Mitralisstenose: oorzaken, symptomen en behandeling

Mitralisstenose verwijst naar een hart- klep defect. In dit geval is er een vernauwing bij de opening van de mitralisklep.

Wat is mitralisstenose?

In de geneeskunde is mitralisstenose ook wel bekend als mitralisklep stenose. Er is een vernauwing bij de mitralis hart- klep, die de linker hartkamer vanuit het atrium. De stenose resulteert in verminderde bloed stroom tussen de linker hartkamer en linker atrium. De mitralisklep heeft normaal gesproken een opening tussen 4 en 6 cm². Als dit gebied daalt tot ongeveer 2 cm², hebben we het over mitralisstenose of stenose van de mitralisklep​ Dit resulteert in een ernstige vernauwing, wat meestal leidt tot uitgesproken symptomen. De symptomen zijn nog ernstiger als het openingsgebied van de hart- klep zakt tot minder dan 1 cm². Mitralisstenose is een van de meest voorkomende verworven hartafwijkingen. Het vrouwelijke geslacht lijdt vaker aan de ziekte dan het mannelijke geslacht. Al met al, stenose van de mitralisklep is goed voor ongeveer 20 procent van alle hartklepafwijkingen. In Europa lijdt ongeveer drie tot vier procent van alle mensen aan een ziekte van hen hartkleppen.

Oorzaken

In de meeste gevallen is de oorzaak van mitralisstenose reumatisch koorts​ Dit is het gevolg van blootstelling aan bacteriën zoals klasse A streptokokken​ Dit heeft vaak invloed op de binnenwand van het hart. De bacteriën veroorzaken een ontsteking van de binnenbekleding van het hart (endocarditis), die in het verdere verloop doorgaat naar de mitralisklep. De hartklep is dus ook samengesteld uit weefsel uit de binnenbekleding van het hart. Soms treedt mitralisstenose pas 20 of zelfs 30 jaar na reumatisch op koorts​ In het geval van een acute reumatische aandoening koortstreedt bij ongeveer de helft van alle patiënten een hartklepdefect op. Dit zorgt ervoor dat de mitralisklep verkalkt, wat op zijn beurt de vernauwing en beperkte beweging veroorzaakt. Mitralisinsufficiëntie wordt vaak veroorzaakt door inflammatoire-degeneratieve processen of wordt overleefd hartaanval​ Deze processen hebben waarschijnlijk invloed op delen van het hart die belangrijk zijn voor de stabilisatie en opening van het klepapparaat. Als deze structuren zijn aangetast, overlappen de mitralisklepbladen in het atrium terwijl het hart pompt. Artsen maken onderscheid tussen mitralisinsufficiëntie tussen primaire (organische) en secundaire (functionele) triggers. De meest voorkomende primaire oorzaken zijn onder meer infecties die de mitralisklep direct beschadigen. Een secundaire oorzaak daarentegen betreft een onderliggende ziekte waarvan de mitralisklep negatief wordt beïnvloed. Af en toe, autoimmuunziekten zijn verantwoordelijk voor het optreden van mitralisstenose. Bij sommige patiënten is het klepdefect ook al aangeboren.

Symptomen, klachten en tekenen

Mitralisstenose wordt merkbaar door kortademigheid. Het is veroorzaakt door bloed achteruit in de richting van de longen. De tegendruk zorgt ervoor dat het vloeibare deel van de bloed gedwongen worden in de long weefsel, waardoor het moeilijk wordt zuurstof om in het bloed te worden vervoerd, waardoor de patiënt er last van heeft ademhaling problemen. In de meeste gevallen manifesteert kortademigheid zich tijdens lichamelijke inspanning, omdat het hart hierbij actiever is. In ernstige gevallen ademhaling moeilijkheden zijn ook mogelijk in rust. Sommige patiënten lijden ook aan bloedspuwing. Hierdoor lekken vaste bloedbestanddelen in de long passages, wat resulteert in een roodachtige verkleuring van de sputum​ Als mitralisstenose lange tijd aanhoudt, zijn veranderingen in het hart mogelijk als gevolg van de druk. Er bestaat dus een risico dat dilatatie van de linker atrium zal triggeren boezemfibrilleren. Atriale fibrillatie gaat gepaard met verstoringen van de bloedstroom, dus er bestaat een risico op vorming van bloedstolsels. Als deze in het lichaam worden gebracht, treden verdere klinische symptomen op. Rechterhartbelasting resulteert in een back-up van bloed naar het rechterhart, wat zich kan manifesteren door been oedeem of een vergrote lever​ Sommige patiënten hebben ook last van blauwverkleuring huid.

Diagnose en verloop van de ziekte

Als mitralisstenose wordt vermoed, behandelt de arts eerst die van de patiënt medische geschiedenis​ Vervolgens een fysiek onderzoek vindt plaats. Daarbij gebruikt de arts een stethoscoop om te luisteren naar verdachte zaken hartgeruisenAndere mogelijke onderzoeksprocedures omvatten een ECG, een Röntgenstraal onderzoek, een computertomografie (CT), een MRI (MRI) en een echocardiografie of een Doppler-echocardiografie. Rechterhart- of linkerhartkatheterisatie is ook mogelijk. Het verloop van mitralisstenose is doorgaans gunstiger dan bij andere hartklepafwijkingen. Zonder gepast therapiein ernstige gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt echter aanzienlijk verkort. De getroffen personen lopen dus het risico om van rechtswege te overlijden hartfalen or embolie.

Complicaties

In het algemeen kan mitralisstenose levensbedreigende aandoeningen en symptomen bij de patiënt veroorzaken. Eerst en vooral veroorzaakt de ziekte kortademigheid, die verder kan optreden leiden tot bewustzijnsverlies en, in het ergste geval, de dood van de patiënt. Evenzo worden de afzonderlijke orgels niet meer van voldoende voorzien zuurstof, zodat ze kunnen worden beschadigd. De getroffen persoon lijdt aan een bloederige hoesten en van ernstig 피로 en uitputting. De lever wordt ook vergroot door mitralisstenose, wat kan leiden naar pijn en andere klachten. Verminderd zuurstof transport veroorzaakt ook de huid blauw worden. Als er geen behandeling is voor mitralisstenose, kan de getroffen persoon ook aan deze ziekte overlijden. In de meeste gevallen wordt de behandeling uitgevoerd door medicijnen te nemen die de symptomen van mitralisstenose kunnen verlichten. In dit proces treden meestal geen complicaties op. Deze treden meestal alleen op als er geen vroege behandeling van deze ziekte is. In ernstige gevallen kan ook een chirurgische ingreep nodig zijn. Of de levensverwachting bij deze ziekte afneemt, kan niet universeel worden voorspeld.

Wanneer moet je naar een dokter?

Stoornissen en onregelmatigheden van het hartritme zijn tekenen van a volksgezondheid voorwaarde dat moet worden onderzocht en behandeld. Als er een beginnend probleem is met ademhaling, wordt ook verduidelijking door een arts nodig. Als er kortademigheid is, verhoogde pols snelheid of snelle vermoeidheid, is er reden tot bezorgdheid. Als dagelijkse taken niet kunnen worden uitgevoerd vanwege 피로 or vermoeidheidmoet een arts worden geraadpleegd. Slaapstoornissen, hoofdpijn, malaise en een gevoel van ziekte moeten door een arts worden beoordeeld. Als de algemene veerkracht afneemt en fysieke activiteiten niet meer normaal kunnen worden uitgevoerd, is een arts nodig. Als men zich terugtrekt uit zowel sociale als sportieve activiteiten, prikkelbaarheid of een verminderd gevoel van welzijn, moet een arts worden geraadpleegd. Als zich door de kortademigheid een toestand van angst of paniek ontwikkelt, heeft de getroffen persoon hulp nodig. Een bleke huidskleur en een blauwe verkleuring van de lippen duiden op een tekort aan zuurstof voor het organisme. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk om levensbedreigend te voorkomen voorwaarde​ Zwelling of een gevoel van druk in het lichaam zijn verdere aanwijzingen voor een huidige ziekte. Als functionele storingen optreden, een diffuus gevoel van pijn ontwikkelt of een spijsverteringsstoornis optreedt, is een arts nodig. In het geval van bloedspuwing is zo snel mogelijk een bezoek aan de dokter nodig.

Behandeling en therapie

Behandeling van mitralisstenose is conservatief of chirurgisch. In milde gevallen moet de patiënt lichamelijke rust nemen en medicijnen nemen, zoals diuretica​ Als pulmonary hypertensie bestaat ook, vasodilatoren zoals nitraten worden toegediend. Als boezemfibrilleren vormt een risico op hart emboliekrijgt de patiënt bètablokkers of bloedverdunnende medicijnen om de embolie tegen te gaan. Als conservatieve behandeling niet voldoende is om mitralisstenose te verbeteren, chirurgisch therapie kan geschikt zijn om de vernauwde mitralisklep te verwijden of te herstellen. Ballondilatatie is een van de bewezen procedures. Dit omvat het inbrengen van een ballon in het mitralisklepgebied met een kleine katheter en het opblazen ervan, waardoor de klep verwijden. Een andere procedure is commisurotomie. Bij deze methode verwijdert de chirurg het verkalkte klepweefsel en herstelt het vermogen van de mitralisklep om te functioneren.

Vooruitzichten en prognose

Mitralisstenose is een van de langzamer voortschrijdende ziekten. Dit betekent dat het vaak jaren duurt voordat het zich klinisch manifesteert bij getroffen personen.Mitralisstenose wordt ook vaak geassocieerd met bacteriële infecties en degeneratieve processen. Op de lange termijn leidt de ziekte tot een aanzienlijk verminderde pompcapaciteit van het aangetaste hart. Dit manifesteert zich vaak in een klinische verschijning met kortademigheid en verminderde inspanningstolerantie van de patiënt. Volledig onbehandelde mitralisstenose zou dat zeker doen leiden tot voortijdige dood van de patiënten. De prognose is echter voor elke individuele patiënt anders, vooral omdat mitralisstenose meestal tamelijk verraderlijk is totdat het uiteindelijk klinisch merkbaar wordt. Het hart van de patiënt verandert anatomisch en functioneel om zich zo goed mogelijk aan de ziekte aan te passen. Dit werkt echter voor elke patiënt anders. Het overlevingspercentage voor patiënten die een operatie nodig hebben, is 89% voor de komende 8 jaar. De prognose van de patiënten hangt af van hoe sterk de pompcapaciteit van het zieke hart is. Bij patiënten met een meer normale pompfunctie is het overlevingspercentage gedurende 10 jaar ongeveer 72%. Terwijl bij patiënten met een verminderde pompfunctie het overlevingspercentage na 10 jaar 32% is. Plotselinge sterfgevallen zijn over het algemeen relatief zeldzaam met ongeveer 0.8%.

het voorkomen

Om mitralisstenose te voorkomen, wordt het vermijden van veelvoorkomende onderliggende ziekten aanbevolen. Het is dus belangrijk om een hartaanval or suikerziekte, dat kan bijvoorbeeld worden gedaan door middel van een gezonde dieet.

Nazorg

Nazorg voor mitralisstenose is belangrijk na een chirurgische ingreep waarbij een speciale mitralisklep werd ingebracht. Na een nacht in het ziekenhuis te hebben doorgebracht intensive care afdelingwordt de patiënt ongeveer drie tot vijf dagen overgebracht naar de reguliere ziekenhuisafdeling. Daar mag hij al snel opstaan ​​en weer rondlopen. In de meeste gevallen kan kort na de procedure een verbetering van symptomen zoals kortademigheid worden gevoeld. Na de operatie krijgt de patiënt bepaalde medicijnen, zoals acetylsalicylzuur (ASA) of clopidogrel​ Beiden behoren tot de groep van werkzame stoffen die bekend staat als bloedplaatjesaggregatieremmers. Deze hebben de eigenschap het samenklonteren van trombocyten (bloed bloedplaatjes) in het bloed, waardoor de vorming van een gevaarlijk wordt voorkomen bloedprop. Terwijl clopidogrel wordt ongeveer een maand toegediend, acetylsalicylzuur, dat een zwakker effect heeft, wordt gedurende ten minste zes maanden toegediend. Als de patiënt lijdt aan aanvullende symptomen zoals hartfalenandere drugs zoals ACE-remmers, bètablokkers, diuretica or aldosteron antagonisten moeten worden ingenomen. Elke drie tot zes maanden na de operatie is er een vervolgbezoek bij de huisarts. Een cardioloog moet ook eenmaal per jaar worden gezien om het te controleren voorwaarde van het hart en de mitralisklep. Het wordt ook aanbevolen om poliklinisch deel te nemen hartfalen groep na voltooiing van intramurale revalidatie maatregelen.

Wat u zelf kunt doen

Aanpassing en zelfhulp voor vastgestelde mitralisstenose zijn sterk afhankelijk van de ernst van de stenose en van de mogelijke begeleidende symptomen zoals atriumfibrilleren. In ernstige gevallen, die zich ook manifesteren door zwakte van de fysieke prestatie en kortademigheid, moet elke fysieke inspanning worden vermeden. Zelfs als de subjectieve sensatie beter is dan zou worden verwacht op basis van de objectieve bevindingen, fysiek en mentaal spanning pieken dienen zoveel mogelijk te worden vermeden. Mentaal of psychologisch spanning pieken moeten indien mogelijk worden vermeden, omdat de spanning plotseling vrijkomt hormonen door de sympathieke zenuwstelsel als gevolg van stijgende bloeddruk resulteert in extra spanning op de linker atrium​ In het geval van minder ernstige mitralisstenosen, die zelfs subjectief nauwelijks opgemerkt worden in het normale verloop van het dagelijkse leven, uithoudingsvermogen sporten zoals golf en nordic walking worden aanbevolen zonder onberekenbare stresspieken. Aan de andere kant, balsporten zoals voetbal, tennis en handbal moet worden vermeden omdat ze worden geassocieerd met sterke en voorheen onvoorspelbare spanningspieken. Sporten met een hoge statische belasting, zoals gewichtheffen en bodybuilding, kan ook een ongunstig effect hebben. Getroffen personen dienen zich daarom te onthouden van dergelijke sporten. Hoe hoog de individuele belasting kan zijn, moet van tevoren duidelijk worden gemaakt door een gedetailleerd onderzoek van de mitralisstenose.Ontspanning technieken die bijdragen aan diepe ontspanning via mentale oefeningen zoals meditatie or yoga en het ontlasten van het hart zijn ook nuttig.