Wanneer ernstig pijn op de borst straalt naar de linkerarm, velen denken meteen aan een hart- aanval. Maar dit ongemak kan ook totaal verschillende oorzaken hebben. Een daarvan is Tietze-syndroom, voor het eerst beschreven in 1921 door Alexander Tietze (1864 tot 1927) in zijn paper "Über eine peartige Häufung von Fällen mit Dystrophie der Rippenknorpel", gepubliceerd in de "Berliner klassische Wochenschrift".
Wat is het Tietze-syndroom?
Tietze-syndroom, dat in het medische taalgebruik ook bekend staat als chondropathia tuberosa, costochondritis of de ziekte van Tietze, is een pijnlijke zwelling van de kraakbeen bijlagen van de borstbeen or ribben Vaak zijn de oorzaken niet duidelijk vast te stellen. In sommige gevallen verdwijnen de klachten na verloop van tijd vanzelf. In de regel klagen de getroffenen over eenzijdige, niet-specifieke pijn op het gebied van de borst en borstbeen, meestal aan de linkerkant. De pijn, die vaak intenser wordt op de diepte inademing, is soms zo ernstig dat het kan veinzen hart- aanval. Als de symptomen toenemen, kan de pijn straalt naar de arm of de zijkant van de nek Hoewel dit op het eerste gezicht kan worden vermoed, Tietze-syndroom is meestal niet gebaseerd op ontsteking Omdat de klachten vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen zoals hart- ziekte, deze moeten worden uitgesloten door een uitgebreid onderzoek.
Oorzaken
Vaak treden de klachten van het Tietze-syndroom op zonder een identificeerbare trigger. Medische onderzoeken blijven vaak zonder bevindingen. Aangenomen wordt dat bepaalde factoren het optreden van de ziekte van Tietze kunnen bevorderen. Deze omvatten bijvoorbeeld microfracturen van de getroffene botten, wat kan worden veroorzaakt door overbelasting of 피로 Een eerdere chirurgische ingreep waarbij de thorax werd geopend, kan ook de oorzaak zijn van het later optreden van het Tietze-syndroom. De getroffenen zijn vaak mensen tussen de 30 en 40 jaar. De symptomen kunnen ernstiger worden naarmate de leeftijd toeneemt. Het optreden van de ziekte van Tietze is ook niet uitgesloten bij kinderen. Bij vrouwen komt dit syndroom volgens de statistieken significant vaker voor dan bij mannen.
Symptomen, klachten en tekenen
Het Tietze-syndroom wordt gekenmerkt door ernstig pijn op de borst dat gebeurt plotseling, vooral tijdens het sporten. Zwelling van de bovenste rib botten kan aanwezig zijn. Het treft meestal vrouwen tussen de 20 en 40 jaar voorwaarde is onschadelijk en geneest vanzelf. Omdat het Tietze-syndroom echter symptomen vertoont die vergelijkbaar zijn met angina pectoris, moet worden onderscheiden van de laatste in een differentiële diagnose De pijn wordt veroorzaakt door bewegingen van de ribben. Echter, de ribben altijd bewegen tijdens ademhaling, algemene lichamelijke activiteit, hoesten of niezen. Patiënten ervaren de pijn als plotselinge, zeer intense aanvallen. Hoewel het ongemak voornamelijk kortstondig optreedt, chronische pijn kan ook bij bepaalde gelegenheden voorkomen. Chronisch ongemak komt altijd alleen voor in het gebied van ontsteking Plotselinge bewegingen veroorzaakt door hoesten, niezen of diep ademhaling bijdragen aan de verergering van het ongemak op korte termijn. Dit resulteert in af en toe uitstralingen van pijn naar de armen of schouders. In de regel worden niet alle ribben aangetast. De veranderingen treden meestal alleen op in de bovenste twee ribben. Een genezende therapie van de onschadelijke ziekte is niet nodig, omdat het vanzelf geneest. In individuele gevallen kan het genezingsproces echter meer dan een jaar duren. Alleen pijnbehandeling is vaak nodig.
Diagnose en verloop
In veel gevallen wordt de diagnose Tietze-syndroom gesteld nadat de getroffen persoon in een ziekenhuis is opgenomen. In veel gevallen is het voorwaarde wordt aanvankelijk aangezien voor angina of myocardinfarct vanwege de vergelijkbare symptomen. Deze verwarring maakte een uitgebreid medisch onderzoek essentieel om andere gevaarlijke omstandigheden uit te sluiten. De ziekte van Tietze is niet levensbedreigend ondanks de soms ernstige pijn en angst die de getroffen persoon ervaart. Er zijn individuele gevallen waarin er geen andere symptomen zijn dan de zwelling. Andere patiënten ervaren een versnelde pols en een overdreven gevoel van warmte, vergezeld van een pijnlijk gevoel brandend Omdat veel symptomen van het Tietze-syndroom in eerste instantie niet-specifiek zijn, kan een concrete diagnose alleen worden gesteld door een medisch specialist. Hij of zij kan de ziekte meestal diagnosticeren na een regelmatig onderzoek van de patiënt, bijvoorbeeld door een druktest uit te voeren op de getroffen gebieden. Een gedetailleerde bespreking kan nuttig zijn bij het stellen van de diagnose.
Complicaties
De ziekte van Tietze leidt normaal gesproken niet tot grote complicaties. De typische symptomen - dat wil zeggen, pijn op de borst, problemen ademhalingen zwelling in de ribben - kan onder bepaalde omstandigheden andere symptomen veroorzaken. Als de getroffen persoon bijvoorbeeld lijdt aan chronische ademhalingsproblemen, kan het Tietze-syndroom leiden tot kortademigheid. Begeleidend paniekaanvallen kunnen optreden, die meestal ook een impact hebben op de mentale toestand van de getroffen persoon. De typische borst pijn kan ook correleren met andere aandoeningen en ernstig ongemak veroorzaken. In individuele gevallen veroorzaakt het Tietze-syndroom ook bloed-dronkheid, meestal geassocieerd met een pijnlijke brandend gevoel en een gevoel van warmte in de borst en rechterarm. De symptomen worden meestal ontstekingsremmend behandeld drugs en pijnstillers - drugs die altijd gepaard gaan met bijwerkingen. Alternatieve behandelingen zoals acupunctuur of warmte en koud therapie brengen ook risico's met zich mee. In het geval van acupunctuur, infecties, blauwe plekken en, in zeldzame gevallen, problemen met de bloedsomloop kunnen voorkomen. cryotherapie kan leiden tot kleine bevriezing en kan het weefsel permanent beschadigen. Allergische reacties op de gebruikte middelen en materialen kunnen ook in principe niet worden uitgesloten bij de behandeling van de ziekte van Tietze.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het Tietze-syndroom is onschadelijk maar pijnlijk voorwaarde dat onmiddellijk door een arts moet worden beoordeeld. Wanneer de typische pijn op de borst optreedt, is het het beste om onmiddellijk een arts te raadplegen. Andere waarschuwingssignalen die moeten worden opgehelderd, zijn rode vlekken en zwelling op de borst, evenals kortademigheid en hartkloppingen. De pijn kan uitstralen naar de rug en armen. Als deze waarschuwingssignalen herhaaldelijk optreden, moet een specialist worden geraadpleegd. De arts kan door middel van een MRI de aandoening vaststellen en de juiste medicatie voorschrijven. Begeleidend fysiotherapie zou handig kunnen zijn. Blokkades in het ribgebied worden behandeld door een osteopaat. In overleg met de huisarts is ook homeopathische behandeling denkbaar. Licht ongemak kan worden verminderd met posturale en ademhalingsoefeningen Het Tietze-syndroom kan echter herhaaldelijk voorkomen en vereist daarom medische hulp Grensverkeer in elk geval. Getroffen personen moeten hun arts regelmatig bezoeken, vooral als de klachten ernstiger worden of nieuwe symptomen optreden. Chronische aandoeningen vereisen een chirurgische behandeling.
Behandeling en therapie
In het beste geval verdwijnt het Tietze-syndroom met al zijn symptomen na een paar maanden vanzelf. De soms hevige pijn die tijdens de ziekte optreedt, wordt meestal op de juiste manier behandeld pijntherapie (tablets, actueel acteren zalven Welke middelen in individuele gevallen worden toegediend, hangt af van de ernst van de pijn die optreedt. Voor sommige patiënten is de administratie van mild pijnstillers of ontstekingsremmend drugs is voldoende. In zeer ernstige gevallen kunnen de symptomen alleen worden verlicht door de werkzame stof in de spinal cord Spierverslappende medicijnen kunnen ook worden gebruikt bij het Tietze-syndroom om de symptomen te beteugelen. In sommige gevallen, antidepressiva worden ook gebruikt, omdat de aanhoudende pijn een negatieve invloed kan hebben op de emotionele toestand van de patiënt. Alternatieve behandelmethoden zoals acupunctuur kan ook worden gebruikt voor de ziekte van Tietze. Fysiotherapie wordt ook vaak voorgeschreven om de spieren los te maken en de mobiliteit van de patiënt te behouden. Afhankelijk van het individuele geval, warmte of koud therapieën kunnen ook ondersteunend worden gebruikt.
het voorkomen
preventieve maatregelen tegen het Tietze-syndroom kan nauwelijks worden ingenomen, aangezien de klachten vaak vrij spontaan optreden zonder een bekende trigger. Als zich echter symptomen voordoen die wijzen op de ziekte van Tietze, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd. Hier, zoals bij de meeste ziekten, is het eerder aangewezen therapie wordt geïnitieerd, hoe groter de kans om de ziekte te beheersen.
Nazorg
Tijdens de nazorg van het Tietze-syndroom hebben getroffen personen voldoende rust en spaarzaamheid nodig. Pijn moet worden beheerd door de getroffen persoon die zijn of haar zorgvuldig uitvoert fysiotherapie voorgeschreven door de huisarts. Bijzondere symptomen moeten worden opgemerkt en onmiddellijk aan de arts worden gemeld. Als de pijn buitensporig is, moeten patiënten strikte bedrust ondergaan. De pijn zal vanzelf overgaan bij regelmatig gebruik van de door de arts voorgeschreven medicatie en voldoende rust. Patiënten moeten beslist overwegen om psychologische therapie te ondergaan. Voorkomende ontstekingen vereisen een bezoek aan de dokter. Het wordt aanbevolen om medicijnen tegen hen in te nemen. Patiënten wordt ook aangeraden om het sociale contact met familie en verwanten uit te breiden, aangezien het zeer waarschijnlijk is dat hun hulp bij het omgaan met het dagelijkse leven vaker zal moeten worden gezocht. Door de ziekte is de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderd. Om deze reden moet de getroffen persoon activiteiten uitvoeren met zijn familieleden.
Wat u zelf kunt doen
Het Tietze-syndroom vereist pijnbehandeling door een arts. Daarbij moeten patiënten verschillende zelfhulpmaatregelen nemen maatregelen om ervoor te zorgen dat het syndroom snel afneemt. In het geval van milde symptomen, zoals die optreden na een borstoperatie, rust en ontspanning zijn voldoende. Dit gaat gepaard met het triggeren van pijn functionele stoornissen moet worden behandeld door de patiënt die de aanbevolen fysiotherapie thuis uitvoert. Bovendien moeten de symptomen worden geobserveerd en moeten veranderingen aan de arts worden gemeld. Bij ernstige pijnaanvallen is bedrust van toepassing. De pijn zou snel moeten verdwijnen, op voorwaarde dat de door de arts voorgeschreven pijnstiller wordt gebruikt en er anders voor wordt gezorgd dat het rustig aan wordt gedaan. Na het nemen van antidepressiva, die dienen om de pijn te wissen geheugen, kan begeleidende therapeutische behandeling nodig zijn. De patiënt moet zijn gemoedstoestand in de gaten houden en de nodige tegenmaatregelen nemen in geval van emotionele fluctuaties. Mogelijk moeten corticoïden worden ingenomen, wat bijwerkingen kan veroorzaken. Ook hier wordt rust en herstel na gebruik aanbevolen. Als de symptomen aanhouden, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. De ontstekingen kunnen ook worden behandeld door homeopathische middelen Ze zijn echter slechts een aanvullen tot conservatieve therapie. De inname moet worden goedgekeurd en gecontroleerd door de verantwoordelijke arts.
