Zwakte van de hartspier

Introductie

Hart spierzwakte, ook wel hartinsufficiëntie genoemd, is een wijdverspreide ziekte die vooral bij oudere mensen voorkomt, maar kan ook bij jonge mensen voorkomen. Medisch is de ziekte ook bekend als hart- mislukking. Dit is een voorwaarde waarin de pompcapaciteit van de hart- neemt af in de tijd en leidt uiteindelijk tot pompstoringen. Hartfalen kan verschillende oorzaken hebben en variëren in ernst. Patiënten met een zekere mate van hartfalen lijden vaak enorm omdat hun fysieke prestaties sterk verminderd zijn.

Oorzaken

De oorzaken van hartinsufficiëntie zijn legio. De hartspier kan bijvoorbeeld direct worden beschadigd en daardoor zijn prestatievermogen verliezen. Dit kan het geval zijn na een hartaanval, coronaire hartziekte of als gevolg van hartspierontsteking.

Daarnaast wordt de hartspier verzwakt als deze altijd tegen een te hoge druk in moet pompen, bijvoorbeeld bij hoge bloeddruk (arteriële hypertensie) of een vernauwing aortaklep or pulmonale klep. Indien de aortaklep lekt - ook artsen spreken van aortaklep insufficiëntie in deze context - een deel van de verdrevenen bloed volume stroomt terug in het hart tijdens het hart ontspanning fase. Dit verhoogt het volume en de ventrikels worden overmatig uitgerekt.

Deze voorwaarde kan op lange termijn ook leiden tot hartfalen. Als er vloeistof in het hartzakje (pericardiale effusie), het hart is bekneld en de functie ervan is aangetast. Dit kan ook leiden tot hartfalen. Het is ook gebleken dat mensen met slaapstoornissen meer kans hebben op hartspierzwakte.

Symptomen

De zwakte van de hartspier wordt meestal eerst merkbaar onder fysieke stress. Het manifesteert zich anders, afhankelijk van of het recht of de linker hartkamer wordt voornamelijk beïnvloed. In het geval van zwakte van de linker hartkamer, bekend als linker ventrikel insufficiëntie, lijden patiënten vooral aan kortademigheid (dyspneu, ademnood met hartinsufficiëntie) tijdens lichamelijke inspanning.

In vergevorderde stadia van de ziekte kan kortademigheid ook optreden in rustomstandigheden, in welk geval men ook spreekt van kortademigheid in rust. De kortademigheid wordt meestal erger tijdens het liggen, net als meer bloed het volume stroomt terug naar het hart en er wordt een hogere druk op de borst. Getroffenen slapen vaak met een verhoogd bovenlichaam, bijvoorbeeld door meerdere kussens onder hun lichaam te leggen hoofd en terug.

Vanwege het onvermogen van het hart om het geheel te vervoeren bloed volume snel genoeg is, kan vloeistof in de longen lekken. Dit staat bekend als hart longoedeem. Het wordt gekenmerkt door kortademigheid, ratelende geluiden wanneer ademhaling en mogelijk schuimend sputum bij hoesten.

Bij linkerhartfalen verzamelt water zich bij voorkeur in de longen. Bij rechterventrikelfalen, bekend als rechterhartfalen, verzamelt water zich voornamelijk in de benen. Deze been oedemen leiden tot een gevoel van zwaarte en spanning in de benen.

Ze zijn gezwollen en vaak pijnlijk. De been oedemen afnemen wanneer de patiënt ligt, omdat het water dan gemakkelijker van het weefsel terug naar het hart kan stromen. Dit verklaart ook waarom patiënten met hartfalen vaak 's nachts moeten plassen.

Vloeistof verzamelt zich vaak in de vrije buik, die ascites wordt genoemd. In ernstige gevallen is de buik dik en erg vochtig. In dit geval, wanneer de buikwand wordt ingedrukt, kan een golf worden waargenomen die wordt geactiveerd door de klotsende vloeistof.

De zwakte van de hartspier manifesteert zich door karakteristieke symptomen zoals kortademigheid, verminderde fysieke veerkracht, been oedeem en frequent urineren 's nachts (nocturie). Omdat patiënten in de loop van de tijd steeds meer beperkt worden door de ziekte, zoeken ze vaak vroeg of laat medische hulp. Aangezien de prognose van de ziekte beter is naarmate de ziekte eerder wordt ontdekt en behandeld, moet in een vroeg stadium een ​​arts worden geraadpleegd als de bovengenoemde symptomen optreden. Deze arts kan meestal vrij snel een diagnose stellen door middel van een specifiek onderzoek en de juiste therapie starten.