Introductie
Chronische ziekten zijn de meest gediagnosticeerde ziekten in de geïndustrialiseerde landen. In Duitsland wordt in totaal bijna 20% van de bevolking als chronisch ziek beschouwd. Niet alleen volwassenen, maar ook kinderen worden relatief vaak getroffen door chronische ziekten. Chronische ziekten vertegenwoordigen daarom een groot deel van de gestelde diagnoses en vormen daarom een uitdaging voor de volksgezondheid systeem.
De term chronische ziekten wordt als volgt gedefinieerd: Chronisch zieken zijn personen die al minstens een jaar aan dezelfde ziekte lijden en die minstens eenmaal per kwartaal door een arts worden behandeld. Evenzo moet de getroffen persoon ten minste een van de volgende gedefinieerde kenmerken hebben:
- Zorgniveau 2 of 3
- Een graad van arbeidsongeschiktheid van minstens 60% of een graad van betaald werk van minstens 60%
- Doorlopende medische zorg (medische of psychotherapeutische behandeling, medicamenteuze behandeling, behandelingszorg, verschaffing van geneesmiddelen en AIDS) zonder welke volgens medische beoordeling een levensbedreigende verslechtering, een verkorting van de levensverwachting of een blijvende aantasting van de kwaliteit van leven te verwachten is als gevolg van de onderliggende ernstige chronische ziekte (G-BA). Volgens deze definitie kunnen dus een aantal verschillende ziekten tot chronische ziekten leiden.
De duur van een chronische ziekte kan individueel variëren, afhankelijk van de ziekte en het verloop van de ziekte. Zo kunnen sommige ziekten met medische maatregelen worden genezen, terwijl andere mensen de rest van hun leven chronisch ziek blijven. Chronische ziekten zijn in veel gevallen ziekten die het lichaam langzaam veranderen en daarom maar voor lange tijd te behandelen zijn.
Gewoonlijk worden een of meer orgaansystemen beïnvloed door een chronische ziekte. Toch kunnen ongevallen en verwondingen ook leiden tot een chronische ziekte. De therapie is altijd afhankelijk van de bestaande ziekte en kan in het ziekenhuis of poliklinisch behandeld worden, afhankelijk van de ziekte. De aanwezigheid van een chronische ziekte heeft naast persoonlijke bezittingen ook gevolgen voor het maximale bedrag aan eigen bijdragen dat aan de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Het bedrag aan eigen bijdragen voor medische maatregelen en medicatie wordt verlaagd als de ziekte chronisch is.
Oorzaken voor chronische ziekten
De oorzaken die tot chronische ziekten leiden, zijn legio. In veel gevallen gaat het om ziekten die het lichaam gedurende een lange periode veranderen en die op het moment van diagnose al relatief ver gevorderd zijn. Vanwege het gevorderde stadium van de ziekte wordt ook de vereiste behandelingsduur verlengd.
Als er door de ziekte een lichamelijke beperking is, is het mogelijk dat de betrokken persoon als chronisch ziek wordt aangemerkt. Er zijn enkele ziekten die heel vaak tot een chronische ziekte leiden. Bijvoorbeeld mensen met hart- en vaatziekten zoals hoge bloeddruk en coronair hart- ziekte, evenals die met long ziekten (bronchiale astma, COPD) zijn vaak chronisch ziek.
Het skelet- en spierstelsel zijn ook frequente lokalisaties van chronische ziekten. Het hoge aantal mensen dat de dokter bezoekt met een langdurige rug pijn is een uitdrukking van dit wijdverbreide probleem. Alle kankers ook suikerziekte mellitus vallen ook onder de noemer chronische ziekten. Ook komen vaak psychische aandoeningen voor als trigger voor de aanwezigheid van een chronische ziekte. Dit omvat verslaving zoals alcoholisme net zoals Depressie en andere geestesziekte staten.
