Algemene informatie
Amfotericine B is een voorgeschreven medicijn (antimycoticum) voor de behandeling van ernstige en zeer ernstige schimmelinfecties. Het wordt vaak gebruikt wanneer de schimmelinfectie het hele lichaam (systemisch) beïnvloedt, dwz de bloed en interne organen, en tegelijkertijd het aantal witte bloedcellen (leukocyten) wordt verminderd. In de regel mag dit geneesmiddel niet worden gebruikt voor kleine lokale schimmelinfecties, bijvoorbeeld in de mondkeel of vagina. Omdat amfotericine B enkele bijwerkingen heeft en bijzonder agressief is, wordt het vaak als laatste medicijn gebruikt om schimmelinfecties te behandelen nadat andere, minder agressieve medicijnen hebben gefaald.
Toepassingsgebieden
Amfotericine B wordt voornamelijk gebruikt voor de meest ernstige schimmelinfecties die gedurende meerdere maanden moeten worden behandeld. Cryptococcus neoformans is een van de meest voorkomende schimmels die deze infecties veroorzaken. In principe kan het hele lichaam worden aangetast door schimmelinfecties.
Amfotericine B kan worden gebruikt voor:
- Een vermoedelijke schimmelinfectie van het hele organisme,
- Lokale infecties van de slokdarm (oesofageale candidiasis)
- Van de meninges (meningitis)
- Van de hersenvliezen en hersenen (meningoencefalitis)
- De longen (longontsteking)
- Van de gewrichten (osteoarticulaire candidiasis)
- De oor-keelholte (orofaryngeale candidiasis)
- Van de voortplantingsorganen en de urinewegen (Urogenitale Candidiasis). Vooral in het geval van infectie van de hersenvliezen en hersenenis het belangrijk om te bepalen welke schimmel de symptomen veroorzaakt, aangezien de dosering aanzienlijk varieert. Daarnaast is het belangrijk om de exacte immuunstatus van de patiënt te kennen en geïnformeerd te worden over eventuele hiv-infecties, aangezien bij hiv-infectie de immuunsysteem is zeer vatbaar voor schimmelinfecties en daarom moet de therapie met amfotericine B worden aangepast en gedurende een langere periode worden toegediend.
Amphotericine B is naast schimmels ook werkzaam tegen infecties veroorzaakt door protozoa, waartoe bijvoorbeeld Trichonomas behoort, en amoeben. Amfotericine B is niet werkzaam tegen bacteriën or virussen. Vanwege de bijwerkingen van amfotericine B (zie bijwerkingen), wordt amfotericine B tegenwoordig vaak gegeven in combinatie met vetmoleculen of de eigen vetlichamen van het lichaam (liposomen). Hoewel dit mengsel aanzienlijk duurder is, leidt het tot minder bijwerkingen dan de klassieke Amphotericin B. Naast het bestrijden van ernstige acute schimmelinfecties wordt Amphotericin B ook toegediend om schimmelinfecties na beenmerg transplantaties.
Dosis en inname
Voordat u het inneemt, is het belangrijk om de behandelende arts te informeren over eventuele allergieën voor amfotericine B of allergieën voor andere medicijnen. Bovendien moet de behandelende arts op de hoogte zijn van alle andere medicijnen die worden gebruikt om interacties en allergische reacties te voorkomen. Amfotericine B kan worden toegediend door mond (mondeling), door bloed (intraveneus, als infuus) of als crème (lokaal). Bij lokale huidinfecties kan de crème met het actieve ingrediënt gemakkelijk op de huid worden aangebracht.
In de regel wordt Amphotericine B echter alleen gebruikt bij de meest ernstige schimmelinfecties van de huid. Amfotericine B als tablet werkt alleen lokaal in de mond en keel en wordt niet opgenomen via de spijsverteringskanaal, dus het werkt niet in de rest van het lichaam. Bij systemische infecties die het hele lichaam treffen, is een intraveneuze behandeling met een infusie van amfotericine B noodzakelijk.
De intraveneuze toediening van amfotericine B is sterk afhankelijk van het klinische beeld. Over het algemeen wordt, afhankelijk van de ernst van het ziektebeeld, tussen 0.1 en 1 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag gegeven. Als men bijvoorbeeld uitgaat van een dosis van 0.5 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag (0.5 mg / kg kg kg / dag), zou de patiënt 40 mg amfotericine B op één dag krijgen als hij of zij 80 kilogram woog.
Amfotericine B wordt gewoonlijk gedurende 6 - 8 weken toegediend. Als Amphotericine B gedurende een langere periode moet worden ingenomen, kan de behandelende arts of ander gespecialiseerd personeel de patiënt trainen om de injecties zelf toe te dienen. Bij zelfmedicatie mag de medicatie nooit worden toegediend als de oplossing niet meer kristalhelder maar melkachtig of troebel is. Als een dosis is overgeslagen, moet de behandelende arts worden geïnformeerd om te beslissen over verdere maatregelen.
