Ischias

Introductie

De "Ischiaszenuw", In de volksmond bekend als de" heupzenuw ", is een van de perifere zenuwen van de zenuwstelsel, die dienen om spieren en huidgebieden van de romp en ledematen te voeden. De perifere zenuw ligt altijd buiten de hersenen en komt voort uit de wervelkanaal in de directe omgeving van zijn eerste bevoorradingsgebied. De Ischiaszenuw (nervus ischiadicus) wordt toegewezen aan een zenuwplexus (plexus lumbosacralis) ter hoogte van de lumbale wervelkolom en is de dikste zenuw in het hele lichaam.

De Ischiaszenuw komt uit de wervelkanaal tussen de 4e lumbale wervel en de 3e sacrale wervel en loopt van daaruit over de heup richting de benen. In het gebied van de heup loopt het door een structuur met gaten (Foramen ischiadicum) en van daaruit bereikt het de strekzijde van de heup gewricht. De heupzenuw bevindt zich dan aan de achterkant van de dij.

Van daaruit gaat het naar de holte van de knie, waar het zich splitst in de twee belangrijkste zenuwen van de lagere been (nervus fibularis communis en nervus tibialis). Naast enkele gevoelige zenuwvezels zendt het ook onderdelen uit voor motorische innervatie van velen dij spieren. Deze spieren omvatten: Vanwege het specifieke verloop en de nabijheid van de wervelkolom, billen en heup gewrichtkan compressie van de zenuwvezels gemakkelijk optreden. Het resulterende klinische beeld is algemeen bekend als "ischias".

  • De Musculi gemelli
  • De quadriceps femoris-spier
  • De Musculus obturator internus
  • De spier van de biceps femoris
  • De Musculus semitendinosus en tot slot
  • De semimembranosus-spier.

Ischias veroorzaakt

Een van de hoofdoorzaken van het ziektebeeld dat bekend staat als 'ischias' (ischias /lumboischialgie) is traumatisch letsel of kneuzing van de zenuwvezels van de heupzenuw. Knijpen van de ischias kan worden veroorzaakt door verschillende eerdere ziekten en, in de meeste gevallen, door onjuiste bewegingssequenties; sterke mechanische druk kan ook tot ischias leiden. Bovendien is een ziekte van de wervelkolom, spondylolisthesis (spondylolisthesis), waarbij vaak de heupzenuw wordt bekneld.

In de loop van spondylolisthesis, de individuele wervellichamen verschuiven naar elkaar toe zodanig dat verschillende zenuwen die voortkomen uit de wervelkanaal ter hoogte van de aangetaste wervellichamen kan worden bekneld. Bovendien leiden ontstekingsprocessen of grove druk in het gebied van de zenuwwortels vaak tot ischias.

  • Bekkenfracturen
  • Dijbeenbreuken en
  • Dislocaties (dislocaties) van het sacro-iliacale gewricht kunnen de zenuwen aantasten en zelfs leiden tot verlamming van de heupzenuw.