Kromming van de penis: oorzaken en behandeling

Kort overzicht

  • Symptomen: Bij een aangeboren vorm is de kromming van de penis het belangrijkste symptoom; in verworven vorm, kromming, nodulaire verharding, pijn tijdens geslachtsgemeenschap, mogelijk tintelingen, erectiestoornissen
  • Oorzaken en risicofactoren: Congenitale vorm: Genmutatie, vaak samen met andere genitale veranderingen. Verworven: oorzaak nog onbekend, mogelijk micro-verwondingen door ongeval; risicofactoren: defect bindweefselmetabolisme, bepaalde medicijnen, hoge bloeddruk, diabetes, harde geslachtsgemeenschap.
  • Diagnose: medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek, foto van rechtopstaand lid, echografie, Doppler-echografie, zelden röntgenfoto's en magnetische resonantiebeeldvorming.
  • Behandeling: medicatie in de vorm van tabletten of injecties, penispompen of verlengers, operatie in ernstigere gevallen
  • Prognose: Congenitaal: blijvende kromming zonder operatie. Verworven: spontane verdwijning of versterking van de kromming mogelijk. Behandelingen reageren meestal goed; een operatie is zelden nodig.
  • Preventie: Als er penisletsel optreedt, zoals tijdens geslachtsgemeenschap, raadpleeg dan een arts en laat het plotseling ontstaan ​​van de peniskromming ophelderen

Wat is de kromming van de penis?

De verworven vorm van peniskromming wordt induratio penis plastica (IPP, plastische verharding van de penis) genoemd. Hier wordt het corpus cavernosum vaak naar boven gebogen, en in sommige gevallen naar de zijkant. Een synoniem voor IPP is de ziekte van Peyronie of de ziekte van Peyronie.

Een aangeboren kromming van de penis is gebaseerd op een defect in het genetisch materiaal. Daarom komt het vaak voor bij andere aandoeningen van het mannelijke geslachtsorgaan.

Een specifieke oorzaak voor verworven kromming van de penis is niet precies bekend. Vooral 45- tot 65-jarige mannen krijgen penisafwijkingen. Over het geheel genomen komt peniskromming voor bij ongeveer één op de 1000 mannen. Deskundigen vermoeden echter dat er een veel groter aantal niet-gemelde gevallen is.

Vaak is de kromming slechts mild. Na verloop van tijd is het echter mogelijk dat de erectie toeneemt en de erectie pijnlijk wordt verstoord. In andere gevallen nemen de afwijkingen spontaan af. Een aangeboren kromming van de penis blijft in de meeste gevallen onveranderd.

Een lichte kromming van de penis is niet noodzakelijkerwijs pathologisch. Het mannelijke lid is zelden volledig recht en is van nature nogal variabel van vorm.

Symptomen

De verhardingen ontwikkelen zich binnen enkele weken tot maanden – soms zelfs ‘van de ene op de andere dag’. Ze variëren in grootte (meestal één tot drie centimeter) en verspreiden zich in sommige gevallen over de gehele schacht van de penis.

Als het bindweefsel littekens krijgt en verhardt, spreken experts van fibrose. Bij fibrose vermenigvuldigt het bindweefsel zich op een goedaardige manier en wordt het gewoonlijk getransformeerd van een zacht, elastisch weefsel in een harder weefsel met littekens. Deze veranderingen (penisfibrose) zorgen ervoor dat het weefsel in het gebied van de plaques krimpt, waardoor de penis naar de zieke kant buigt.

Verworven peniskromming is dus eerder een symptoom dan een ziekte. De omvang van de kromming van de penis is het meest zichtbaar op de penis in erectie. Af en toe buigt de penis in twee richtingen (bidirectionele kromming van de penis), zoals naar boven en naar één kant.

Als de gebogen penis aanzienlijk afwijkt van de rechte as, is het mogelijk dat er problemen optreden tijdens de geslachtsgemeenschap. Bovendien wordt de penis minder stijf van de plaques naar de eikel, wat deskundigen een verminderde stijfheid noemen. Sommige patiënten klagen over pijn, vooral tijdens een erectie en tijdens seks. In rust is deze penispijn zeer zeldzaam. De gebogen penis beperkt het plassen of de urinestroom niet.

Bij een aangeboren peniskromming is de kromming zelf het belangrijkste symptoom. Typische symptomen zoals bij de verworven variant zijn zeldzaam. De meeste patiënten gaan voor of na hun eerste seksuele contact naar een arts. Afhankelijk van de mate waarin de geslachtsgemeenschap kan worden belemmerd, maar dit komt zelden voor.

Voor sommige patiënten is de kromming van de penis meer een psychologisch of cosmetisch probleem. De afwijking van de norm kan dan als een last worden ervaren. Dit wordt verergerd door mogelijke erectiestoornissen en problemen tijdens seks.

Oorzaken en risicofactoren

Net als bij de symptomen moet er onderscheid worden gemaakt tussen de aangeboren en verworven vormen van peniskromming. Bewezen oorzaken van de kromming van de penis ontbreken tot nu toe. Er zijn echter vermoedens en aanwijzingen die wijzen op mogelijke oorzaken van penisafwijkingen.

Congenitale kromming van de penis

  • Hypospadie: De opening van de urethra ligt onder de eikel, dat wil zeggen aan de onderkant van de penis. Onder de urethrale opening, die te diep is, loopt een verdikt bindweefselsnoer, de corda, richting de zaadbal. Het buigt de penis naar beneden.
  • Megalourethra: Ballonachtige verwijde urethra. Hier ontbreken delen van de drie erectiele weefsels van de penis. Als gevolg hiervan verwijdt de urethra zich enorm. Deze ontwikkelingsstoornis resulteert vaak in een opwaartse kromming van de penis.
  • Epispadias: Er is een tweede urethrale opening op de penisschacht.

Wetenschappers gaan ervan uit dat een tekort aan mannelijke geslachtshormonen (androgenen) tijdens de embryonale ontwikkeling verantwoordelijk is voor deze misvormingen.

Verworven kromming van de penis

De oorzaak van verworven kromming van de penis, oftewel de ziekte van Peyronie, is nog grotendeels onbekend. Deskundigen hebben echter een aantal theorieën naar voren gebracht die een kromme penis proberen te verklaren.

Ongeval

Erfelijkheid

Of sommige mannen vanwege hun genetische samenstelling gevoeliger zijn voor kromming van de penis dan anderen, is tot nu toe niet duidelijk vastgesteld. Wetenschappers hebben echter ontdekt dat ongeveer 25 tot 40 procent van de mannen met verworven kromming van de penis ook de ziekte van Dupuytren heeft. De ziekte van Dupuytren is een aandoening waarbij goedaardige bindweefselgroei knobbeltjes op de handpalm veroorzaakt. Het veelvuldig gelijktijdig voorkomen van beide suggereert een genetische link.

Stofwisselingsziekten

Veel mannen lijden onopgemerkt aan kleine beschadigingen in de penis. Niet iedereen ontwikkelt echter een verworven kromming van de penis. Sommige deskundigen gaan daarom uit van een stoornis van de bindweefselstofwisseling. Dit leidt ertoe dat voor reparatie niet de originele, elastische weefselvezels worden gebruikt, maar hardere vezels. Het resultaat van deze remodelleringsprocessen kan later worden gevoeld als typische knobbeltjes.

Eén onderzoek toont ook een verband aan tussen bloedsuikerziekte (diabetes mellitus) en het verhoogde risico op het ontwikkelen van peniskromming. Een andere studie suggereert dat diabetici een ernstiger beloop van induratio penis plastica kunnen verwachten. Er ontbreekt echter nog steeds een voldoende aantal patiënten om deze correlaties echt te bewijzen.

Er is weinig bekend over factoren die de ontwikkeling van verworven penisafwijkingen bevorderen. Tot nu toe is het verband tussen de ziekte en risicofactoren niet ontdekt. In wetenschappelijke kringen worden echter de volgende risicofactoren besproken:

  • Hoge bloeddruk
  • @ Roken en alcohol
  • Leeftijd
  • Moeilijke geslachtsgemeenschap
  • Medicatie (zoals alprostadil voor erectiestoornissen; hier wordt de kromming van de penis als een bijwerking beschouwd)
  • Pijnlijke permanente erectie (zogenaamd priapisme; in dit geval wordt de kromming van de penis als een laat gevolg beschouwd)

Andere mogelijke oorzaken

Naast IPP kunnen de volgende oorzaken leiden tot peniskromming:

  • Urethraal manipulatiesyndroom (veroorzaakt door littekens, zoals wanneer voorwerpen in de urethra worden geduwd, waardoor deze gewond raakt)
  • Tumoren of uitzaaiingen van de penis (peniscarcinoom, penistumor)
  • Trombose van een ader van de penis of in het corpus cavernosum

Diagnose en onderzoek

Als u een kromming van de penis, pijn tijdens geslachtsgemeenschap of typische verharding van de penis heeft opgemerkt, dient u een specialist op het gebied van urinewegen en geslachtsorganen, de uroloog, te raadplegen. Eerst zal hij een aantal vragen stellen over de klachten die u ervaart. Daarbij zal de uroloog niet alleen ingaan op uw lichamelijke veranderingen, maar ook vragen stellen over mogelijke risicofactoren en uw seksleven:

  • Wanneer heb je de kromme penis opgemerkt?
  • Is de kromming van de penis sinds het begin toegenomen?
  • Merkt u de veranderingen alleen op de penis in erectie?
  • Kunt u kleine knobbeltjes of verhardingen langs de penis voelen?
  • Bezorgen de veranderingen u pijn?
  • Heeft u problemen tijdens geslachtsgemeenschap? Blijft uw erectie tijdens de seks?
  • Is uw penis minder stijf dan vroeger, misschien alleen op sommige plaatsen?

Probeer je schaamte te overwinnen en beantwoord de vragen zo open en eerlijk mogelijk. Dit lijkt misschien moeilijk, maar urologen zijn getrainde experts. Ze hebben elke dag te maken met problemen en ziekten van het mannelijke voortplantingsorgaan, naast de nieren en de urinewegen.

Fysiek onderzoek

Na een grondig overleg met de arts volgt meestal een onderzoek van het mannelijke lid. Tijdens dit onderzoek beoordeelt de arts of de kromming van de penis ook in niet-erectiele toestand zichtbaar is. Verder palpeert hij de penisschacht en onderzoekt deze op mogelijke verhardingen of knobbeltjes (plaques). Tijdens dit proces wordt de penis enigszins uitgerekt. Op deze manier bepaalt de uroloog niet alleen de grootte, locatie en het aantal plaques, maar ook de lengte van de penis. Dit maakt het gemakkelijker om het verdere verloop van de ziekte te bepalen.

Auto fotografie