Diltiazem is de naam die aan een bepaald gegeven wordt calcium antagonist. Het medicijn wordt gebruikt om hart- en vaatziekten te behandelen.
Wat is diltiazem?
Diltiazem is de naam die aan een bepaald gegeven wordt calcium antagonist. Het medicijn wordt gebruikt om hart- en vaatziekten te behandelen. Diltiazem is een anti-aritmisch medicijn dat behoort tot de calcium antagonisten of calciumkanaalblokkers. Het actieve ingrediënt heeft vaatverwijdende eigenschappen en veroorzaakt een vertraging in de prestaties binnen de AV-knooppunt van de hart- Bovendien behoort diltiazem tot de benzothiazepinen. Diltiazem werd begin jaren tachtig in Europa goedgekeurd. Het medicijn wordt voornamelijk gebruikt om hart- en vaatziekten te behandelen en wordt op de markt gebracht door het farmaceutische bedrijf Pfizer in Duitsland onder de naam Dilzem. Bovendien brengen verschillende andere leveranciers het medicijn op de markt als een algemeen.
Farmacologische werking
Diltiazem is een calciumkanaalblokker. Het actieve ingrediënt is in staat om alle drie de actieve eigenschappen van calciumantagonisten te combineren. Ten eerste vermindert het de hart-heeft behoefte aan zuurstof en verhoogt bloed stroom naar de hart- spier. Dit heeft het voordeel dat angina pectorisaanvallen kunnen worden verminderd of zelfs volledig voorkomen. Tegelijkertijd oefent diltiazem zijn effect uit op de bloed schepen door ze te verwijden. Dit resulteert in het verlagen van verhoogde bloed druk. Diltiazem heeft ook een positief effect op de hartspier, waardoor het medicijn geschikt is voor de behandeling van hartritmestoornissen Als het medicijn in medisch geschikte doses wordt toegediend, vertraagt het de hartslag. Dit vertraagt de overdracht van excitatie tussen de ventrikels en het atrium, wat op zijn beurt de belasting van het hart aanzienlijk vermindert. Als calciumkanaalblokker blokkeert diltiazem speciale kanalen in de spiercelwanden waardoor calcium in de cellen kan stromen. Het calcium in de cellen zorgt ervoor dat de spiercellen gespannen raken, wat resulteert in vernauwing van het bloed schepen Door het effect van diltiazem kunnen de spiercellen echter ontspannen en verwijden schepen (vasodilatatie). De biobeschikbaarheid van de calciumantagonist is ongeveer 40 procent. Het medicijn wordt gemetaboliseerd door de lever De gemiddelde plasmahalfwaardetijd is naar verluidt vier uur. Verwijdering van diltiazem uit het lichaam vindt plaats via urine en ontlasting.
Medicinaal gebruik en toepassing
Diltiazem wordt toegediend voor hypertensie waarin er geen organische oorzaken zijn. Hartziekte geassocieerd met een problematisch zuurstof levering aan de hartspier en circulatiestoornissen in de kransslagaders vertegenwoordigen een andere belangrijke indicatie. Dit is het geval bij coronair slagader ziekte (CAD). Daarom wordt diltiazem gebruikt voor de behandeling van stabiele, onstabiele en vasospastische aandoeningen angina borstspier. Als anti-aritmicum kan diltiazem ook worden gebruikt om te behandelen hartritmestoornissen Het medicijn is geschikt voor de preventie van paroxismale supraventriculaire tachycardie. in atriale flutter en boezemfibrillerenkan het medicijn de polsslag vertragen. Af en toe wordt diltiazem als volgt gebruikt nier transplantatie om afstoting van het getransplanteerde orgaan tegen te gaan. Bovendien kan het de toxiciteit van verminderen ciclosporine A tijdens immunosuppressieve behandeling. Diltiazem kan ook topisch worden toegediend. Het actieve ingrediënt wordt gebruikt in de vorm van een crème of zalf voor de behandeling van anale kloven. Het medicijn is ook geschikt voor de behandeling van diffuse slokdarmkrampen om de slokdarmspieren te ontspannen. Diltiazem wordt meestal ingenomen als een tablet met verlengde afgifte die het actieve ingrediënt continu afgeeft. Voor de behandeling van hypertensie en coronair slagader ziekte, wordt één tablet tweemaal daags toegediend. Indien nodig kan het dosis kan ook worden verhoogd tot vier aanhoudende afgifte tablets dagelijks. Omdat het gebruik van diltiazem een lange termijn is therapiewordt het actieve ingrediënt meestal permanent ingenomen.
Risico's en bijwerkingen
Het gebruik van diltiazem kan bij sommige patiënten bijwerkingen veroorzaken. Dit zijn meestal 피로, hoofdpijn, duizeligheid, spier pijnalgemene zwakte, oedeem van de enkels of benen, gewrichtspijnen allergische reacties zoals exantheem en jeuk weefselvocht knooppunten, autoimmuunziekten zoals lupus erythematosus, gezwellen op de tandvlees, en een toename van witte bloedcellen zijn gezien. Als de dosering te hoog is, bestaat er kans op geleidingsstoornissen, een scherpe daling bloeddruk, bradycardiehartkloppingen, zwakte van de hartspier, erectiele dysfunctie bij mannen, en flauwvallen als het hart al beschadigd is. Als er sprake is van overgevoeligheid voor diltiazem, moeten getroffen personen afzien van het gebruik van de calciumkanaalblokker. Hetzelfde geldt in het geval van hartspierzwakte, sinusknoop syndroom (verminderde geleiding van impulsen naar het hart), acuut myocardinfarct, schokken, en zeker hartritmestoornissen waarin er een high is hartslag Alleen voorzichtige dosering van diltiazem is toegestaan in het geval van ventriculair tachycardie of beperkingen van lever functie. Gedurende zwangerschap en borstvoeding, administratie van de calciumantagonist moet worden vermeden. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd moeten dit uitsluiten zwangerschap voor het starten therapie met diltiazem. Het medicijn mag ook niet bij kinderen worden gebruikt, omdat er onvoldoende kennis is over de effecten van het medicijn op hen. In aanvulling op, interacties met het gelijktijdig gebruik van andere drugs moet rekening mee worden gehouden. Bijvoorbeeld, hartstilstand vanwege AV-blokkade en een verhoogde bloeddruk-verlagend effect is soms mogelijk met de administratie of inademing anesthetica. Een toename van het effect van diltiazem kan optreden door een combinatie met antiaritmica drugs zoals kinidine of bètablokkers. Het effect van het medicijn wordt verminderd door het gelijktijdig administratie van enzyminductoren. Waaronder fenytoïne, fenobarbital en rifampicine Diltiazem kan op zijn beurt het effect van lithium Alkalische infusie en injectie solutions worden als onverenigbaar met diltiazem beschouwd, zodat hierin geen vermenging met de calciumkanaalblokker kan plaatsvinden. Anders bestaat er een risico op flocculatie met diltiazem in de oplossing.
