Diabetes mellitus, diabetes of gewoon diabetes is een veel voorkomende chronische stofwisselingsziekte. Een typisch kenmerk ervan is verheven bloed glucose levels. Diabetes mellitus moet in ieder geval door een arts worden behandeld, omdat de gevolgschade kan leiden tot de dood.
Wat is diabetes mellitus?
Infographic over de anatomie en oorzaak van suikerziekte mellitus type 2. Klik op afbeelding om te vergroten. Diabetes mellitus ( ' honing-sweet flow ”) of diabetes is een chronische stofwisselingsziekte. Het wordt gekenmerkt door chronisch verheven bloed glucose niveaus (hyperglycemie). Diabetes mellitus is te wijten aan een insuline tekort (absoluut of relatief), of een verminderde reactie van het lichaam op insuline. Insuline wordt geproduceerd in de alvleesklier. Zijn belangrijkste functie is om te absorberen glucose van de bloedbaan naar de cellen. Als dit hormoon ontbreekt, kan de glucose niet meer in de cellen worden opgenomen. Als gevolg, diabetes mellitus oorzaken bloed glucosespiegels stijgen.
Oorzaken
De twee belangrijkste vormen van diabetes mellitus, type 1 en type 2, hebben totaal verschillende oorzaken. Slechts ongeveer vijf procent van de diabetici lijdt aan diabetes mellitus type 1. De ziekte begint meestal op jonge leeftijd en wordt daarom ook wel juveniele (adolescente) diabetes genoemd. Het is een auto-immuunziekte die wordt begunstigd door genetische aanleg en virale infecties (vooral mazelen, de bof en invloed virussen Bij diabetes mellitus type 2 reageren de cellen niet meer adequaat op het lichaamseigen hormoon insuline Er ontstaat een relatief insulinedeficiëntie en als gevolg daarvan insuline-resistentie - insuline is aanwezig, maar de cellen reageren er niet op. Bij de meeste mensen met de ziekte worden lichamelijke veranderingen aangetroffen die worden samengevat als het "welvaartssyndroom". Deze omvatten ernstige zwaarlijvigheid (meer dan 80% van de getroffenen), stoornissen in het vetmetabolisme (hoog cholesterol), hoge bloeddruk en gestoord suiker metabolisme. Erfelijke aanleg speelt ook een grote rol bij diabetes mellitus type 2.
Diagnose en progressie
Om diabetes mellitus te diagnosticeren, de zogenaamde vastend bloedglucose (de glucose concentratie aanwezig in het bloed) wordt gemeten en een glucosebelastingstest wordt uitgevoerd. Als hieruit een verhoogde bloedglucosespiegel blijkt gedurende ten minste twee dagen, wordt dit beschouwd als een aanwijzing voor diabetes mellitus. In de loop van de ziekte kan het slecht functioneren van organen optreden zonder behandeling of als de bloedglucosespiegel verkeerd is ingesteld. In extreme gevallen kunnen verschillende organen zelfs volledig uitvallen. Bovendien verliezen patiënten met diabetes type 1 gewoonlijk gewicht, voelen ze zich onwel en moeten ze vaak plassen zonder de juiste behandeling. Bij type 2 zijn de symptomen daarentegen veel minder uitgesproken.
Symptomen, klachten en tekenen
Het lichaam probeert de verhoogde ophoping van uit te scheiden suiker in het bloed via de urine. Sterk drang om te plassen kan daarom een teken zijn van diabetes mellitus. De urine smaakt dan zoet en mag geur zuur en fruitig. De frequent urineren zorgt ervoor dat patiënten de hele tijd dorst hebben. Bovendien droog, jeukend huid kan een teken zijn van de verstoorde vloeistof evenwicht veroorzaakt door diabetes. Andere mogelijke klachten zijn 피로, uitputting en concentratieproblemen omdat suiker komt als energieleverancier minder goed bij de cellen. Dit kan ook leiden tot gewichtsverlies, omdat het lichaam vervolgens zichzelf helpt aan vetreserves. Aan de andere kant kan diabetes ook hongeraanvallen en gewichtstoename veroorzaken. Aangezien diabetes mellitus ook invloed heeft op de immuunsysteem, zijn getroffen personen vaak vatbaarder voor infecties zoals blaas infecties, schimmelinfecties en verkoudheid, of vertragingen in wond genezen Verder visie en erectiele dysfunctie, tintelingen in handen en voeten, en cardiovasculaire problemen kunnen optreden. Hoewel de symptomen van diabetes type 2 vaak verraderlijk voorkomen en niet zo gemakkelijk toe te wijzen zijn, wordt diabetes type 1 meestal binnen enkele weken voelbaar. De arts kan ongetwijfeld verhoogde of verlaagde bloedglucosespiegels meten. Als de tekenen van diabetes worden genegeerd, kunnen levensbedreigende symptomen zoals uitdroging, nier falen of bewusteloosheid in de vorm van diabetische coma (hyperglycemie) of diabetes schokken (hypoglycemie) kan voorkomen.
Geschiedenis
Het beloop en de prognose van diabetes mellitus hangen voornamelijk af van hoe goed het mogelijk is om de bloedglucosespiegel op een constant niveau te houden. Bij type 1 diabetes mellitus, veranderingen in de zuur-base van het lichaam evenwicht optreden binnen een paar weken zonder behandeling. Dit kan resulteren in een diabetische coma, welke kan leiden tot de dood. Diabetes mellitus type 2 ontwikkelt zich langzamer en wordt vaak pas ontdekt na jaren van progressie. Symptomen van beide typen zijn onder meer verhoogde dorst, frequent urineren, gewichtsverlies, neiging tot infecties, kalf krampenjeuk en visuele stoornissen. Het beloop wordt voornamelijk bepaald door secundaire ziekten (oogletsel, nier schade, zenuwschade, circulatiestoornissen Veel voorkomende doodsoorzaken als gevolg van diabetes mellitus zijn beroerte, hart- aanval, en nier mislukking.
Complicaties
Zowel acute complicaties als langdurige orgaanschade kunnen optreden bij onbehandelde of slecht gecontroleerde diabetes mellitus. Ernstig verhoogde bloedglucosespiegels (hyperglycemie) leiden vaak tot een ontsporing van het suikermetabolisme met bewusteloosheid en falen van de bloedsomloop; zonder onmiddellijke behandeling kan de patiënt in een diabetische coma. De administratie van te veel insuline of te weinig inname van koolhydraten kan een even levensbedreigend zijn hypoglycemie met het risico op hypoglycemie schokken Als hoge bloedglucosespiegels geen acute symptomen veroorzaken en daarom lang onbehandeld blijven, beschadigen ze het kleine bloed schepen van vitale organen. Een van de meest voorkomende complicaties is diabetische retinopathie, die van invloed is op de schepen in het netvlies van de ogen. Als het te laat wordt ontdekt, kan dit leiden tot blindheid. Het bloed schepen van de nieren worden ook beïnvloed door een langdurige stijging van de bloedglucosespiegels (diabetische nefropathie De filtercapaciteit van het orgaan neemt af, en andere secundaire ziekten van diabetes mellitus zoals hoge bloeddruk en stoornissen van het vetmetabolisme tasten bovendien de nieren aan. Schade aan het zenuwen veroorzaakt door diabetes mellitus wordt door artsen diabetes genoemd polyneuropathie, en manifesteert zich door sensorische stoornissen. Slechte genezing wonden en zweren, die voornamelijk aan de voeten voorkomen en kunnen leiden tot weefselsterfte, zijn een ander gevolg van slecht aangepaste bloedglucosespiegels.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij diabetes mellitus type 1, van het lichaam antilichamen vernietig de insulineproducerende cellen in de alvleesklier. Hierdoor wordt er geen of te weinig insuline aangemaakt. Patiënten moeten de rest van hun leven insulinesurrogaten gebruiken. Diabetes mellitus type 1 is de meest voorkomende vorm van diabetes bij kinderen Als deze aandoening wordt vermoed, moet altijd onmiddellijk de arts worden geraadpleegd. Suikerziekte type 1 gaat gepaard met een aantal typische symptomen. Deze omvatten met name ernstige dorst, toegenomen drang om te plassen, regelmatige aanvallen van hongerige eetlust en niet-specifieke jeuk. Patiënten voelen zich ook constant vermoeid en zijn er erg vatbaar voor infectieziekten Iedereen die dergelijke symptomen bij zichzelf of bij zijn kind opmerkt, moet onmiddellijk zijn bloedglucosespiegel laten testen. Veel apotheken bieden deze test ook tegen een lage prijs aan. Als het suikerniveau abnormaal is, moet zeker een arts worden geraadpleegd. Als er geen afwijkingen zijn, moet de test uit voorzorg worden herhaald. Suikerziekte type 2 is de meest voorkomende vorm van diabetes bij volwassenen en wordt voornamelijk veroorzaakt door te zwaar, zwaarlijvigheid en gebrek aan lichaamsbeweging. Deze vorm van diabetes is meestal minder gevaarlijk, maar kan ook tot ernstige complicaties leiden als deze niet wordt behandeld. Bovendien verminderen slecht gecontroleerde diabetici niet alleen hun kwaliteit van leven, maar ook hun levensverwachting. Regelmatige doktersbezoeken zijn daarom ook in dit geval essentieel.
Behandeling en therapie
Om acute symptomen en late effecten van diabetes mellitus te voorkomen, is een goede bloedglucoseregulatie van primair belang. De focus ligt hier op een gezonde levensstijl. Naast meer bewegen en afvallen in te zwaar mensen, is het belangrijk om normale bloedlipideniveaus te bereiken en normaal bloeddruk Om te brengen bloed suiker binnen een passend bereik bij diabetes mellitus is een gezondere levensstijl vaak niet voldoende. In dit geval is een reeks van drugsZogenaamde antidiabetica in tabletvorm (biguanides, sulfonylureaglucoseregulatoren, insulinesensibilisatoren) beschikbaar. Type 1 diabetici moeten insuline injecteren vanaf het begin van de ziekte, omdat hun alvleesklier zelf geen insuline kan produceren. Gevolgziekten kunnen worden voorkomen of uitgesteld als diabetes mellitus en de bijbehorende ziekten op de juiste manier worden behandeld. Als de bloedglucosespiegel goed onder controle is, kunnen diabetici een leven leiden zonder beperkingen en ongemak.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van diabetes mellitus is gekoppeld aan het type diabetes dat wordt gediagnosticeerd en verschilt enorm tussen de verschillende typen. Bovendien heeft het gedrag van de patiënt een sterke invloed op het beloop van de huidige ziekte. Dit kan zowel een positieve als een negatieve invloed hebben op alle vormen van diabetes. Ondanks alle inspanningen kan diabetes echter niet worden genezen, omdat het een chronische onderliggende ziekte is. Volgens de huidige wetenschappelijke mogelijkheden is een volledig herstel van de stofwisselingsstoornis niet mogelijk. Als de patiënt echter goed onder controle is, worden de secundaire ziekten van diabetes in aanzienlijke mate verminderd. De levensverwachting van de getroffen persoon hangt ook af van de aanpassing en de regelmatige controle van de bloedglucosespiegel. Onder negatieve omstandigheden kan de patiënt in de meest ernstige gevallen vroegtijdig overlijden. Dit is vooral het geval als er geen behandeling is en er geen continue controle van de bloedglucose is. Onder optimale omstandigheden maakt de patiënt kans op een goede leefstijl met diabetes mellitus. Dit vereist een verandering in de voedselinname, evenals een suboptimale levensstijl en het gebruik van medicamenteuze behandeling. De stofwisselingsziekte kan een goed beheersbare ziekte worden met een gezonde levensstijl en het vermijden van inname van schadelijke stoffen op de lange termijn therapie.
Follow-up
Diabetes mellitus is een chronische ziekte en vereist regelmatige follow-up. Omdat de ziekte verschillende organen en orgaansystemen aantast, moeten voor nazorg verschillende specialisten worden geraadpleegd om secundaire ziekten in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen. Zodra de ziekte is onderkend, moet de patiënt worden opgeleid om hem of haar voor te bereiden op het innemen van de medicatie en om hem of haar te informeren over nazorg. Over het algemeen moet de bloedglucose regelmatig worden gecontroleerd om te bepalen of de patiënt goed is aangepast aan het antidiabeticum drugs of insuline, zodat de medicatie indien nodig kan worden gewijzigd. Bij langdurige diabetes mellitus een jaarlijkse controle met een oogarts is noodzakelijk, omdat de ziekte kleine bloedvaten in de kan beschadigen achterkant van het oog en dus leiden tot visuele stoornissen of zelfs blindheid Hiervoor is een fundoscopie nodig om vroege veranderingen in het netvlies op te sporen. Aangezien diabetes mellitus ook vaak de nieren treft, regelmatig Grensverkeer door een nefroloog is noodzakelijk. Diabetes mellitus kan leiden tot nierfalen als het niet wordt behandeld. Regelmatige controles van de voeten dienen ook door de huisarts te worden uitgevoerd, zoals a diabetische voet is een veel voorkomende complicatie van onbehandelde diabetes mellitus. De patiënt moet ook een neuroloog zien, omdat schade aan de zenuwen van verhoogde bloedglucose is niet ongewoon.
Wat u zelf kunt doen
Dagelijks gedrag en zelfhulp maatregelen bij diabetes mellitus kan dit belangrijk zijn voor het verloop van de ziekte. Met de juiste controle en behandeling van de bloedglucose en door het volgen van een paar gedragsregels, zijn er vrijwel geen beperkingen voor diabetespatiënten, noch zijn er verliezen in levensverwachting. Dit geldt zowel voor verworven diabetes type 2 als voor erfelijk type 1 diabetes, die slechts ongeveer vijf procent van alle diabetesziekten vertegenwoordigt. Het verschil in behandeling tussen type 1- en type 2-diabetes is dat bij type 1-diabetes, waarbij een auto-immuunziekte betrokken is, de gespecialiseerde cellen van de alvleesklier geen insuline meer kunnen produceren, dus de benodigde insuline moet worden geïnjecteerd omdat het niet effectief zou zijn als het wordt toegediend. oraal via het spijsverteringsstelsel. Bij de verworven variant diabetes type 2 kan de alvleesklier nog steeds insuline produceren.Ongeacht de noodzaak om insuline te injecteren, vereisen beide typen van de ziekte strikte naleving van een individueel op maat gemaakte dieet en oefentherapie, wat tot uiting komt in individuele sportprogramma's. Getroffenen is aan te raden een training te volgen over diabetes mellitus en de gevolgen voor het gedrag. Sportactiviteiten als onderdeel van de aanbevolen oefentherapie, naast een bewuste dieet en effectieve aanpassing van bloeddruk, zijn belangrijke bouwstenen voor het voorkomen van secundaire ziekten zoals beschadiging van de bloedvaten in belangrijke organen, bijvoorbeeld de nieren en het netvlies van de ogen.
