Digitoxine: effecten, gebruik en risico's

Digitoxine is de naam die wordt gegeven aan een natuurlijke stof die wordt aangetroffen in de bladeren van de rood vingerhoedskruid. Het hoort bij de Cardiale glycosiden.

Wat is digitoxine?

Digitoxine is een hartglycoside en heeft cardiale effecten en zorgt ervoor dat de functies van de hart- spieren zijn verbeterd. Digitoxine is een hartglycoside dat van nature voorkomt. Het actieve ingrediënt vormt bijvoorbeeld een onderdeel van de bladeren van de rood vingerhoedskruid (Digitalis purpurea). Het steroïde glycoside is samengesteld uit het aglycon digitoxigenine, dat een link heeft met drie suiker residuen. De glycoside heeft cardioactieve effecten en zorgt ervoor dat de functies van de hart- spieren zijn verbeterd. De rood vingerhoedskruid plant vond al medicinaal gebruik in 1775. Honderd jaar later slaagde de Duits-Baltische farmacoloog Oswald Schmiedeberg (1838-1921) er voor het eerst in om digitoxine te isoleren. De arts Claude-Adolphe Nativelle deed verder onderzoek. In 1962 was de structuur van digitoxine volledig ontcijferd. In tegenstelling tot digoxine, wordt digitoxine minder vaak gebruikt om te behandelen hart- ziekte.

Farmacologische werking

Digitoxine heeft een positief inotroop effect op de spieren van het hart. Als gevolg van de binding van steroïde glycoside aan de ryanodinereceptor, cytosolisch calcium concentratie verbetert. Dit leidt tot een meer intense samentrekking van de hartspiercellen. Het duurt ongeveer drie tot vier uur na inname van het medicijn voordat digitoxine zijn positieve effect uitoefent. De persistentie van het positieve effect varieert tussen 7 en 12 uur. Een sneller effect kan worden bereikt door onmiddellijke injectie in de bloedbaan. Het treedt dus in na slechts 25 minuten tot 2 uur. De werkingsduur is dan 4 tot 12 uur. Het effect van digitoxine is merkbaar doordat het hartminuutvolume toeneemt en het hart langzamer en intensiever gaat kloppen. Bovendien is de overall bloed circulatie van het organisme verbetert. Om overbelasting van de hartspier te voorkomen, Digitoxin, net als alle andere Cardiale glycosiden, wordt samen met andere medicijnen toegediend, waardoor het extra werk van het hart wordt vergemakkelijkt. Deze kunnen zijn ACE-remmers om de schepen or diuretica om de hoeveelheid vloeistof in het lichaam te verminderen. Digitoxin is ook effectief voor hartritmestoornissen waarbij de hartslag te snel is. Omdat slechts zeven procent van Digitoxine overdag uit het menselijk lichaam wordt uitgescheiden, mag na de beginfase slechts een kleinere dosis worden ingenomen om een ​​stabiel Digitoxinegehalte in het lichaam te garanderen. Het medicijn wordt voornamelijk uitgescheiden via de lever​ Omdat dit onafhankelijk van de nieren gebeurt, kunnen mensen ook Digitoxin gebruiken die niet voldoende hebben nier functie. Vanwege de trage eliminatie van de werkzame stof uit het lichaam, moet erop worden gelet dat een overdosis wordt voorkomen. In dat geval bestaat er kans op vergiftiging.

Medische toepassing en gebruik

Digitoxin wordt toegediend in geval van zwakte van de hartspier​ Het medicijn zorgt dus voor een efficiënter werk van het hart en verhoogt ook de sterkte van het hart. Bovendien wordt het medicijn gebruikt in het geval van hartritmestoornissen zoals atriale flutter or boezemfibrilleren, die worden geassocieerd met een versnelling van de hartactiviteit. In dit geval verlaagt de steroïde glycoside de hartslag​ Een ander belangrijk toepassingsgebied voor digitoxine is chronisch hartfalen (hartinsufficiëntie​ Dit geldt met name als het wordt geassocieerd met nierinsufficiëntie​ Het medicijn wordt ook gebruikt in de oogheelkunde. Daar wordt het gebruikt voor de behandeling van accommodatiestoornissen. Digitoxin wordt oraal toegediend door tablets, plaatselijk als oogdruppels, of intraveneus door injectieoplossing.

Risico's en bijwerkingen

Het gebruik van digitoxine kan gepaard gaan met nadelige bijwerkingen, maar deze treden niet automatisch bij elke patiënt op. De meest voorkomende zijn misselijkheid, braken, en gebrek aan eetlust. Ook mogelijk zijn incidenteel diarree, hoofdpijn, pijn in de buik, slapeloosheid, nachtmerries, Depressie, verwarring, lupus erythematosus, psychose, hallucinaties, trombocytopenie (afname van bloed bloedplaatjes), of vergroting van de borstklier (gynaecomastie​ Zeer zelden, obstructie van de darm schepen Contra-indicaties voor het gebruik van digitoxine zijn onder meer een acuut myocardinfarct, myocardiet, ventriculair tachycardieventriculaire aritmieën, longziekte, digitalisine-intoxicatie, myxoedeem en zuurstof ontbering. Als digitoxin therapie wordt gegeven tijdens zwangerschapis het belangrijk om de zwangere vrouw consequent te controleren. Er is een risico van interacties vanwege het gelijktijdige gebruik van Digitoxin en andere drugs​ Het effect van het medicijn wordt bijvoorbeeld versterkt door preparaten die een tekort aan magnesium or kalium​ Deze omvatten het antischimmelmiddel amphotericine B, diuretica (dehydraterende middelen), het endogene hormoon ACTH antibioticum penicilline G, ontstekingsremmende salicylaten en laxeermiddelen​ Enzyminductoren zoals de antibioticum rifampicine epilepsie drugs fenobarbital en fenytoïne, het diureticum spironolacton, en de pijnstiller fenylbutazon dreigen het positieve effect van digitoxine te verkorten.