Gynaecomastie

Definitie

De term gynaecomastie verwijst naar het optreden van, meestal goedaardige, vergroting van de borstklier bij mannen. Over het algemeen is gynaecomastie geen onafhankelijk klinisch beeld. Deze vergroting van de borstklieren bij mannen is eerder een mogelijk begeleidend symptoom van verschillende systemische ziekten.

Bovendien is een toename van het volume van de mannelijke borst kan optreden tijdens behandeling met medicatie. In deze gevallen is het een zogenaamde bijwerking. Over het algemeen wordt vanuit medisch oogpunt onderscheid gemaakt tussen twee vormen van gynaecomastie, echte en nep-gynaecomastie: voor de getroffen man vormen dergelijke veranderingen in het gebied van de borst grote problemen.

De meeste patiënten vinden de vrouwelijke borstkenmerken beschamend en lelijk, de gevolgen zijn vaak psychische problemen en toenemende sociale terugtrekking. De aanwezigheid van een gynaecomastie heeft ook een steeds meer verontrustende invloed op het partnerschap en het zelfvertrouwen.

• Valse gynaecomastie wordt veroorzaakt door pure vetophopingen in het borstweefsel (bijvoorbeeld als gevolg van ernstige te zwaar of in de zin van een normaal verouderingsproces).
• Een echte gynaecomastie is de proliferatie van klierweefsel.

Welke dokter behandelt zoiets?

Mannen die merken dat hun borsten groeien, moeten altijd een arts raadplegen die de oorzaken kan ophelderen en een kwaadaardige ziekte kan uitsluiten. De huisarts of uroloog neemt een gedetailleerd op medische geschiedenis en kan de patiënt doorverwijzen naar de respectievelijke specialisten. Een endocrinoloog (hormoonarts) voert een special uit bloed test om de hormoonstatus te bepalen, aangezien een onevenwichtig hormoon evenwicht is vaak de oorzaak van gynaecomastie. Een gynaecoloog of radioloog onderzoekt met behulp van de borst ultrageluid (echografie van de borst) om uit te sluiten kanker. Als de diagnose van een echte gynaecomastie is bevestigd en de patiënt wil het overtollige borstweefsel operatief laten verwijderen, dan zal een plastisch chirurg de operatie uitvoeren.

Formulieren

In de geneeskunde verandert in de mannelijke borst zijn onderverdeeld in twee klassen. Ze worden normale (fysiologische) en pathologische veranderingen genoemd. De klasse van fysiologische verhogingen van het borstvolume omvat abnormale (pathologische) verhogingen van het borstvolume zijn allemaal inbegrepen in de groep van echte gynaecomastie.

Het zijn dus "gezwellen" van klierweefsel, niet vetweefsel deposito's. Pathologische gynaecomastie is op zichzelf geen ziekte, maar slechts een symptoom van een aandoening in het organisme. De trigger kan een gebrek aan mannelijk geslacht zijn hormonen (androgenen) of een teveel aan vrouwen hormonen (oestrogenen).

De groei van het borstklierweefsel kan op de lange termijn ook worden gestimuleerd door chronische ziekten, zoals acute en / of chronische ziekten. nier falen, nierinsufficiëntie, lever mislukking en alcoholverslaving. Bovendien kan echte gynaecomastie optreden als bijwerking tijdens medicamenteuze behandeling. De relevante medicijnen zijn onder meer hormoonpreparatenzuurremmers (bijvoorbeeld cimetidine, ranitidine en omeprazol), calcium antagonisten, sommige neuroleptica en vele andere medicijnen.

Bovendien kan in zeer zeldzame gevallen de aanwezigheid van een tumorachtige verandering in de borst (borstkanker) bij mannen kan ook leiden tot een toename van klierweefsel.

• Pasgeboren gynaecomastie: vrouwelijk hormonen van de moeder, die het organisme van het ongeboren kind binnendringen via de placenta (placenta), een toename van klierweefsel veroorzaken. Binnen de eerste maanden na de geboorte neemt het overtollige borstweefsel meestal volledig af.
• Puberale gynaecomastie (zie hieronder): Het wordt veroorzaakt door de enorme hormonale verandering tijdens de adolescentie en wordt veroorzaakt door de verhoogde omzetting van hormoonprecursoren in vrouwelijke geslachtshormonen (oestrogenen).

  Deze vorm van gynaecomastie verdwijnt niet helemaal bij alle getroffen jongens.

• Leeftijdgerelateerde gynaecomastie: dit type gynaecomastie wordt ook veroorzaakt door veranderingen in het hormoon evenwicht. In tegenstelling tot gynaecomastie bij adolescenten houdt deze verandering echter verband met het toenemende aandeel van vetweefsel vergeleken met het afnemende lichaamsgewicht. Als gevolg hiervan is de omzetting van mannelijke geslachtshormonen (androgenen) in vrouwelijke hormonen (oestrogenen) in de vetweefsel toeneemt.

  Naarmate de concentratie van oestrogenen in het organisme toeneemt, neemt het aantal androgenen Dit feit houdt voornamelijk verband met de afnemende functionaliteit van de testikels.

• Te zwaar: Dit kan ook leiden tot een toename van het volume in het gebied van de borst. In deze gevallen gaat het echter niet om een ​​toename van klierweefsel, maar eerder om afzettingen van vetweefsel.

Langdurig alcoholmisbruik leidt ertoe dat mannen hun typisch mannelijke uiterlijk verliezen en vergrote borsten krijgen. Overmatig alcoholgebruik kan leiden tot ontsteking van de lever en uiteindelijk levercirrose, waarbij het de lever verhardt en niet meer normaal kan functioneren.

Hierdoor worden bepaalde hormonen niet meer afgebroken en testosteron wordt steeds meer omgezet in vrouwelijke geslachtshormonen. Alcohol remt ook de afgifte van het geslachtshormoon producerende hormonen in de hersenen, wat betekent dat er over het algemeen minder is testosteron in het lichaam. Bovendien activeert alcohol een enzym (aromatase) dat mannelijke geslachtshormonen omzet in vrouwelijke geslachtshormonen en zo leidt tot een teveel aan oestrogeen.

Als gevolg hiervan worden mannen ‘vrouwelijk’ en ontwikkelen ze gynaecomastie. Heel vaak krijgen jonge mannen tijdens de puberteit last van gynaecomastie, dit wordt puberale gynaecomastie genoemd. Meer dan 60% van alle gevallen van gynaecomastie treft adolescenten tijdens de puberteit.

Dit is een normvariant, omdat de beginnende aanmaak van geslachtshormonen tijdens de puberteit het hormoon veroorzaakt evenwicht worden verstoord. Oestradiol, de voorloper van het vrouwelijke geslachtshormoon oestrogeen, wordt gebruikt om te produceren testosteron bij mannen. In sommige gevallen kan de concentratie estradiol sneller stijgen dan die van testosteron, en dus overheerst het effect van estradiol, dat de groei van de borstklier stimuleert.

Testosteron heeft het tegenovergestelde effect. Puberale gynaecomastie kan aan één of beide kanten voorkomen en verdwijnt meestal spontaan binnen twee tot drie jaar. In zeldzame gevallen kan het echter aanhouden en zich manifesteren als een echte gynaecomastie.

Puberale gynaecomastie is geen ziekte en behoeft geen behandeling. Vooral op deze gevoelige leeftijd kan een vergrote borst echter een zware emotionele last zijn voor de getroffen adolescenten en gepaard gaan met veel lijden. Gynaecomastie ontstaat vaak bij krachtsporters en bodybuilders die slikken anabole steroïden of testosteron om spieren op te bouwen.

In deze gevallen is de oorzaak hormonaal. Testosteron kan in het lichaam worden omgezet in estradiol, een vrouwelijk geslachtshormoon. Oestradiol veroorzaakt een toename van de borstklier, wat leidt tot gynaecomastie.

De oorzaken van een toename van borstweefsel (gynaecomastie) kunnen talrijk en gevarieerd zijn en variëren tussen de verschillende typen. Bij bijna alle vormen van deze vergroting van het borstvolume speelt het hormoonsysteem echter een doorslaggevende rol. In veel gevallen is dit te wijten aan een verhoogde gevoeligheid van het borstklierweefsel op vrouwelijke geslachtshormonen, de oestrogenen.

Bovendien kan een verhoogde concentratie van oestrogenen in het organisme het klierweefsel stimuleren om te groeien. Deze concentratieverhogingen kunnen op hun beurt worden veroorzaakt door uitgesproken stofwisselingsstoornissen, ziekten van de hypofyse (hypofyse en / of hypothalamus) of hormoontherapieën. Nemen anabole steroïden kan ook leiden tot de vorming van gynaecomastie.

Gynaecomastie kan ook worden uitgelokt tijdens de puberteit of in aanwezigheid van een oestrogeenproducerende testiculaire tumor. Daarnaast kunnen mannelijke geslachtshormonen ook invloed hebben op de groei van de melkklieren. In dit geval speelt een androgeentekort echter een doorslaggevende rol bij het ontstaan ​​van gynaecomastie.

De verminderde productie van mannelijke geslachtshormonen kan het gevolg zijn van een slechte werking van de testikels of leeftijdsgebonden. Bovendien kunnen ziekten van andere organen de oorzaak zijn. Deze gynaecomastie-inducerende ziekten omvatten hyperthyreoïdie of hypofunctie van de schildklier, cirrose van de lever of een storing in nier functie.

Ongeacht orgaandefecten kan de inname van hoge hormoonspiegels via de voeding ook leiden tot de ontwikkeling van gynaecomastie. De consumptie van met hormonen behandeld vlees speelt een doorslaggevende rol. Een toename van het borstweefsel aan beide zijden kan in de meeste gevallen worden toegeschreven aan een van de bovengenoemde redenen. Als er echter sprake is van een unilaterale gynaecomastie, de aanwezigheid van een tumor (mammacarcinoom; borstkanker) moet dringend worden uitgesloten.