Gemeenschappelijke boon: intolerantie en allergie

Gewone boon, ook wel sperzieboon genoemd, is niet alleen een bekende groenteplant, maar ook een oud middel. Het heeft verschillende effecten op de mens volksgezondheid​ Veel lichamelijke aandoeningen kunnen met een simpele handeling worden verlicht theesoorten gemaakt van tuinboon peulen of door gestoomde of kortgekookte bonen te consumeren.

Dit is wat u moet weten over de gewone boon

De gewone boon, ook wel de sperzieboon genoemd, is niet alleen een bekende groenteplant, maar ook een oud middel. Het heeft verschillende effecten op de mens volksgezondheid​ De gewone boon is ontstaan ​​in Zuid-Amerika. Het oudste archeologische bewijs van zijn bestaan ​​daar komt uit een Peruaanse grot die teruggaat tot ongeveer 6,000 voor Christus. De voorouderlijke moeder van de gewone boon is waarschijnlijk de wilde variëteit Phaseolus aborigineus. De Azteken en Inca's gebruikten de zaden en vruchten al voor medicinale doeleinden. Van daaruit bereikte de groenteplant Noord-Amerika. In Europa is het aanwezig sinds de 16e eeuw. Tegenwoordig is het in bijna alle landen van de wereld te vinden. De boon behoort tot de vlinderbloemigenfamilie (Fabaceae). Phaseolus vulgaris is een eenjarige plant die in dit land in twee soorten voorkomt. Beide hebben stengelbladeren met 3 tanden en scheuten die lateraal groeien vanaf de bladoksels. De stokboon slingert zich op een klimsteun omhoog tot een hoogte van 4 meter. De struikboon vormt slechts kleine struiken van ongeveer 60 cm hoog. De geelachtige, witte of paarse bloemen van 2 cm zijn afwisselend gerangschikt en staan ​​in trossen bij elkaar. De vruchten van de gewone boon hebben voornamelijk groene peulen van 5 tot 25 cm lang. Ze bevatten nier-vormige zaden, die meestal wit zijn, maar ook bruinachtig. De peulen worden in de herfst geoogst en zonder zaden in de zon gedroogd.

Belang voor de gezondheid

Tuinbonen hebben een positief effect op volksgezondheid​ Ze kunnen worden gebruikt om verschillende ziekten te behandelen, maar ook ter preventie. Bonenpeulen zijn zwak diuretisch en kunnen dus urineweginfecties, urinestenen en urinegrind elimineren. De pathogenen en mineraal zouten worden gemakkelijk via de nieren uitgescheiden. Bovendien zijn de peulingrediënten ook nuttig bij jicht​ De ontstekingsstoffen worden op de snelste manier verwijderd. Voor gebruik als diureticum, kreeg gewone boon een positieve beoordeling van Commissie E. Een thee gemaakt van bonenpeulen heeft ook een bloed suiker-verlagend effect: bonen hebben een lage glycemische index en veroorzaken de bloed suiker niveau slechts licht stijgen na een maaltijd. Daarom zijn ze geschikt voor de preventie van suikerziekte type-2. Om het verhoogde te verlagen cholesterol niveau, neemt de patiënt dagelijks een half kopje bereide bonen als kuur gedurende enkele weken. Tegen reumatische aandoeningen, neem 70 ml tuinboon peulvruchtensap per dag gedurende 3 weken helpt. De flavonoïden in de groente voorkomen dat het klontert bloedplaatjes in de bloed en oxidatie van cholesterol​ Dit kan het risico op trombose en het voorkomen van atherosclerose op voorhand voorkomen. Dankzij het hoge gehalte aan spijsverteringsvezels in gewone bonenpeulen worden kankerverwekkende stoffen snel geëlimineerd door ontlasting. Hetzelfde gebeurt met teveel cholesterol​ Dit verlaagt bloed lipideniveaus. De anti-oxidant stoffen in bonenpeulen neutraliseren de gevaarlijke vrije radicalen die ervoor zorgen dat cellen degenereren kanker cellen en kan zelfs het eigen DNA van de cel beschermen tegen oxidatieve schade. Bovendien kan de gebruiker nog steeds effectief verlichten huid ziekten (eczeemjeuk, huiduitslag), hart- ziekte, ischiaswaterzucht en oedeem, albuminurie (eiwituitscheiding via de urine) en lever ziekte met helende toepassingen van tuinbonen. Om dit te doen, neemt hij eenvoudigweg de juiste remedie in de voorgeschreven dosering gedurende ten minste enkele weken. Tuinboon peulen kunnen ook een reductie ondersteunen dieet, omdat ze laag zijn calorieën en een sterk gevoel van verzadiging opwekken. 40 g gedroogde bonenpeulen worden gekookt met 1 l water 10 minuten laten trekken en 45 minuten laten trekken. Na het persen drinkt de patiënt gedurende 5 dagen dagelijks 10 grote bekers als hij aan albuminurie lijdt. Voor normale toepassingen (afvoer, suikerziekte) 1 eetlepel peulen tot 150 ml water is genoeg. Na 15 minuten wordt de gefilterde thee 2 tot 3 keer per dag gedronken.

Ingrediënten en voedingswaarden

Vanwege het hoge eiwitgehalte (20%) wordt het ook wel een eiwitgewas genoemd. Daarom is het een van de belangrijkste basisvoedingsmiddelen in Midden- en Zuid-Amerika. Peulen van tuinbonen bevatten aminozuren zoals arginine, flavonoïden, silica, chroom zouten, hemicellulose, trigonelline, asperges, lysinecholine, tyrosine, monoamino vetzuren, phaseoline, phaseoloside A, triterpeentriglucoside, beta-caroteen, vitaminen B2, B6, C, E, foliumzuur, calcium, kalium, magnesium en ijzer​ Medicinaal worden gewone bonen gebruikt in de vorm van gedroogde peulen zonder zaden (5 tot 15 g per dag), gestandaardiseerde afgewerkte medicijnen (extract) en de homeopathische Phaseolus vulgaris van de hele verse bonenplant (bolletjes, verdunning, tablets) voor de indicatie van hart- mislukking.

Intoleranties en allergieën

Groene bonen mogen niet rauw worden gegeten omdat ze grote hoeveelheden van de giftige lectine phaseoline bevatten. Ze kunnen het beste kort gekookt of gestoomd worden gegeten. Dan zijn de werkzame stoffen nog vrijwel volledig aanwezig. Ruwe consumptie kan leiden op vergiftigingsverschijnselen zoals braken, diarree, krampen, schokken en hypokalemia​ Bij mensen met een bonenallergie kan lichamelijk contact met de peulen dermatitis veroorzaken. Diabetici mogen medische bonentoepassingen alleen uitvoeren in overleg met hun behandelende arts. Bloedsuiker verlaging kan een aanpassing in insuline dosis​ Mensen met een laag bloeddruk moet bonenproducten alleen in kleine hoeveelheden consumeren. Bij sommige mensen veroorzaakt inname van gewone bonenremedies een verhoogde gasvorming in de darmen. Om het ongemak te verminderen, wordt het aanbevolen om te consumeren venkel or karwijzaad samen met de bonen. Ze ontspannen de darmspieren.

Winkelen en kooktips

Tuinbonen zijn van juni tot oktober regionaal verkrijgbaar in Duitsland. Tuinbonen kunnen echter tot 12 maanden worden ingevroren, zodat u er in de winter nog van kunt genieten. Voor bevriezingGebruik bij voorkeur kleine malse exemplaren met een maximale lengte van tien cm. Voordat de bonen in de vriezer belanden, is het aan te raden ze twee tot drie minuten te blancheren. Bonen mogen over het algemeen niet rauw worden gegeten, omdat de giftige phasine kan veroorzaken maag pijn en ontsteking. Cooking annuleert het toxische effect van phasin. Voordat koken of sudderen, de bonen worden gewassen en eventuele snaren worden verwijderd, waarna ze heet worden gekookt water tussen 15 en 40 minuten. Om te voorkomen dat de sperziebonen hun mooie groene kleur verliezen, moet je ze met veel spoelen koud water na koken en pas ze dan pas met saus of boter.

Voorbereidingstips

Tuinbonen kunnen zowel warm als uitstekend worden bereid koud in een salade. Bijvoorbeeld een bonensalade met vinaigrette. Hiervoor worden de bonen gekookt en vervolgens gemengd met de vinaigrette. Dit bestaat uit fijne blokjes ui, knoflook, verse kruiden (dille en bieslook), citroensap, azijn en olie, evenals zout en peper.