Hoe Neomycine werkt
Aminoglycosiden zoals neomycine zijn bijzonder effectief tegen de groep Gram-negatieve bacteriën. Het celmembraan (envelop) van deze bacteriën heeft speciale kanalen die porinen worden genoemd. Hierdoor komen aminoglycosiden zoals neomycine het inwendige van een bacterie binnen. Dit is waar hun aanvalspunt zich bevindt: de ribosomen.
Dit zijn complexen die bestaan uit twee subeenheden die functioneren als ‘eiwitfabrieken’: ribosomen assembleren aminozuren tot eiwitten (eiwitbiosynthese) in nauwkeurig gedefinieerde sequenties. Op deze manier worden bijvoorbeeld structurele eiwitten gevormd voor het bacteriële celmembraan.
Aminoglycosiden zoals neomycine binden zich aan de kleine subeenheid van de ribosomen. Hierdoor kunnen de bouwinstructies voor eiwitten niet goed gelezen worden – de ribosomen assembleren de verkeerde aminozuren. Dit resulteert in kapotte structurele eiwitten, zogenaamde nonsense-eiwitten. Wanneer deze eiwitten in het celmembraan van de bacterie worden opgenomen, wordt het membraan overmatig permeabel. Als gevolg hiervan sterft de bacterie. Neomycine en andere aminoglycosiden hebben dus een bacteriedodende werking.
Een bijzonder kenmerk van aminoglycosiden zoals neomycine is dat ze de bacteriegroei remmen, zelfs als de concentratie in het bloed onder het noodzakelijke niveau is gedaald. Artsen spreken van een post-antibiotisch effect.
Dit is hoe neomycine wordt gebruikt
Het antibioticum wordt uitsluitend plaatselijk gebruikt, bijvoorbeeld in de vorm van oog- of oordruppels of een huidzalf. Het oefent zijn effect rechtstreeks uit op de plaats van toediening.
Naast neomycine bevatten veel geneesmiddelen een glucocorticoïde ("cortison"). Het zorgt bovendien voor een ontstekingsremmend effect.
De volgende gebruiks- en doseringsinstructies zijn van toepassing, tenzij anders voorgeschreven door de behandelend arts.
Neomycine oordruppels
Bij oorinfecties dient u drie tot vijf maal daags twee tot drie druppels in het oor te doen. Als de symptomen ernstig zijn, gebruik dan elke twee tot drie uur.
Idealiter gaat u na het inbrengen van de druppels een paar minuten met het aangetaste oor naar boven liggen.
Neomycine oogdruppels en oogzalf
Doe drie tot zes keer per dag één druppel neomycine-oogdruppels in de conjunctivale zak van het aangedane oog. Als de symptomen ernstig zijn, kunt u de druppels elke twee uur aanbrengen.
Sluit na het aanbrengen idealiter het traankanaal van het aangetaste oog gedurende een korte tijd door lichtjes op het neusbeen te drukken ter hoogte van de binnenste ooghoek. Hierdoor wordt voorkomen dat het actieve ingrediënt te snel wordt verwijderd. Hierdoor kan het langer op het oog inwerken.
Draag geen contactlenzen tijdens de behandeling van ooginfecties. Als dit niet kan worden vermeden, moet u ze verwijderen voordat u de oogmedicatie aanbrengt en ze op zijn vroegst 15 minuten nadat de medicatie is aangebracht weer inbrengen.
Als u meerdere medicijnen tegelijkertijd op het oog gebruikt (bijvoorbeeld vochtinbrengende oogdruppels), moet er minimaal vijf tot tien minuten tussen de toedieningen zitten. Als u ook een oogzalf aanbrengt, doet u dit idealiter als laatste (dus na de oogdruppels).
Als een ooginfectie moet worden behandeld met zowel neomycine-bevattende oogdruppels als een neomycine-oogzalf, gebruik dan de oogdruppels idealiter overdag en de oogzalf voordat u gaat slapen. Dit komt omdat vooral de aangebrachte zalf het gezichtsvermogen tijdelijk kan aantasten.
De behandeling wordt doorgaans twee weken voortgezet. Als de symptomen verbeteren, raden artsen aan de oogdruppels of zalf minder vaak te gebruiken.
Kort na het aanbrengen kan het zicht wazig worden. Bedien geen auto's of machines totdat u weer duidelijk kunt zien.
Neomycine crèmes, zalf en poeder
In de regel worden de preparaten vier tot acht dagen gebruikt, afhankelijk van hoe iemand op de behandeling reageert.
De vuistregel hier is: Neomycinemedicijnen mogen op niet meer dan één procent van het lichaamsoppervlak worden aangebracht. Dit is ongeveer zo groot als de palm van je hand.
Gecombineerde neusdruppels en sprays
Neusdruppels of sprays die neomycine bevatten in combinatie met andere actieve ingrediënten zijn ook verkrijgbaar in Oostenrijk en Zwitserland. U kunt twee tot vier keer per dag één tot twee verstuivingen of druppels in elk neusgat doen. U mag de neusspray maximaal twee tot drie weken gebruiken.
Neomycine zuigtabletten
Neomycine-zuigtabletten, die ook in Oostenrijk verkrijgbaar zijn, bevatten het antibioticum en actieve ingrediënten met desinfecterende en plaatselijk verdovende eigenschappen. Jongeren ouder dan twaalf jaar en volwassenen kunnen meerdere keren per dag één tot twee tabletten zuigen. De maximale dosis is zes tabletten per dag.
Tandpasta vermindert de effectiviteit van de tabletten. Het aanbrengen mag daarom niet kort voor of na het tandenpoetsen plaatsvinden.
Wanneer wordt neomycine gebruikt?
Neomycinegeneesmiddelen helpen bacteriële infecties te behandelen wanneer de ziekteverwekkers gevoelig zijn voor het antibioticum.
De indicaties voor Neomycine zijn onder meer:
- Ontstekingen van het oog, de oogleden of de talgklieren van het oog (bijv. conjunctivitis = conjunctivitis, ontsteking van de ooglidranden = blefaritis)
- Bacteriële infecties van de uitwendige gehoorgang, keelholte of mondholte
- Bacteriële ziekten en ontstekingen van de huid of geïnfecteerde wonden (vaak gebruiken in combinatie met glucorticoïden)
- Bacteriële infecties van de neus bij ontsteking van het neusslijmvlies
- Preventie van infecties na een operatie
- Brandwonden en brandwonden ter bescherming tegen bacteriële infecties
Wat zijn de bijwerkingen van neomycine?
Bij lokale toepassing wordt neomycine nauwelijks in de bloedbaan opgenomen. Daarom treden effecten en bijwerkingen meestal alleen direct op de plaats van toediening op.
Bij gebruik van de oogdruppels of zalf hebben patiënten af en toe last van waterige, jeukende en rode ogen. Er kan ook een gevoel van vreemd lichaam in het oog zijn. Bovendien is pijn of zwelling van de ogen mogelijk.
Af en toe reageren patiënten overgevoelig op het actieve ingrediënt. Een allergische reactie wordt gekenmerkt door jeuk, branderigheid of roodheid op de plaats van toediening.
Andere ingrediënten van de preparaten zoals wolwas of het conserveermiddel benzalkoniumchloride kunnen de ogen en de huid irriteren.
Bij ernstige verwondingen of een verstoorde huidbarrière kan neomycine in het bloed worden opgenomen. Dan zijn de volgende bijwerkingen mogelijk:
Een ernstige bijwerking van neomycine (net als andere aminoglycosiden) is schade aan de nieren (nefrotoxiciteit). Vooral bij hoge doses hoopt de werkzame stof zich op in de niertubuli en beschadigt de cellen. Als gevolg hiervan neemt de nierfunctie af. Als de therapie vroegtijdig wordt gestopt, is de nierschade meestal omkeerbaar.
Schade aan het binnenoor (ototoxiciteit) is ook een van de ernstige bijwerkingen van aminoglycosiden.
Zelfs kleine verwondingen aan het trommelvlies of trommelvliesperforaties zorgen ervoor dat neomycine het binnenoor binnendringt en daar de sensorische cellen beschadigt. Dit resulteert in onomkeerbaar (niet-omkeerbaar) ernstig gehoorverlies tot aan doofheid. Bovendien wordt meestal ook het evenwichtsorgaan aangetast: de getroffenen ontwikkelen ernstige evenwichtsstoornissen.
Neomycine vermindert het aantal en de beweeglijkheid van sperma. Het antibioticum beïnvloedt dus de mannelijke vruchtbaarheid.
Wanneer mag Neomycine niet worden gebruikt?
Neomycine mag niet worden gebruikt:
- Bij pasgeborenen en zuigelingen jonger dan drie jaar.
- in geval van allergie voor aminoglycosiden
- wanneer de pathogenen van een infectie niet reageren op neomycine
Als patiënten lijden aan tuberculose of een virus- of schimmelinfectie, schrijft de arts Neomycine alleen voor in combinatie met een specifieke therapie.
Als er sprake is van ernstige verwondingen op het toepassingsgebied (bijvoorbeeld trommelvlies of mondslijmvlies), mag Neomycine niet worden gebruikt. De reden hiervoor is dat er een risico bestaat dat de werkzame stof in de bloedbaan terechtkomt en ernstige bijwerkingen veroorzaakt.
In bepaalde gevallen mogen neomycine-oogheelkundige preparaten niet worden gebruikt. Deze omvatten:
- zweren van het hoornvlies van het oog
- Verwondingen van het hoornvlies van het oog
- glaucoma
Het gebruik van neomycine als crème, zalf of poeder voor de huid wordt niet aanbevolen bij:
- rosacea
- Acne @
- infecties veroorzaakt door virussen, schimmels, tuberculose of syfilispathogenen
- open en verse wonden
Aminoglycosiden zoals neomycine kunnen een neuromusculair blokkerend effect hebben. Dit betekent dat ze de signaaloverdracht van zenuwen naar spieren remmen. Daarom overwegen artsen bij ziekten die verband houden met neuromusculaire blokkade zorgvuldig of het gebruik van neomycine geschikt is. Deze ziekten omvatten bijvoorbeeld myasthenia gravis en de ziekte van Parkinson.
Deze interacties kunnen optreden met Neomycine
Neomycine wordt uitsluitend topisch (uitwendig) gebruikt. In de regel komt er vrijwel geen werkzame stof in de bloedbaan. Interacties met medicijnen die worden ingenomen zijn daarom zeldzaam. Als de huid echter beschadigd of niet intact is, kan de werkzame stof in de bloedbaan terechtkomen en dergelijke interacties veroorzaken.
Neomycine heeft een schadelijk effect op de nieren (nefrotoxisch) en op het gehoor (ototoxisch). Deze bijwerkingen worden verergerd door het gelijktijdig gebruik van medicijnen die ook nier- en gehoorschade kunnen veroorzaken. Voorbeelden van dergelijke middelen zijn andere antibiotica uit de groep van aminoglycosiden, amothericine B (ander antibioticum) en furosemide (drainagemedicijn).
Het gelijktijdige gebruik van spierverslappers (spierverslappers) kan het neuromusculair blokkerende effect van neomycine versterken.
Neomycine bij kinderen: waar moet rekening mee worden gehouden?
Geneesmiddelen die neomycine bevatten mogen niet worden gebruikt bij zuigelingen en jonge kinderen jonger dan drie jaar.
De huid van kinderen is dunner dan die van volwassenen en hun huidbarrière is nog niet volledig volgroeid. Bovendien hebben kinderen een veel groter huidoppervlak in vergelijking met hun lichaamsgewicht. Actieve ingrediënten zoals neomycine worden daardoor gemakkelijker door de huid en in de bloedbaan opgenomen.
Neomycine zuigtabletten zijn geschikt voor patiënten van twaalf jaar en ouder.
Neomycine oog-, oor- en neusdruppels zijn al goedgekeurd voor kinderen, afhankelijk van het preparaat. De exacte dosering wordt voor elk individueel geval door de arts bepaald.
Neomycine tijdens zwangerschap en borstvoeding
Neomycinepreparaten zijn geen probleem tijdens zwangerschap en borstvoeding, omdat ze alleen plaatselijk worden aangebracht en nauwelijks in het bloed terechtkomen. Tijdens het gebruik kunnen moeders meestal zonder pauze doorgaan met het geven van borstvoeding.
Niettemin schrijven artsen het antibioticum alleen voor aan zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven als dit absoluut noodzakelijk is. De behandeling wordt ook gecontroleerd door een arts.
Neomycine-zuigtabletten vormen een uitzondering. Er zijn geen onderzoeken naar het gebruik tijdens de zwangerschap. Daarom wordt het gebruik ervan niet aanbevolen.
Hoe kunt u medicijnen met neomycine verkrijgen?
Geneesmiddelen die neomycine bevatten, zijn in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland op recept verkrijgbaar en zijn alleen op recept verkrijgbaar bij apotheken.
