Aortaklep insufficiëntie verwijst naar een insufficiëntie van de aortaklep in de linker hartkamer van de hart- Een deel van de aorta bloed kan terugvloeien tijdens de ontspanning fase van de kamer, met aanzienlijke langetermijneffecten op de hart- en algemene cardiovasculair systeem, afhankelijk van de ernst.
Wat is regurgitatie van de aortaklep?
Lekkage van de aortaklep, die fungeert als een klep tussen de linker hartkamer en de aorta, het hoofd van het lichaam slagader, wordt aorta-insufficiëntie of, beter, aortaklepregurgitatie genoemd. Tijdens de systolische contractiefase van het ventrikel, de aortaklep opent en maakt plaats voor zuurstofrijk bloed van het pulmonale circulatie De aortaklep is uitgevoerd als een zogenaamd pocketventiel met drie vakken die zich vullen met bloed na het einde van de drukfase en sluit de aorta nagenoeg af, zodat er geen bloed terug kan stromen van de aorta naar de linker hartkamer tijdens de ontspanning fase van de kamers (diastole Als de aortaklep niet volledig sluit en meer dan 15% van het bloed dat in de aorta wordt gepompt, terugvloeit, aortaklep insufficiëntie is aanwezig.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van aortaklepregurgitatie is een directe bacteriële infectie van het klepweefsel (endocarditis) of een voorafgaande streptokokkeninfectie, die reumatisch kan veroorzaken koorts en verspreid naar de hart- kleppen. Een infectie die is overwonnen kan leiden tot littekenvorming in de zakken van de aortaklep, waardoor deze niet goed sluit. Een ernstig probleem in het verleden was de geslachtsziekte syphilis, die zich ook naar het hartklepweefsel kan verspreiden en klepinsufficiëntie kan veroorzaken. Ondanks de mogelijkheid van behandeling met antibiotica, de ziekte neemt weer toe. In zeldzamere gevallen, zeker gen mutaties spelen ook een rol, zoals in Marfan-syndroom. De gen mutaties, die spontaan optreden in maximaal 40 procent van de gevallen, dat wil zeggen dat ze in dit geval niet worden geërfd, leiden op stoornissen in de structuur van de bindweefsel In sommige gevallen speelt een verkeerde plaatsing van de aortaklep een rol. Het kan gebeuren dat er in de aortaklep maar twee zakken in plaats van drie zakken worden gevormd, wat in eerste instantie niet merkbaar is, maar latere insufficiëntie bevordert. Andere factoren zijn onder meer overstrekking van de aortawortel of opgaande tak van de aorta, of aortadissectie, waarbij de binnenwand van de aorta losraakt en bloed de interstitiële ruimte tussen de aortawanden binnendringt.
Symptomen, klachten en tekenen
Milde vormen van aortaklepregurgitatie, waarbij bloedregurgitatie verantwoordelijk is voor minder dan 20 procent van het bloed dat uit de linker hartkamer wordt geperst, zijn vrijwel asymptomatisch en worden niet opgemerkt door de getroffen persoon. Bij ernstigere vormen van insufficiëntie is er aanvankelijk een hoge bloeddruk amplitude met gewoonlijk zeer lage diastolische druk. De volgende tekenen dat aortaklep insufficiëntie aanwezig kunnen zijn zijn merkbare fysieke prestatiestoornissen met toenemende kortademigheid en hartritmestoornissen, wat kan leiden tot af en toe flauwvallen. Als de insufficiëntie gedurende een lange periode aanhoudt, bouwt zich geleidelijk congestie op in de longen en aders. Dit leidt tot water retentie in de lichaamsweefsels en vooral in de benen. Verdere symptomen zijn een zogenaamde water hamerpuls, een snelle sterk waarneembare puls, die is gebaseerd op zeer hoge bloeddruk amplitudes van soms meer dan 100 mmHg. In de meeste gevallen, extrasystolen zijn ook merkbaar. Bij onbehandelde aortaklepregurgitatie, een onbewust knikken van de hoofd in ritme met de pols kan optreden.
Diagnose en verloop
Er bestaan een aantal diagnostische modaliteiten voor de detectie van aortaklepregurgitatie. Het eerste hulpmiddel bij uitstek is auscultatie, omdat de insufficiëntie zich manifesteert door een typisch diastolisch geruis (Austin-Flint-geruis). Dit is een rommelend geluid dat duidelijk hoorbaar is vanaf ongeveer halverwegediastole tot het begin van systole. Andere diagnostische opties zijn onder meer ECG, ultrageluid, fonocardiografie, röntgenstraal en hartkatheterisatie Indien onbehandeld, kan insufficiëntie geleidelijk aan leiden tot uitzetting (dilatatie) van de linker hartkamer en verdikking van de buitenste hartspier (excentrisch hypertrofie Deze fysiologische compenserende acties veroorzaken een verhoogde zuurstof vraag van de hartspier en afnemende prestaties, zodat hartfalen Indien onbehandeld, kan de progressie van de ziekte leiden tot levensbedreigende aandoeningen via fysieke achteruitgang van de prestaties en geleidelijke veranderingen in de linker hartkamer samen met de hartspier.
Complicaties
Complicaties die optreden als gevolg van onbehandelde regurgitatie van de aortaklep zijn te wijten aan een onvoldoende toevoer van zuurstofrijk arterieel bloed naar het hele lichaam. Dit omvat de centrale zenuwstelsel Als gevolg van het lekken van de aortaklep, stroomt een deel van het bloed dat tijdens de systole vanuit de linker hartkamer in de aorta werd gepompt, terug tijdens diastole Als gevolg hiervan vermengt het zich met bloed dat ook vanuit de linker atrium tijdens deze fase. De bijbehorende complicaties zijn sterk afhankelijk van de mate van lekkage of de hoeveelheid terugstroom van bloed. Als de terugstroom minder is dan 20 procent van het origineel volume uitgeperst, zijn er nauwelijks symptomen of complicaties. Bij hooggradige insufficiëntie, complicaties zoals verminderde prestaties, kortademigheid, korte periodes van flauwvallen na inspanning, en vaak ook hartritmestoornissen in de vorm van frequent extrasystolen or boezemfibrilleren optreden. Als aortaklep insufficiëntie ernstiger is en langer aanhoudt, kunnen verdere complicaties optreden. Het linkerventrikel kan verwijden en, omdat het hart het verminderde aanbod wil compenseren, treedt een geleidelijke verdikking van de ventrikelspieren van het linkerventrikel in. De compenserende werking leidt uiteindelijk tot hartfalen, die op hun beurt verdere complicaties kunnen veroorzaken, zoals water retentie in de onderste ledematen en ernstig vermogensverlies, evenals veneuze congestie. De levensbedreigende aandoeningen die zich ontwikkelen naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen grotendeels worden vermeden door vroege behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
In het ergste geval kan aortaklepinsufficiëntie leiden tot de dood van de patiënt en mag daarom nooit onbehandeld blijven. De symptomen worden niet direct in het hart gevoeld, maar manifesteren zich meestal door andere beperkingen in het dagelijks leven. Deze zijn in de regel niet bijzonder kenmerkend voor de ziekte. Bij hartklachten of een gevoel van zwakte dient echter altijd een arts te worden geraadpleegd. Vooral bij het begin van ademnood is een medisch onderzoek noodzakelijk. Als de getroffen persoon ook lijdt aan bewustzijnsverlies en een verhoogde polsDeze klachten kunnen ook wijzen op een aortaklepinsufficiëntie en moeten worden onderzocht. Klachten van het hart leiden niet zelden tot ophopingen van water in verschillende delen van het lichaam. Als de patiënt deze opeenhopingen opmerkt, moet daarom ook een arts worden geraadpleegd om latere schade of overlijden van de patiënt te voorkomen. Een onbewust knikken van de hoofd wijst in veel gevallen ook op insufficiëntie van de aortaklep. Ook bij algemene gevallen is een medische keuring absoluut vereist 피로vermoeidheid en verminderde inspanningscapaciteit die zonder specifieke reden optreedt.
Behandeling en therapie
In het geval van een asymptomatische lage bloedopbrengst van minder dan 20 procent van het weggepompte bloed, is geen behandeling nodig, maar regelmatig Grensverkeer is vereist, zodat tijdig maatregelen kan indien nodig worden gestart. Als er aanwijzingen zijn voor beginnende dilatatie van het linkerventrikel en verdikking van de wandspieren, is chirurgisch herstel of vervanging van de aortaklep noodzakelijk. Hiervoor zijn een aantal mogelijkheden beschikbaar. Openhartoperaties kunnen worden uitgevoerd of, in bepaalde gevallen, zelfs minimaal invasieve chirurgie via een katheter. In principe zijn de opties, afhankelijk van de uitgangssituatie, om de lekkende hartklep chirurgisch aan te passen zodat deze zijn functie weer kan uitoefenen of om deze te vervangen door een kunsthartklep van plastic of biologisch weefsel.
Vooruitzichten en prognose
Met de huidige medische opties kan regurgitatie van de aortaklep als goed worden beschouwd. Sommige patiënten hebben geen verdere nodig therapie überhaupt hun hele leven, omdat regurgitatie van de aortaklep hen in staat stelt adequaat te leven. Ze ervaren beperkingen of verboden, maar de waarschuwingen vallen vaak buiten de comfortzone en leiden dus niet tot enige echte beperking. Naast regelmatige controles kunnen patiënten zichzelf als zeer gezond ervaren en hun levensstijl hebben aangepast aan de omstandigheden. Patiënten die medische zorg nodig hebben, hebben ook goede vooruitzichten op herstel. Bij een chirurgische ingreep wordt een correctie van de hartklep uitgevoerd zodat de hartactiviteit vervolgens weer volledig functioneel is. Tegenwoordig is de procedure erg routinematig en binnen een paar uur voltooid. Na een paar dagen wordt de patiënt meestal uit het ziekenhuis ontslagen. Na een passende rustperiode kan hij of zij terugkeren naar het normale leven en zelfstandig het leven van alledag aan. Desalniettemin blijven, ondanks de positieve vooruitzichten, de risico's en bijwerkingen van een operatie onder narcose er moet uiteraard rekening mee worden gehouden. Mooi zo wondverzorging is ook elementair op het genezingspad. Na de operatie heeft de patiënt de taak om voorzorgsmaatregelen te nemen maatregelen en volksgezondheid-beperkingen in zijn of haar dagelijkse leven in gevaar brengen. Sportieve activiteiten moeten worden aangepast en extreme situaties moeten worden vermeden om overbelasting te voorkomen.
het voorkomen
preventieve maatregelen die effectief aortaregurgitatie kunnen voorkomen, zijn niet bekend. Alleen behandeling van essentieel hypertensie kan ook als een preventieve maatregel worden beschouwd, omdat hoge bloeddruk bevordert de ontwikkeling van insufficiëntie. Als er echter aortaklepinsufficiëntie is vastgesteld die het getroffen individu niet treft, regelmatig Grensverkeer van de wanddikte en volume van het linkerventrikel wordt aanbevolen als preventieve maatregel, zodat chirurgische ingreep kan worden uitgevoerd op tijd voordat onherstelbare secundaire schade ontstaat, indien nodig.
Nazorg
De opties voor nazorg zijn ernstig beperkt bij regurgitatie van de aortaklep. Hier is de patiënt in de meeste gevallen voornamelijk afhankelijk van behandeling door een arts om een verminderde of plotselinge levensverwachting te voorkomen hartstilstand Hoe eerder aortaklepinsufficiëntie wordt gedetecteerd, hoe groter de kans op een positieve uitkomst van de ziekte. In de meeste gevallen is de patiënt bij aortaklepinsufficiëntie afhankelijk van chirurgische ingrepen. Dit is de enige manier om de klep te repareren of te vervangen, zodat het hart weer kan werken. De operatie verloopt meestal zonder complicaties en stelt de getroffen persoon in staat een symptoomvrij leven te leiden. Na de chirurgische ingreep moet de patiënt rusten en geen inspannende of fysieke activiteiten ondernemen. In het algemeen moet onnodige belasting van het lichaam of andere stressvolle situaties worden vermeden om het hart niet onnodig te belasten. Een gezonde levensstijl kan een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte, waarbij de getroffen persoon bijzondere aandacht dient te besteden aan een gezond dieet Een arts moet ook onmiddellijk worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van aortaklepinsufficiëntie.
Wat u zelf kunt doen
Een noodzakelijke aanpassing van het gedrag in het dagelijks leven aan aortaklepinsufficiëntie hangt af van de ernst van de insufficiëntie. De ernst kan niveaus I (mild) tot IV (ernstig) bereiken. De toewijzing van de insufficiëntie aan een van de vier ernstniveaus hangt af van de proportionele hoeveelheid bloed die terugkeert naar de linker hartkamer tijdens de ontspanning fase van de ventrikels (diastole). Terwijl stadium III en IV gewoonlijk reconstructieve chirurgie of klepvervanging vereisen om de overleving en levensstijl te verbeteren, kunnen aanzienlijke verbeteringen in het welzijn worden bereikt in de mildere vormen door gedragsaanpassingen en zelfhulpmaatregelen. Het is niet bekend of dit ook het beloop van de ziekte kan beïnvloeden. Het behoeft geen betoog dat de zelfhulpmaatregelen ook een ernstige beperking van tabak en alcohol consumptie. Het belangrijkste onderdeel is echter bewegen en actief sporten. De meest geschikte sporten zijn sporten die geen oncontroleerbare topprestaties vereisen. Daarom sporten zoals zwemmen, wandelen, Nordic walking en kajakken, evenals golfen op vlak terrein, zijn zeer geschikt. De meeste balsporten, zoals tennis, voetbal en handbal, worden niet als zelfhulpmaatregelen beschouwd. Het is ook belangrijk om evenwichtig te eten dieet om de immuunsysteem en vermijd te frequente stressvolle situaties. Ontspanningstechnieken zoals yoga, meditatie en autogene training worden aanbevolen.
