Bleekheid (synoniemen: bleekheid, vaalheid, kleurloosheid, huid bleekheid; ICD-10-GM R23.1: bleekheid) is de bleke kleur van een patiënt huid vergeleken met zijn of haar normale huidskleur.
Dit kan fysiologische (“natuurlijke” of leeftijdsgebonden) of pathologische (pathologische) oorzaken hebben.
Fysiologische bleekheid kan aanwezig zijn wanneer een persoon weinig wordt blootgesteld aan zonlicht.
Een pathologische oorzaak van bleekheid is te wijten aan een gebrek aan bloed stroom naar de huid, bijvoorbeeld. Typische oorzaken zijn: bloedarmoede (Bloedarmoede), bloed verlies, hypotensie (laag bloeddruk), of een staat van schokken.Roken kan ook leiden tot een onderaanbod van zuurstof naar de huid. Dit wordt de rokershuid genoemd. De huid ziet er bleek uit en verliest haar volheid en tonus.
Bleekheid kan een symptoom zijn van veel ziekten (zie onder “Differentiële diagnoses”).
Verloop en prognose: Bleekheid kan fysiologisch (“natuurlijk” of leeftijdsgebonden) zijn, zoals reeds beschreven, maar het kan ook een symptoom zijn naast andere niet-specifieke symptomen zoals 피로, koorts, pijnlijke ledematen en hoofdpijn. Als er geen fysiologische oorzaak kan worden vastgesteld, moet een arts worden geraadpleegd om de oorzaak te bepalen. De prognose hangt af van de veroorzakende ziekte.
Let op: Acute bleekheid vereist altijd onmiddellijke medische aandacht!
