Externe fixator

Definitie

De term 'externe fixator' wordt gebruikt om een ​​chirurgische ingreep te beschrijven om botbreuken of andere botziekten te behandelen. Normaal gesproken kunnen fracturen worden behandeld met een gips gegoten of operatief met schroeven en platen, afhankelijk van hun ernst. De externe fixator wordt meestal gebruikt wanneer de zachte weefsels rond het bot zo gewond zijn dat een operatie met de klassieke reconstructiemethoden niet mogelijk is.

Ook in noodsituaties en voor patiënten met veel blessures is het aanbrengen van een externe fixator een gevestigde behandelmethode. Met de techniek van de externe fixator worden schroeven in de aangetaste botfragmenten ingebracht. In tegenstelling tot de gebruikelijke chirurgische methoden steken de geplaatste schroeven echter uit het lichaam en zijn ze met een metaal verbonden bars. Op deze manier kan fixatie en genezing van de botfragmenten worden bereikt zonder overmatige schade aan het zachte weefsel rondom het bot.

Indicaties

De installatie van een externe fixator kan nodig zijn voor een aantal verschillende ziekten en verwondingen. Het wordt meestal uitgevoerd na ernstige botbreuken waarbij het zachte weefsel rond het bot ernstig is beschadigd. Door het botten van buitenaf kunnen zowel het beschadigde zachte weefsel als de beschadigde botten optimaal genezen.

De externe fixator wordt vooral vaak gebruikt bij fracturen van de cervicale wervelkolom. Een andere indicatie is de zogenaamde eelt afleiding. Hier wordt op een gerichte manier bot chirurgisch gepenetreerd en worden de uiteinden uit elkaar getrokken met de externe fixator om het weefsel te stimuleren om een ​​“eelt“, Het littekenweefsel van het bot, dat later verhardt tot een steviger materiaal en zo het bot verlengt.

Deze methode kan worden gebruikt om verschillen in been lengte, bijvoorbeeld. Om de symptomen van bepaalde ziekten te verhelpen, kan het nuttig zijn om een ​​gewricht kunstmatig te verstevigen met een externe fixator. Bij ernstige artrose kan bijvoorbeeld het bot via het tussenliggende gewricht worden verbonden om het permanent te verstijven.

Hoe werkt de externe fixator?

Een externe fixator wordt gebruikt om een ​​verbinding tussen twee te creëren botten of botfragmenten via een metaal bars. Om dit te bereiken, worden schroeven in de getroffen persoon gestoken botten. Deze schroeven steken boven de huid uit.

Om de schroeven, en dus de botfragmenten, stabiel te kunnen verbinden, moeten aan de schroeven zogenaamde klemmen worden bevestigd, waaraan het metaal bars kan worden bevestigd. Deze staaf kan het bot tijdelijk ondersteunen of vervangen in geval van botbreuken als het bot niet meer voldoende stabiliteit kan garanderen door een breuk. Ook weke delen blessures worden, in tegenstelling tot de conventionele behandelmogelijkheden voor botletsel, gespaard. Daarom is de externe fixator de optimale oplossing voor extreme botbreuken met weke delen blessures.