lufenuron

Producten

Lufenuron is in de handel verkrijgbaar als diergeneesmiddel in tabletvorm, suspensie en suspensie voor injectie voor katten. Het is sinds 1992 in veel landen goedgekeurd.

Structuur en eigenschappen

Lufenuron (C.17H8Cl2F8N2O3, Mr = 511.2 g / mol) is een lipofiel, gefluoreerd en gechloreerd benzoylfenylureumderivaat. Het is structureel nauw verwant aan diflubenzuron en bestaat als een wit tot geelachtig poeder dat is matig oplosbaar in water.

Effecten

Lufenuron (ATCvet QP53BC01) heeft ovicide en larvicide eigenschappen. Het remt de synthese van chitine en daardoor de normale ontwikkeling van larven. Het wordt daarom ook wel insectenontwikkelingsremmer en insectengroeiregulator genoemd. In tegenstelling tot andere vlooienmedicijnen wordt lufenuron oraal toegediend of geïnjecteerd en werkt het niet extern. Dit is een voordeel omdat er geen chemicaliën in de vacht terechtkomen. Bij orale toediening wordt het medicijn opgenomen in de bloed en bereikt, vanwege zijn hoge lipofiliteit, het vetweefsel, vanwaar het gedurende ongeveer een maand wordt afgegeven. De vlooien absorbeer het actieve ingrediënt tijdens bloed maaltijd. Lufenuron doodt geen volwassene vlooien direct of slechts langzaam en wordt daarom ook gecombineerd met insecticiden zoals nitenpyram aan het begin van de behandeling.

Indicaties

Lufenuron wordt gebruikt om vlooienbesmettingen bij honden en katten te bestrijden en te voorkomen.

Dosering

Volgens de bijsluiter. De dosering is gebaseerd op het lichaamsgewicht van het dier. De tablets en suspensie worden maandelijks toegediend bij of onmiddellijk na een maaltijd. Administratie met voedsel is belangrijk omdat het toeneemt biobeschikbaarheid. De injectiesuspensie voor katten hoeft slechts om de 6 maanden subcutaan te worden geïnjecteerd.

Contra-indicaties

Zie het medicijnetiket voor volledige voorzorgsmaatregelen.

Interacties

Er zijn geen medicijnen bekend interacties.

Bijwerkingen

Mogelijk bijwerkingen omvatten braken, Depressielethargie, verlies van eetlusthyperactiviteit, ademhalingsstoornissen, pruritus en huiduitslag. Injectie kan lokale reacties veroorzaken, zoals pijn, ontsteking en granulomen.