Hyperthyreoïdie is een stoornis van de functie van de schildklier In dit geval is er door verschillende oorzaken een verhoogde productie van hormonen in de schildklier Dit overaanbod door de hormonen leidt vervolgens tot klachten en symptomen in de loop van de tijd. Typisch voor hyperthyreoïdie zijn daarom gewichtsverlies, haaruitval en zwaar zweten.
Wat is hyperthyreoïdie?
Infographic over de anatomie en locatie van de schildklier, evenals de symptomen van hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie Klik op de afbeelding om te vergroten. Hyperthyreoïdie is de term die wordt gebruikt om een hoge centralisatie van de schildklier te beschrijven hormonen in het lichaam. De belangrijkste hormoonklier in het menselijk lichaam is de schildklier. Naast de schildklierhormonen thyroxine en trijoodthyronine, het produceert ook calcitonine. Alle schildklierhormonen bevatten jodium en werken ook in bijna alle lichaamscellen. Energiemetabolisme wordt hierdoor gestimuleerd schildklierhormonen Als de schildklier een verhoogde hoeveelheid hormonen aanmaakt thyroxine en trijoodthyronine is er een overmatig hormonaal effect op de individuele organen. De hypofyse kan niet langer regulerend ingrijpen. In dit geval spreken we van hyperthyreoïdie of hyperthyreoïdie.
Oorzaken
De vormen van hyperthyreoïdie hebben meestal verschillende oorzaken. Bij auto-immuunziekten, de immuunsysteem per ongeluk creëert antilichamen dat leiden tot hyperthyreoïdie. Deze auto-immuunziekte wordt genoemd Ziekte van Graves in medische kringen. Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen. De exacte oorzaken van deze hyperthyreoïdie zijn niet bekend. Het vermoeden bestaat echter dat deze vorm van hyperthyreoïdie kan worden overgeërfd. Een andere vorm van hyperthyreoïdie is autonome hyperthyreoïdie. Een van de meest voorkomende oorzaken van deze hyperthyreoïdie is jodium tekort. Dit tekort leidt tot een vergroting van de schildklier en hier treden vaak nodulaire veranderingen op, waardoor hormonen zich ongestoord kunnen ontwikkelen. Dus bij dit type hyperthyreoïdie gaat de hormoonproductie een eigen leven leiden. De controle en supervisie van de hypofyse wordt hier weggelaten. De vrij zeldzame oorzaken van hyperthyreoïdie kunnen bijvoorbeeld zijn ontsteking van de schildklier of tumoren op de hypofyse Evenzo ongevoeligheid voor schildklierhormonen of het gebruik van jodium-bevattende drugs hyperthyreoïdie veroorzaken.
Ziekte van Graves
Ziekte van Graves is een auto-immuunziekte. Vooral opvallend in dit geval zijn uitpuilende ogen, hartkloppingen en een vergrote schildklier. Redenen voor deze auto-immuunziekte zijn voornamelijk genetische oorzaken, infecties door virussen en externe invloeden (bijv. omgevingsomstandigheden, voedsel). Maar waarom de schildklier verhoogde hormonen aanmaakt, is nog niet in detail onderzocht. Het enige dat tot nu toe bekend is, is dat autoantilichamen worden gevormd die proberen de hormonen van de schildklier na te bootsen.
Autonomie van de schildklier
Een gezonde schildklier wordt gecontroleerd door de hersenen voor zijn hormoonproductie. Bij schildklierautonomie treedt deze controle niet meer op en beheert de schildklier zichzelf als het ware zelfstandig. De meest voorkomende oorzaak hiervan is opnieuw jodiumtekort De hele schildklier wordt echter niet altijd aangetast. Individuele gebieden kunnen ook worden beïnvloed door de autonomie van de schildklier.
Symptomen, klachten en tekenen
Door de overproductie van schildklierhormonen werkt het lichaam op volle toeren. Hyperthyreoïdie beïnvloedt het metabolisme, autonoom zenuwstelsel evenals orgels. Daarom zijn de symptomen van deze ziekte zeer divers en vaak niet-specifiek. Vaak dragen verschillende symptomen bij aan het vermoeden van hyperthyreoïdie. Een verhoogde kans dat hyperthyreoïdie aanwezig zou kunnen zijn, wordt geboden door de volgende symptomen, zoals psychologische afwijkingen zoals stemmingswisselingen, innerlijke rusteloosheid en nervositeit evenals concentratie aandoeningen en agressiviteit. Cardiovasculaire aandoeningen die leiden tot verhoogde pols, hoge bloeddruk en hartritmestoornissen kan ook voorkomen. Soms zijn slaapstoornissen ook mogelijk. Ook mogelijk is een verhoging van de lichaamstemperatuur, overmatig zweten en overgevoeligheid voor warmte.
Daarnaast kunnen andere klachten worden veroorzaakt door hyperthyreoïdie, zoals gewichtsverlies zonder verandering van het hongergevoel en diarree. Spier krampen en onnatuurlijke trillingen kunnen ook voorkomen. Huidveranderingen kan optreden waarbij de hele huid warm en vochtig aanvoelt met een fluweelachtige zachtheid. Evenzo kan hyperthyreoïdie leiden naar haaruitval en broze vingernagels Over een lange periode kan onbehandelde hyperthyreoïdie botveranderingen veroorzaken. Bovendien met een bestaande suiker ziekte, kan er een grotere behoefte aan zijn insuline Een uitwendig teken kan een vergroting van de schildklier zijn (struma/ truma) veroorzaakt door de schildklier autoantilichamen Symptomen bij vrouwen kunnen ook menstruele onregelmatigheden zijn. Evenzo verminderd libido, erectiele dysfunctie, en oogproblemen behoren tot de mogelijke klachten. Het gevoel van dorst kan toenemen als gevolg van hyperthyreoïdie.
Ziekteprogressie
Het verloop van de ziekte hangt af van de oorzaken van hyperthyreoïdie. Ziekte van Graves lost meestal vanzelf op, maar kan na enkele jaren terugkeren. Desalniettemin dient in ieder geval de arts te worden geraadpleegd. De schildklierautonomie neemt niet af en de schildklier wordt steeds groter. Omdat dit kan leiden in een levensbedreigende situatie is onmiddellijke medische behandeling noodzakelijk. Als de hyperthyreoïdie lang aanhoudt, neemt het risico op complicaties toe. Deze kunnen ook andere delen van het lichaam aantasten.
Complicaties
Een van de meest voorkomende gevolgen van hyperthyreoïdie is de vorming van a struma Dit is de vergroting van de schildklier. Als het struma wordt niet medisch behandeld en blijft groeien niet aangevinkt, bestaat het risico op lichamelijke beperkingen. Bovendien bestaat het risico dat er knobbeltjes ontstaan, die in extreme gevallen degenereren tot kwaadaardige tumoren. Daarom moeten ze altijd door een arts worden onderzocht. Het meest ernstige effect van hyperthyreoïdie is thyreotoxische crisis. Het leidt tot een levensbedreigende verergering van hyperthyreoïdie en wordt merkbaar bij braken, Hoog koorts, diarree, zweten, versnelde pols, rusteloosheid en spierzwakte. Als deze symptomen niet worden behandeld, bestaat het risico op verdere complicaties zoals verwarring en verminderd bewustzijn. In het ergste geval faalt de bloedsomloop van de patiënt en valt hij in een coma Om deze reden vertegenwoordigt thyreotoxische crisis een levensbedreigende noodsituatie, zodat onmiddellijk intensieve medische zorg moet worden verleend. De oorzaken van thyreotoxische crisis variëren. Meestal treedt het op als gevolg van een teveel aan jodium, zoals in röntgenstraal contrast media. Andere oorzaken kunnen aanvullende ziekten zijn, anesthesiegemarkeerde infecties of ongevallen. Een bijkomend gevolg van hyperthyreoïdie is beroerte, die wordt geactiveerd als gevolg van een abrupt begin van verminderde bloed stroom naar de hersenen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een arts moet worden geraadpleegd zodra een aanhoudend of toenemend gevoel van malaise zich ontwikkelt bij de getroffen persoon. Een gevoel van ziekte, interne zwakte of ernstig gewichtsverlies zonder een begrijpelijke reden zijn zorgelijk en moeten worden opgehelderd. Veranderingen in het haar, dun haar of haaruitval zijn verdere tekenen die duiden op een hormonale onbalans en moeten aan een arts worden voorgelegd. Als de getroffen persoon lijdt zwaar zweten ondanks normale lichamelijke activiteit en de vorming van onaangenaam nachtelijk zweten, is onderzoek nodig. Stemmingswisselingen, veranderingen in stemkleur of een afwijking in seksueel verlangen zijn ook indicaties van a volksgezondheid onregelmatigheid. Als gedragsafwijkingen, een agressieve houding, verstoringen in concentratie en een afname van de cognitieve prestaties zijn duidelijk, een bezoek aan de dokter moet worden gebracht. Onregelmatigheden van de hart- ritme moet zo snel mogelijk worden onderzocht en behandeld om complicaties te voorkomen. Hoge bloeddruk, verhoogde lichaamstemperatuur of overgevoeligheid voor warmte moeten aan een arts worden voorgelegd. Als de getroffen persoon klaagt over diffuus spierongemak, krampen, trillen van de ledematen, en veranderingen in het uiterlijk van de huidmoet een arts worden geraadpleegd. Als er een verandering in het gezichtsvermogen optreedt, erectiele dysfunctieen onregelmatigheden in de vrouwelijke cyclus, is er reden tot bezorgdheid. Dorst en diarree behoren ook tot de symptomen die worden veroorzaakt door hyperthyreoïdie en moeten door een arts worden gecontroleerd.
Behandeling en therapie
In de regel zijn de hormonen in de bloed worden bepaald in het geval van een mogelijke hyperthyreoïdie. De daaropvolgende behandeling is dan met drugs om de verhoogde hormoonvorming te remmen. Niet zelden wordt ook een operatie uitgevoerd om de grootte van de schildklier te verkleinen, zodat er minder hormonen kunnen worden gevormd. Radiojodium therapie heeft ook goede resultaten laten zien. Afhankelijk van de vorm en ernst van de hyperthyreoïdie, bestaan er verschillende behandelmethoden. In de regel worden alle therapieën voor hyperthyreoïdie goed verdragen en verbeteren ze effectief de zich ontwikkelende symptomen van hyperthyreoïdie. De overmatige productie van schildklierhormoon kan worden geremd door toediening drugs zoals thyrostatisch agenten. Door de thyrostatisch geneesmiddelen voor hyperthyreoïdie, de schildklierfunctie kalmeert en er is een lichte gewichtstoename die werd voorkomen door de hyperthyreoïdie. In sommige gevallen krijgt de patiënt bètablokkers voorgeschreven voor hyperthyreoïdie. Deze zijn bedoeld om onaangename symptomen te onderdrukken, zoals tremoren, snelle hartslag, angst, enz. Binnen ongeveer een tot twee maanden kan het metabolisme normaliseren. In het geval van hyperthyreoïdie zijn regelmatige controles of controle van de schildklierniveaus aan te raden. In het geval van ernstige hyperthyreoïdie of als de thyrostatisch medicijnen zijn niet effectief, straling, radioactief jodiumtherapie of zelfs een operatie kan nodig zijn. In radioactief jodiumtherapiekrijgt de patiënt individueel gedoseerd radioactief jodium gelatine capsules Het radioactief jodium blijft langer in het lichaam door voldoende aanvoer van vocht. Als radiojood therapie wordt gebruikt voor hyperthyreoïdie, er zijn speciale centra of praktijken die dit soort therapie uitvoeren. In zeer ernstige gevallen van hyperthyreoïdie kan een operatie worden aanbevolen. Dit heet thyroidectomy Als een operatie wordt uitgevoerd voor hyperthyreoïdie, wordt een deel of de hele schildklier verwijderd.
het voorkomen
De oorzaken van hyperthyreoïdie zijn onvoorspelbaar. Daarom preventief maatregelen zijn in principe onbestaande. Als de oorzaak van hyperthyreoïdie ligt in een overdosis jodium of andere hormonen, moet de exacte hoeveelheid hier worden gecontroleerd en aangepast. Omdat hyperthyreoïdie verschillende oorzaken kan hebben, zijn er slechts beperkte effecten maatregelen om een dergelijke disfunctie te voorkomen. Voldoende inname van jodium kan nuttig zijn om hyperthyreoïdie te voorkomen. Dit is in de regel de beste preventie tegen knobbeltje vorming of hoge schildkliergroei. In het geval van hyperthyreoïdie van de ziekte van Graves bestaat er geen adequate preventie.
Follow-up
Als hyperthyreoïdie operatief moet worden behandeld, speelt nazorg een belangrijke rol. Het duurt bijvoorbeeld even voordat de patiënt hersteld is van de procedure. Uiteindelijk hangt de duur van het herstelproces ook af van het type en de omvang van de ingreep. Het duurt gewoonlijk één tot twee weken voordat de patiënt weer aan het werk en zijn of haar gebruikelijke bezigheden kan terugkeren. Gedurende deze periode mogen zware voorwerpen niet worden opgetild om spanning op de nek Om het herstel na een operatie optimaal te laten verlopen, wordt gebruik gemaakt van het zogenaamde fast track concept. Het begint onmiddellijk na de operatie en omvat geoptimaliseerd pijn management, een snelle toevoer van voeding en vroege mobilisatie van de patiënt. Verder drains, katheters en infusies moet zo snel mogelijk worden afgeschaft. Als er spanning aanwezig is, fysiotherapie-oefeningen en de toepassing van fango-packs kan helpen om het te verlichten. Bijzonder ademhaling, inademing en koud applicaties worden soms uitgevoerd. Vanaf de eerste dag mag de patiënt zich al vrij bewegen op de ziekenhuisafdeling. Meestal kan de patiënt het ziekenhuis na twee tot vier dagen verlaten.
Wat u zelf kunt doen
Hyperthyreoïdie wordt meestal met medicatie behandeld door de behandelende arts. Zelfhulp in het dagelijks leven is gericht op de symptomen die het ziektebeeld vaak zo onaangenaam maken en kan deze verlichten, maar zonder de onderliggende ziekte positief te kunnen beïnvloeden. Zelfhulp in het dagelijks leven is daarom primair gericht op het welzijn van de patiënt. Hyperfunctie leidt er vaak toe dat patiënten snel zweten en een lage hittetolerantie hebben. De remedie hier zijn meestal koele, goed geventileerde ruimtes. Een klassiek teken van hyperfunctie is vaak rusteloosheid of angst, vaak geassocieerd met hartkloppingen of hart- hartkloppingen. Rust is hier de verkeerde benadering. Integendeel, matig uithoudingsvermogen training is vaak een middel om de symptomen van hyperthyreoïdie efficiënt tegen te gaan. Het metabolisme is vaak significant verhoogd bij hyperthyreoïdie. Dit kan ook de spijsvertering beïnvloeden en diarree veroorzaken. Deze kunnen op natuurlijke wijze worden behandeld psyllium voorbereidende werkzaamheden. Het gebrek aan vocht veroorzaakt door diarree kan specifiek worden vervangen door water en kruidenthee. Spanning en agitatie is een veel voorkomende eigenschap van vaak geagiteerde hyperthyreoïde patiënten. Hier, progressieve spier ontspanning volgens Jacobsen of zelfs yoga helpen om weer rustiger te worden. Voor slaap die echt rust brengt, regelmatig en goed gedoseerd uithoudingsvermogen training wordt ook aanbevolen.
