Wat is hoogtevrees?
Hoogtevrees (ook wel hoogtevrees genoemd) verwijst naar de angst om op een bepaalde afstand van de grond te zijn. Afhankelijk van hoe uitgesproken de angst is, kan deze al optreden bij het beklimmen van een ladder. Hoogtevrees is een van de specifieke fobieën – dit zijn angststoornissen die beperkt zijn tot zeer specifieke situaties of objecten.
Hoogtevrees is geen zeldzaam fenomeen. Veel mensen krijgen zwakke knieën als ze vanaf een hoogte naar beneden kijken. Een zekere mate van respect voor hoogten is aangeboren en een natuurlijke bescherming. Zelfs baby's hebben een natuurlijke angst voor afgronden. Bij experimenten aarzelen zelfs peuters voor een afgrond, ook al zit er een glasplaat boven en kunnen ze er zonder gevaar overheen kruipen.
Vanuit evolutionair perspectief zorgt hoogtevrees ervoor dat we overleven. Bij sommige mensen is de hoogtevrees echter zo sterk dat ze niet eens over een brug kunnen lopen of rijden. Als de angst onterecht sterk is en dit de levenskwaliteit van de getroffenen beperkt, is hoogtevrees pathologisch.
Hoe manifesteert hoogtevrees zich?
In de gevreesde situatie doen zich lichamelijke en psychische klachten voor. Typische fysieke tekenen van specifieke fobieën zijn onder meer
- Ademhalingsproblemen
- zweten
- bevend
- hartkloppingen
- Gevoel van beklemming op de borst
- Droge mond
Psychische symptomen zijn onder meer met angst gevulde gedachten en zelfs angst voor de dood. De getroffenen zijn bang hun evenwicht te verliezen en te vallen. Velen beschrijven ook het gevoel van naar beneden getrokken te worden.
Hoogtevrees ontstaat bijvoorbeeld tijdens sportklimmen. Naast hoogtevrees kunnen getroffenen ook last hebben van valangst of valangst. Valangst betekent in deze context dat mensen bang zijn om van de muur te vallen bij het sportklimmen. Met valangst zijn klimmers bang voor een pijnlijke impact na een val.
Hoe overwin je hoogtevrees?
Specifieke fobieën worden psychotherapeutisch behandeld. Deskundigen bevelen exposure-therapie vooral aan als onderdeel van cognitieve gedragstherapie. Om de hoogtevrees te overwinnen, worden de getroffenen op deze manier met hun angsten geconfronteerd.
De therapeut instrueert de patiënt ook hoe hij met een angstaanval moet omgaan, bijvoorbeeld hoe hij zichzelf kan kalmeren met behulp van ademhalingsoefeningen. Door herhaalde confrontatie met de beangstigende situatie is het mogelijk de hoogtevrees te overwinnen.
In extreme gevallen kunnen artsen medicijnen gebruiken om hoogtevrees te bestrijden.
Gedragstherapie heeft een goede kans van slagen. Veel patiënten wachten echter heel lang voordat ze hulp zoeken en vermijden in plaats daarvan hoogten. Vermijding zorgt er echter voor dat de angst toeneemt. Mensen met ernstige hoogtevrees zijn dan niet eens meer in staat de tweede trede van een ladder te beklimmen om bijvoorbeeld een gloeilamp te vervangen.
De angst beheerst dan hun leven. Sommigen proberen zichzelf te kalmeren met alcohol, drugs of medicijnen. Samen met een therapeut is het mogelijk deze neerwaartse spiraal te doorbreken en hoogtevrees te overwinnen. Hoe eerder u begint met het behandelen van uw hoogtevrees, hoe groter uw kansen op een leven zonder angst.
Wat is de oorzaak van hoogtevrees?
Soms is hoogtevrees terug te voeren op een specifieke, angstwekkende gebeurtenis, zoals het beklimmen van een gevaarlijke ladder of het lopen over een smal pad in de buurt van een afgrond.
Tegelijkertijd ontvangen de hersenen de boodschap van de voeten dat je stevig staat. Deze tegenstrijdige signalen veroorzaken duizeligheid. Deze duizeligheid duidt op een potentieel gevaar, zoals een afgrond.
