Een bekken breuk, medisch bekkenfractuur, is een verwonding aan het benige bekkenringapparaat veroorzaakt door externe kracht. Bekkenfracturen zijn meestal gemakkelijk te behandelen met een adequate behandeling maatregelen en hebben een goede prognose.
Wat is een bekkenfractuur?
Een bekken breuk treedt op wanneer delen van het benige apparaat van het bekken zijn beschadigd. Het menselijke bekkenapparaat omvat de schoepen van het darmbeen, de schaambeen (voorste deel) en zitbeen (onderste deel), en de heiligbeen, die het bekken in het achterste deel sluit en de wervelkolom ondersteunt. Deze elementen van het benige apparaat vormen een samenhangende bekkenring die de interne organen In het geval van een bekken breuk, deze beschermende bekkenring wordt beschadigd door een breuk, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen onstabiele en stabiele bekkenfracturen. Terwijl bij een meer algemene stabiele bekkenfractuur de bekkenring behouden blijft ondanks een breuk, meestal van het schaambeen of darmbeen, is bij een onstabiele breuk de ringverbinding verbroken. Bovendien, bij een onstabiele bekkenfractuur, interne organen kan worden beïnvloed.
Oorzaken
Stabiele bekkenfracturen worden meestal veroorzaakt door een val (bijvoorbeeld door ijzel). Met name oudere mensen die al aan leeftijd gerelateerd zijn osteoporose (ontkalking van de bottenbotverlies) lopen risico vanwege de instabiliteit van hun botapparaat. Daarom extra verwondingen (meestal femoraal nek fractuur) komen vaak voor in combinatie met een bekkenfractuur bij oudere patiënten. Onstabiele bekkenfracturen worden in de meeste gevallen veroorzaakt door ernstig van buitenaf toegebracht trauma, zoals auto-ongelukken of vallen van grote hoogte, en er zijn niet zelden meerdere botten van de bekkenring (polytrauma). Vaak, interne organen zoals blaas, darmgebied, schepenof zenuwen zijn ook gewond, en bekkenfracturen waarbij de blaas zijn bijzonder gevaarlijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Een typisch symptoom dat op een bekkenfractuur kan duiden, is ernstig pijn in het bekkengebied, soms wordt zwelling gezien op de breukplaats of blauwe plekken. Een onstabiele breuk veroorzaakt meestal meer pijn dan een stabiele. Daarom wordt een stabiele breuk in het begin soms niet eens als een breuk ervaren. De breuk veroorzaakt een onstabiel gevoel door het hele bekken, mogelijk resulterend in een bekkenkanteling en een verschil in been lengte. Als inwendige organen die het bekken normaal moet beschermen ook geblesseerd raken bij de breuk, kan genitale of anale bloeding optreden, vooral als de blaas, darm of inwendige geslachtsorganen zijn gewond. Als zenuwen letsel oplopen of aangetast zijn door de breuk, kunnen sensorische stoornissen of problemen met de motorische functie ook optreden. Meestal veroorzaakt een bekkenfractuur ook een beperkte beweging van de benen. In ergere gevallen, als interne organen gewond zijn geraakt bij de breuk, kunnen patiënten bleek worden in het gezicht, een versnelde hartslag krijgen, last hebben van interne agitatie of misschien zelfs het bewustzijn verliezen. Als deze symptomen optreden in verband met een val, moet onmiddellijk een arts worden geroepen.
Diagnose en verloop
Een bekkenfractuur wordt gediagnosticeerd op basis van kenmerkende symptomen zoals pijn, zwelling en elk gebrek aan stabiliteit van de bekkenring, verkleuring of verkeerde uitlijning en blokkering van de heup gewricht tijdens fysiek onderzoek In sommige gevallen kan een bekkenfractuur de oorzaak zijn bekkenbeenderen enigszins van elkaar worden verplaatst. Differentiaal kunnen stabiele bekkenfracturen worden onderscheiden van onstabiele door de minder uitgesproken pijn. Bloederige urine kan duiden op betrokkenheid van de blaas, urinebuis, en / of urineleider De diagnose wordt bevestigd door een Röntgenstraal onderzoek, dat informatie geeft over de locatie en het verloop van de bekkenfractuur, en door beeldvormingsprocedures (echografie, computertomografie), waarmee kan worden vastgesteld of de inwendige organen zijn verwond. Het beloop en de prognose zijn afhankelijk van de omvang van de bekkenfractuur en eventuele aanwezige betrokkenheid van de inwendige organen. In de regel zijn bekkenfracturen gemakkelijk te genezen met een geschikt therapeutisch middel maatregelen.
Complicaties
Als gevolg van een bekkenfractuur kunnen verschillende complicaties optreden.De fractuur kan bijvoorbeeld de aderen beschadigen of de blaas beschadigen, urinebuis, vagina of anus. Zenuwschade en tijdelijke verlamming zijn ook veel voorkomende gevolgen van een bekkenfractuur. Een van de meest voorkomende en ook gevaarlijkste complicaties zijn bloedingen, die vaak worden verergerd door ontstekingsremmende middelen drugs Bovendien diafragmatische breuken, spierblessures en veneus trombose kan voorkomen. Als de fractuur een heupkomfractuur is, zijn er vaak extra problemen zoals posttraumatisch osteoartritis of heterotroop ossificatie Bijzonder intens trauma kan leiden tot de dood van het distale hoofd van het dijbeen. In de nasleep van een breuk kunnen er ook spieratrofie, gewichtstoename en andere secundaire problemen optreden, hoewel deze kunnen worden voorkomen met voldoende therapie Bij de behandeling van een bekkenfractuur kunnen complicaties zoals wond genezen Stoornissen, bloeding en infecties komen voornamelijk voor. In zeldzame gevallen leidt een breuk van het bekken tot incontinentie en aantasting van seksuele functies. Door constant de arts te raadplegen en de waarschuwingssignalen van het lichaam te observeren, kunnen complicaties als gevolg van een bekkenfractuur vrijwel altijd worden vermeden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Raadpleeg onmiddellijk een arts als u een bekkenfractuur heeft. Bij acute calamiteiten of direct na een ongeval of na een blessure kan in dit geval ook het ziekenhuis worden bezocht of kan ook direct de spoedarts worden gebeld. Dit kan verdere en onomkeerbare gevolgschade voorkomen. Als er geen arts wordt geraadpleegd, kunnen er klachten ontstaan als de botten groeien samen. Daarom moet vooral een arts worden geraadpleegd als a bot fractuur duidelijk zichtbaar is en als de aangetaste delen van het lichaam ernstig opgezwollen zijn. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten last hebben van hevige pijn en blauwe plekken. Bovendien is bloederige urine ook een duidelijk teken van een bekkenfractuur en moet daarom door een arts worden onderzocht. Patiënten zijn aanzienlijk beperkt in hun beweging, dus idealiter zouden ze zichzelf niet moeten bewegen om verdere schade te voorkomen. Een arts moet in ieder geval ook worden geraadpleegd als de getroffen persoon het bewustzijn verliest. Verschillende complicaties kunnen worden vermeden door snelle en vroege behandeling.
Behandeling en therapie
Stabiele bekkenfracturen genezen meestal zonder complicaties of chirurgische ingrepen. Enkele dagen bedrust gevolgd door vroege mobilisatie onder begeleiding van een fysiotherapeut is wel aangewezen. In de meeste gevallen moeten onstabiele bekkenfracturen eerst extern worden gefixeerd met een stabilisator (externe fixator) of bekkenpincet om de bekkenring te stabiliseren en interne bloedingen te stoppen. Nadat het bloeden is gestopt, kan de bekkenring worden geopend in een chirurgische ingreep en kunnen de losse fractuuruiteinden die zijn veroorzaakt door de bekkenfractuur worden vastgezet met schroeven of platen. De gekozen chirurgische procedure hangt in grote mate af van de aanwezigheid van andere verwondingen. Na de chirurgische procedure is, afhankelijk van de gekozen chirurgische methode, bedrust geïndiceerd gedurende twee maanden en passieve mobilisatie maatregelen met een fysiotherapeut moet zo vroeg mogelijk worden gestart. In zeldzame gevallen kunnen complicaties zoals postoperatieve bloeding, wond genezen aandoeningen en infecties kunnen aanvullende behandeling vereisen. Als het zenuwen zijn betrokken, kunnen er gevolgen op de lange termijn zijn, zoals incontinentie of verminderde seksuele functies bij mannelijke patiënten met een bekkenfractuur, die dienovereenkomstig moeten worden behandeld. Personen met een bekkenfractuur zijn meestal in staat om normaal fysiek te weerstaan spanning en voer dagelijkse bewegingen uit na succesvolle voltooiing van therapie.
Vooruitzichten en prognose
Bij een bekkenfractuur zijn de kansen op herstel sterk afhankelijk van de omvang van het letsel. Als de bekkenfractuur stabiel is, is de kans groot dat deze zonder complicaties geneest en dat er geen secundaire schade overblijft. Zelfs een onstabiele bekkenfractuur kan goed genezen als deze goed wordt behandeld. Problemen met wond genezen, secundaire bloedingen en infecties komen zelden voor. Af en toe kunnen zenuwen die de blaas en darmen voeden, worden aangetast, en dat kan leiden naar incontinentie problemen; bij mannen kan het seksueel functioneren hierdoor ook worden beperkt. de prognose hangt echter niet alleen af van de mate van letsel, maar ook van hoe oud een patiënt is, zijn toestand volksgezondheid en de locatie van de breuk. De genezingstijd voor een stabiele bekkenfractuur ligt tussen de 4 en 8 weken. Na deze tijd kan er echter nog steeds pijn optreden. Om genezing te bevorderen, moet bedrust de eerste weken strikt worden gevolgd. Patiënten kunnen een operatie voor een volledige bekkenfractuur niet vermijden, vooral als de heup gewricht wordt ook beïnvloed. Ook na de operatie is bedrust nodig en bij een gecompliceerde bekkenfractuur kan het zelfs enkele maanden duren voordat de benen weer kunnen belasten.
het voorkomen
Een bekkenfractuur kan worden voorkomen door passende voorzorgsmaatregelen te nemen ter bescherming tegen vallen. Ouderen die een bijzonder risico lopen door leeftijdsgerelateerd osteoporose en die al een beperkte mobiliteit hebben, moeten lopen AIDS zoals rollators en stevig schoeisel voor een veilige manier van lopen ter bescherming tegen bekkenfracturen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Een bekkenfractuur vereist meestal een operatie. Alleen bij een stabiele bekkenblessure type A kan de breuk zelfstandig behandeld worden met bedrust- en mobiliteitsoefeningen. Samen met een fysiotherapeut kan genezing van de fractuur ook geheel zonder chirurgische ingreep worden bereikt. Een type B- of type C-bekkenblessure moet worden genezen onder toezicht van een arts. Dit begeleidt, kan genezing worden versneld door enkele zelfmaatregelen en huismiddeltjes In de eerste dagen na het letsel genotmiddelen zoals nicotine en alcohol moet worden vermeden. Door het rustig aan te doen, kan een snelle genezing van de breuk worden bereikt. Na een paar dagen tot weken kan botregeneratie worden bevorderd door lichte sporten en yoga Vooral de omgeving gewrichten moet zo snel mogelijk opnieuw in het dagelijks leven worden gebruikt om verder bot- en spierverlies te voorkomen. Een bewezen natuurlijke remedie tegen botbreuken is blackroot. De plant versterkt het gewonde bot en kan als kompres of als pasta worden aangebracht. In het algemeen is een dieet rijk aan mineralen wordt aanbevolen voor botbreuken. Geschikt voedsel is onder meer melk en zuivelproducten, evenals ongezouten gedroogd fruit, vijgen, knoflook, uien of bananen. Magnesium en kalium kan via havermout aan het lichaam worden geleverd, aspergebijvoorbeeld peulvruchten of pruimen.
