Algemeen acuut of chronisch vitaminegebrek - ook medisch bekend als hypovitaminose - is een tekort voorwaarde dat kan leiden tot tal van ziekten. Als een gemakkelijk te behandelen deficiëntiesituatie, vitaminegebrek kan worden verholpen door mondeling administratie of vitaminen en veranderingen in het dieet. Alle stofwisselingsstoornissen veroorzaakt door acuut of chronisch vitaminegebrek kan volledig worden genezen met de juiste dieet en therapie.
Wat is vitaminetekort?
Vitamine deficiëntie wordt gedefinieerd als acuut of chronisch niet aanwezig zijn van het vereiste vitaminen in het organisme. Als het vitamine Een tekort aan een of meer essentiële vitale stoffen houdt lange tijd aan, het kan leiden tot ernstige vitaminetekortziekten zoals scheurbuik, pellegra of beri-beri. Vitamine tekort kan worden gedefinieerd door acute of chronische insufficiëntie, evenals door een onjuiste combinatie van voedingsmiddelen, verminderde benutting van vitaminen in het organisme, of verhoogde consumptie van vitamines - bijvoorbeeld tijdens chemotherapie or zwangerschap.
Oorzaken
Gezien de vrije bereikbaarheid van voedingssupplementen en voedingsmiddelen die worden opgepept via synthetische vitamines, zou een vitaminetekort op onze breedtegraden eigenlijk moeten worden uitgesloten. Tekortkomingen in industrieel geproduceerd voedsel of een gebrek aan vitamines als gevolg van een onbalans dieet worden tegenwoordig gecompenseerd via “functionele voeding” of vitamine supplementen Feit is echter dat een algemeen vitaminetekort vaak optreedt als gevolg van onvoldoende voeding of een onevenwichtige dieet Ernstig vitaminetekort wordt geregistreerd in ontwikkelingslanden of in anorexia Op oudere leeftijd kan onvoldoende voedsel en vochtinname leiden tot latente vitaminegebrek. In geïndustrialiseerde landen zorgt sterk bewerkt voedsel er in toenemende mate voor dat latente of acute vitaminetekorten worden vastgesteld. Meestal wordt chronisch vitaminetekort toegeschreven ondervoeding, innamestoornissen, overmatige consumptie tijdens zwangerschap of bepaalde aandoeningen, bepaalde ziekten of als gevolg van bepaalde medische ingrepen of behandelingen. Een acuut vitaminetekort wordt door het organisme tegengegaan door zichzelf te helpen vanuit zijn opslagplaatsen of door honger te verklaren. De meeste vitamines moeten echter dagelijks worden verstrekt en kunnen niet in het lichaam worden opgeslagen. Vitaminetekorten kunnen ook worden veroorzaakt door een combinatie van factoren. Spanning als vitaminerover in combinatie met een eenzijdige voeding met weinig vitale stoffen leidt op de lange termijn zeer waarschijnlijk tot een vitaminetekort. Chemotherapie kan ook een dramatisch vitaminetekort veroorzaken. Bepaalde ziekten - bijvoorbeeld acuut of chronisch lever en nier disfunctie, de relatief zeldzame allergie aan het licht, of suikerziekte - kan vitaminetekorten veroorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
De tekenen van vitaminetekort kunnen talrijk en gevarieerd zijn. Ze ontwikkelen zich afhankelijk van het aanwezige tekort. Bepaalde symptomen kunnen voor verschillende vitamines worden beschouwd als deficiëntieverschijnselen. Het tijdsverloop tot het verschijnen van symptomen varieert afhankelijk van de vitamine. Lichamelijke en mentale reacties kunnen variëren van eenvoudig 피로 symptomen voor gevaarlijke cardiovasculaire problemen, kanker or Depressie Tekenen van vitamine A-tekort omvatten veranderingen in het gezichtsvermogen, vooral in de schemering en in het donker. Bovendien verhoogd 피로 en vatbaarheid voor infectie kunnen zich ontwikkelen, evenals droog, schilferig huid Een tekort aan vitamine B1 kan ook de oorzaak zijn 피로 evenals prikkelbaarheid, stemmingswisselingen en vergeetachtigheid. Een tekort aan vitamine B2 kan wel leiden tot spierzwakte, depressieve stemmingen en slecht vet verbranden Te weinig B3 kan leiden slaapstoornissen, huid problemen en vroegtijdige vermoeidheid. Symptomen van vitamine B5-tekort kunnen onder meer slecht zijn concentratie, laag bloed druk, en hoofdpijn en duizeligheid Hunkeren en spieren krampen kan ook voorkomen. Een onderaanbod van vitamine B6 kan symptomen veroorzaken zoals diarree, braken or verlies van eetlust Emotionele en bewegingsstoornissen, verwarring, zenuwschade or ademhaling moeilijkheden kunnen optreden als gevolg van een tekort aan vitamine B12 Een tekort aan de belangrijkste bescherming vitamine C kan leiden tot verminderde prestaties en vatbaarheid voor infecties. Te weinig vitamine D kan groeistoornissen bij kinderen en algehele verhoogde vermoeidheid en vatbaarheid voor infecties veroorzaken. Vitamine E tekort kan worden aangegeven door spierproblemen, versnelde veroudering van de huid, en verminderd concentratie.
Diagnose en verloop
Afhankelijk van de oorzaak variëren de diagnose en het verloop van vitaminetekort. Ten eerste moet het echter in de eerste plaats merkbaar zijn. In geval van chronische ondervoeding of meerdere chemotherapievitamine-deficiëntie is waarschijnlijk, maar in gevallen van ogenschijnlijk normale voeding is het waarschijnlijker niet. Een algemene tekortkoming kan lange tijd onopgemerkt blijven. Bovendien kan slechts één vitamine een tekort hebben, of de absorptie van vitamines kunnen om vele redenen worden verstoord zonder opgemerkt te worden. In de meeste gevallen wordt een vitaminetekort voor het eerst opgemerkt in de vorm van bloedarmoede, chronische vermoeidheidlangdurig prestatieverlies, huidproblemen, circulatiestoornissen, nacht blindheid, osteoporose of andere symptoomtoestanden. Pasgeboren kinderen kunnen bijvoorbeeld last hebben van zogenaamde neurale buisdefecten spina bifida, vanwege een vitaminetekort bij de moeder. Ze eindigen meestal in de dood van het kind. Rachitis treedt op wanneer vitamine D ontbreekt, en scheurbuik als gevolg van vitamine C tekort. Beide vitaminedeficiëntieziekten kunnen tegenwoordig gemakkelijk worden bestreden.
Complicaties
Vitaminetekort kan verschillende complicaties veroorzaken. Als de ziekte lange tijd onbehandeld blijft, wordt deze eerst merkbaar door een slecht huidbeeld en gescheurde hoeken van de mond, zogenaamde rhagades. Een tekort aan vitamine B5, B6 en B12 kan veroorzaken bloedarmoede, wat onder andere merkbaar is bij overmatige vermoeidheid en uitputting, concentratie problemen en toegenomen infecties. Als vitamine D tekort wordt niet gecorrigeerd, het verhoogt het risico op osteomalacie, een verzachting van de botten geassocieerd met misvormingen, chronisch pijn en andere complicaties. Bovendien kan vitaminetekort leiden tot secundaire ziekten zoals scheurbuik, beri-beri, Korsakow-syndroom of anencefalie. Evenzo zenuwpijn en neurologische gebreken kunnen optreden. Vitamine A-tekort kan xeroftalmie veroorzaken, wat in vergevorderde stadia leidt tot blindheid bij de patiënt. Zwangere vrouwen die er last van hebben foliumzuur deficiëntie risico om een open rug bij hun kind te ontwikkelen. De effecten hiervan spina bifida kan misvorming en spieronevenwichtigheden in de heup, knie en enkel gewrichten Ruggengraatkromming komt voor bij ongeveer de helft van de kinderen. Bij de behandeling van een vitaminetekort kan in het ergste geval vergiftiging worden veroorzaakt door voeding supplementen Intraveneuze toediening van de deficiënte vitamines leidt af en toe tot infectie en letsel.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als vermoeidheid, duizeligheiden andere tekenen van vitaminegebrek optreden, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Er kan een ernstige onderliggende ziekte zijn of het kan zijn dat eetgewoonten moeten worden aangepast onder begeleiding van een arts. In ieder geval moet een vitaminetekort worden opgehelderd. Voor sommige vitamines, zoals vitamine B12 en vitamine D, het vitamine-gehalte in het lichaam kan zelf worden getest. Geschikte thuistests zijn verkrijgbaar bij apotheken of artsen. Mensen met eetstoornissen lopen een bijzonder risico op vitaminegebrek. Tekorten komen ook snel voor bij ouderen en mensen met hemofilie Iedereen die tot deze risicogroepen behoort of aan een andere ziekte lijdt, moet zijn arts onmiddellijk op de hoogte brengen als hij ongebruikelijke symptomen ervaart. De juiste contactpersoon is de huisarts of een internist. Bij eetstoornissen veroorzaakt door psychologische factoren dient een psycholoog te worden geraadpleegd. De voedingsdeskundige stelt samen met de patiënt een dieetplan op en geeft tips om het leven van alledag te verbeteren. Een vitaminetekort manifesteert zich door duidelijke symptomen. Bleekheid en vermoeidheid aangeven bloedarmoede, die snel moet worden opgehelderd. Hoofdpijn, duizeligheid en gebrek aan concentratie zijn duidelijke tekenen van een tekort. Als ze langer dan een paar dagen achter elkaar optreden, moet de arts worden geraadpleegd. Ouders die tekenen van vitaminegebrek bij hun kind opmerken praten naar de kinderarts.
Behandeling en therapie
Behandeling van vitaminegebrek is relatief eenvoudig. Het kan succesvol zijn via een verandering in eetgewoonten. Bij bepaalde ziektes als gevolg van vitaminegebrek kan het zinvol zijn om aanvullende voeding in te nemen supplementenOm gevaarlijke over- of onderdosering van bepaalde vitamines te voorkomen, moeten ze onder medisch toezicht worden ingenomen. Bij andere vitamines wordt een teveel gewoon uitgescheiden. Als het vitaminetekort niet te wijten is aan voedingstekorten maar aan organische ziekten of absorptie aandoeningen, deze moeten worden behandeld.
het voorkomen
Voor het voorkomen van vitaminetekorten is een dieet rijk aan vitale stoffen en gevarieerd, dat alle belangrijke voedingsstoffen bevat, voldoende. Bekende vitamine-overvallers zoals witte bloem, suiker or spanning moet worden verminderd. Vitamine D kan alleen worden gevormd door zonlicht, dus een dagelijks verblijf in de frisse lucht is handig.
Nazorg
Met succes behandelde acute hypovitaminose vereist geen gecompliceerde follow-up. Als ondervoeding of ondervoeding het vitaminetekort veroorzaakt, moet de patiënt samenwerken met een arts of, nog beter, een voedingsdeskundige om nieuwe richtlijnen voor algemene voeding te ontwikkelen. De naleving van deze richtlijnen en hun doeltreffendheid moet regelmatig worden gecontroleerd bloed tests in het laboratorium. Op deze manier kan een hernieuwde daling van de gestabiliseerde vitamine-opslag in een vroeg stadium worden tegengegaan en kan een succesvolle verdere behandeling worden verzekerd. De genezing van droge en gebarsten huid, wat typerend is voor vitaminegebrek, kan bovendien worden ondersteund met crèmes extern aangebracht op de overeenkomstige huidgebieden. Normaal gesproken reguleren deze begeleidende symptomen zichzelf ook net zo snel als de specifieke symptomen. Symptomen veroorzaakt door hypovitaminose verdwijnen volledig en vanzelf. Onomkeerbare schade komt meestal niet voor in geïndustrialiseerde landen zoals Duitsland. Dus los van de follow-up bloed controles met regelmatige tussenpozen, geen speciale nazorg maatregelen moeten worden genomen. Voorwaarde hiervoor is echter dat de eigen vitaminevoorraad van het lichaam tijdens de behandeling volledig is aangevuld. In principe het naleven van preventief maatregelen, dat wil zeggen een geoptimaliseerde voeding en levensstijl, is tegelijkertijd de beste nazorg.
Wat u zelf kunt doen
Bij vitaminetekort dient eerst de arts te worden geraadpleegd. Dit begeleidt wat zelfhulp maatregelen kan genomen worden. Een licht vitaminetekort kan worden gecompenseerd door het dieet te veranderen. Het menu moet vitaminerijk voedsel bevatten, zoals fruit en groenten. Magere vis, bonen en volkorenproducten maken ook deel uit van het dieet, omdat deze voedingsmiddelen stoffen bevatten die het lichaam helpen vitamines op te nemen. In geval van ernstig vitaminetekort, voedingssupplementen moet worden genomen. De inname kan het beste gebeuren in overleg met de arts om vitamine-teveel en allergische reacties te voorkomen. Dit moet gepaard gaan met voldoende slaap en rust. Het lichaam is meestal erg verzwakt bij een vitaminetekort, daarom mogen geen zware sportactiviteiten worden uitgevoerd. Na een paar weken moet het vitaminetekort zijn gecorrigeerd. De getroffenen moeten echter voor de zekerheid opnieuw medisch worden onderzocht. Nadat het tekort is verholpen, mag de sport worden hervat. Matige lichamelijke activiteit stimuleert de stofwisseling en draagt bij aan de versnelling absorptie van vitamines. Daarbij moet op eventuele waarschuwingssignalen van het lichaam worden gelet. In het geval van ernstige vermoeidheid, cardiovasculaire problemen of depressieve stemmingen kan er al een onderliggend ernstig tekort zijn dat medische behandeling vereist.
