. Aangetaste gewrichten zijn gezwollen en hyperthermisch. Pijn treedt alleen op als het gewricht door zijn volledige bewegingsbereik wordt bewogen. Chronisch iridocyclitis ontwikkelt zich bij 20 procent van de patiënten. Over het algemeen zijn de symptomen echter niet-specifiek, wat de diagnose moeilijk maakt. Jeugdig psoriatische arthritis is een combinatie van artritis en psoriasis. De psoriasis kan zich jaren vóór de artritis ontwikkelen, of de artritis kan zich lang vóór de psoriasis ontwikkelen. Typische lokalisaties voor psoriasis zijn de navelstreek, de extensorzijden van de gewrichten en de haarlijn. De artritis kan hier alle gewrichten aantasten, maar de aanvankelijke aantasting van de heupgewrichten is typisch.
Diagnose en verloop van de ziekte
Fundamenteel voor een adequate diagnose is een gedetailleerde geschiedenis en een grondig klinisch onderzoek. In de bloed laboratorium, CRP, ESR, reumafactoren, ANA en HLA-B27 worden bepaald. Beeldvormende technieken worden gebruikt om andere ziekten uit te sluiten. Juveniele idiopathische artritis moet worden onderscheiden van secundaire artritis. In de loop van de ziekte worden regelmatig onderzoeken door de oogarts moet uitgevoerd worden. Uveitis anterior moet worden uitgesloten. Uveitis anterior is een ontsteking van de iris in het oog. Het komt voor bij 10 tot 25 procent van alle patiënten met juveniele idiopathische artritis.
Complicaties
Door deze ziekte ervaart de patiënt voornamelijk een relatief ernstig koorts Evenzo kan er uitslag ontstaan bij de patiënt huid, die in veel gevallen ook gepaard gaat met jeuk. Mocht de getroffen persoon aan de uitslag krabben, dan kan de jeuk meestal ook verergeren. Het is niet ongewoon voor ontsteking blijven voorkomen in verschillende delen van het lichaam. Dit heeft voornamelijk invloed op de hart- en longen, zodat deze ontstekingen levensbedreigend kunnen zijn voor de patiënt. Bovendien verliest de getroffen persoon gewicht en lijdt hij ook aan zwelling van de milt en lever De kwaliteit van leven van de patiënt wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door deze ziekte. De gewrichten zijn ook opgezwollen, zodat het niet ongebruikelijk is dat de patiënt bewegingsbeperkingen heeft. Kinderen hebben ook last van groeistoornissen. De behandeling van deze ziekte vindt voornamelijk plaats met behulp van medicatie en kan de klachten relatief goed beperken. Verdere complicaties treden niet op. Als de behandeling echter niet succesvol is, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Of de levensverwachting afneemt, is doorgaans niet universeel te voorspellen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Kinderen die last hebben van een high koorts moet worden onderzocht en medische aandacht krijgen. Daarom moet een arts worden geraadpleegd als de koorts enkele dagen onverminderd aanhoudt. Als het normale uiterlijk van het huid optreden, is er reden tot bezorgdheid. In het geval van een gekleurd huiduitslag, de vorming van puisten en onaangename jeuk, moet een arts worden geraadpleegd. Indien open wonden vorm, steriel wondverzorging is noodzakelijk. Als dit niet zelfstandig kan worden gegarandeerd, moet een arts worden geraadpleegd. Anders bestaat er in ernstige gevallen een risico op bloed vergiftiging en daarmee het vroegtijdig overlijden van het kind. Indien aanwezig wonden groter worden, of als er is pus formatie of pijnmoet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Als er sprake is van een ontsteking van de gewrichten, een verminderde fysieke prestatie of beperkingen in de mobiliteit, moet een arts worden geraadpleegd. Ongemak van de tenen, vingers of handen zijn tekenen van inconsistenties die verduidelijking behoeven. Als het kind lusteloosheid, een verhoogde slaapbehoefte of zich terugtrekt uit alledaagse bezigheden, is een controle aan te bevelen. In het geval van een algemeen gevoel van ziekte, innerlijke zwakte, malaise, voortdurend gewichtsverlies of groeistoornissen, dient uitgebreid onderzoek te worden gestart om de oorzaak op te helderen. Ongemak van de kaakgewrichten en de ontwikkeling van psoriasis zijn tekenen van bestaande ziekten die aan een arts moeten worden voorgelegd.
Behandeling en therapie
Niet-steroïde ontstekingsremmend drugs worden gebruikt als de belangrijkste behandeling voor JIA. Deze hebben een ontstekingsremmende en pijnstillende werking en verlagen de lichaamstemperatuur. In aanvulling op, glucocorticoïden worden intra-articulair of systemisch toegediend. Vanwege de soms ernstige bijwerkingen, moet een systemisch recept over een langere periode worden vermeden. Indien langdurig glucocorticoïd administratie kan niet worden vermeden, osteoporose profylaxe moet tegelijkertijd worden gegeven. Als hier geen verbetering in optreedt therapie, ziektemodificerende antireumatische drugs zoals methotrexaat kunnen worden gebruikt. Methotrexaat staat ook bekend als MTX. Het medicijn behoort tot de groep van cytostatica drugs Bovendien biologische producten zoals adalimumab or etanercept kan worden toegediend. Sommige medicijnen uit deze groep zijn echter alleen goedgekeurd voor kinderen ouder dan een bepaalde leeftijd. In ernstige gevallen kunnen pediatrische chirurgische ingrepen zoals synovectomie nodig zijn.
Vooruitzichten en prognose
Juveniele idiopathische artritis is een type "reeds bestaande" artritische aandoening van de gewrichten en ontwikkelt zich op jonge leeftijd, net als bij een oudere patiënt. Daarom is de prognose van een jonge patiënt grotendeels dezelfde als die van een oudere getroffen persoon. Er zijn uitzonderingen wanneer juveniele idiopathische artritis optreedt in de vroege kinderjaren, omdat het dan mogelijk is verdwenen in de puberteit. Deze vorm komt vaker voor bij meisjes dan bij jongens. Daarnaast zijn er gunstige factoren bij jongeren, zoals een over het algemeen betere toestand van volksgezondheid op jonge leeftijd vaak nog hoger botdichtheid en weerstand, en, afhankelijk van de levensstijl, sterkere ondersteunende spieren rond de gewrichten. De jonge leeftijd van de aangedane patiënt kan er dus voor zorgen dat gewrichtsslijtage niet zo snel verloopt als bij een patiënt van de leeftijd waarop artritis gewoonlijk optreedt. Dit stopt de voortgang van de ziekte echter niet volledig. De prognose kan echter positief worden beïnvloed door een gezonde dieet en zachtaardig geschiktheid, wat vaak realistischer haalbaar is bij jongere patiënten dan bij oudere mensen. Omdat ze meestal nog gezond en mobiel zijn behalve de artritis, hebben ze meer mogelijkheden om de spieren effectief te versterken en zo de gewrichten meer stabiliteit te geven.
het voorkomen
Omdat de oorzaken van idiopathische juveniele artritis nog niet bekend zijn, is er momenteel geen effectieve profylaxe.
Nazorg
Nazorg bij juveniele idiopathische artritis betreft enerzijds het juiste medicijngebruik en ergotherapie op de andere. Oefentherapie heeft tot doel de spieren te ontspannen en pijn te verlichten. Afhankelijk van de situatie kan hierbij sprake zijn van passieve gewrichtsmobilisatie of ondersteunende behandeling. In sommige gevallen is ook de medewerking van de patiënt nodig om de gewrichten beweeglijk te houden en verbetering te bewerkstelligen. Om de medicatie te verminderen, kunnen ook ijspakken worden gebruikt om de pijn te verlichten. In dit geval gaan de patiënten precies te werk volgens de instructies van de therapeut. Deze maatregelen kan gemakkelijk thuis worden uitgevoerd. Er zijn vaak passende voorzieningen of cursussen voor speciaal watergymnastiek geschikt voor kinderen. In de loop van langdurige behandeling leren de getroffen kinderen en adolescenten veel over de juiste vormen van therapie Naast hun eigen betrokkenheid bij fysiotherapie, is het ook belangrijk om de medicatie correct te gebruiken. Hier ligt de verantwoordelijkheid, afhankelijk van de leeftijd van de patiënt, vaak in eerste instantie bij de ouders. Antireumatische geneesmiddelen en andere middelen worden voornamelijk gebruikt om pijn te verlichten en spieren te bevorderen ontspanning Lokale warmte, massage, oefenbaden en elektrotherapie zijn ook nuttige methoden voor spier ontspanning.
Hier is wat u zelf kunt doen
Naast medicijn therapie, fysiotherapie en ergotherapie spelen ook een belangrijke rol. Als onderdeel van een fysiotherapeutische behandeling, methoden voor ontspanning en pijnstilling worden gebruikt. Passieve of ondersteunende mobilisatie van de gewrichten evenals stretching van aangetaste structuren leiden tot verbetering van de gewrichtsmobiliteit. Ook de gerichte activering van het spierstelsel en de toepassing van ijspakken voor pijnverlichting behoren tot het fysiotherapeutische spectrum. Veel van de gebruikte methoden zijn ook thuis goed uit te voeren onder begeleiding van een ervaren therapeut. Ook aangegeven is een kindvriendelijk type watergymnastiek om het spierstelsel te versterken. Ergotherapie is geschikt voor tekorten in de handvinger Oppervlakte. In dit geval ligt de focus van deze therapievorm op speelse, functionele training. Als onderdeel van deze therapie worden ook individuele handspalken gemaakt en wordt het gebruik van de spalken geoefend. Ergotherapie biedt aanvullende training voor gewrichtsbescherming en een aanbod van AIDS voor het dagelijks leven voor zwaarder getroffen kinderen en adolescenten. De meeste van deze activiteiten kunnen met behulp van instructies ook thuis worden uitgevoerd. Sociale steun is nuttig voor het hele gezin. Het doel is om het chronisch ziek persoon in het dagelijks leven en in school en opleiding. Ook informatie over het gebruik van bijstand en compensatie voor nadelen is in deze ondersteuning opgenomen. Ook zelfhulpgroepen leveren een waardevolle bijdrage.
